by Branisa Beric සිවිල් ඇඳුමෙන් සැදුණු බළ සෙනඟ උන් වහන්සේ ඝාතනය කළහ – එම්. ඒ. නුහුමාන් මිකැලාංජලෝ මැවූ කිරි ගරුඬ රුව දිටිමි දාවිත් කැටපෝලෙ ළෙලවාන ගොලායත් බිම දැමූ දාවිත් ගීතාවලිය පුරා වේදනා  කවි ලියූ දාවිත් නුහුමානුවන් ලියූ කවිය ළඟ ඔබ සොයමි දාවිත් බාබෙල් කොතින් ගැලූ භාෂා දියේ පෙඟුණ දාවිත් ඉන්දු නිම්නය දිගේ යාපනෙට ආවාද දාවිත් යාපනය මොන තරම් වරනැඟෙන කඳුළක්ද දාවිත් ඒ දිදුළ දුක් කඳුළ ලත් ...

ඈ ආත්මය, ගලා එන හිරු රැසෙහි, රශ්මියෙහි දියැව ඇත. ඈ ස්ත්‍රීතුව, ගලා එන සිඳු රළෙහි, රිද්මයෙහි දියැව ඇත. ආදරවන්තයිනි, ආදරවන්තියනි, ඉදින් මට පවසන්න… ශුන්‍යතාව පවා අවකාශයේ වර නැඟෙන විට ඈ ශුද්ධවර ස්නේහය වරනැඟෙන්නේ නැද්ද? ද්වයින්වෙන්, ජීවිතය නම් සිිපිරි ගෙදරින් ආදරය මුදාගත්තී ය. ඈ සදාකාලික ශුද්ධවර පෙම්වතී වන්නී එබැවිනි. විශ්වයේ තිතක්වන් පෘථීවියේ කොතැනක, කෙදිනක ආදරය සැමරෙනවා නම් කවුරුන් විසින් හෝ ...

ඈ ආත්මය, ගලා එන හිරු රැසෙහි, රශ්මියෙහි දියැව ඇත. ඈ ස්ත්‍රීතුව, ගලා එන සිඳු රළෙහි, රිද්මයෙහි දියැව ඇත. ආදරවන්තයිනි, ආදරවන්තියනි, ඉදින් මට පවසන්න… ශුන්‍යතාව පවා අවකාශයේ වර නැඟෙන විට ඈ ශුද්ධවර ස්නේහය වරනැඟෙන්නේ නැද්ද? ද්වයින්වෙන්, ජීවිතය නම් සිිපිරි ගෙදරින් ආදරය මුදාගත්තී ය. ඈ සදාකාලික ශුද්ධවර පෙම්වතී වන්නී එබැවිනි. විශ්වයේ තිතක්වන් පෘථීවියේ කොතැනක, කෙදිනක ආදරය සැමරෙනවා නම් කවුරුන් විසින් හෝ ...

දෙ ළැම දෙදරුවන්ටයි – කෘෂ වුවත් ළැමත් පිබිදිණ සසර දුක නිවෙන්නයි – සෙනෙහසත් පෙමත් ඇහැරිණ දෙ ඇස දැදුරු වෙන්ටයි – කඳුළටත් නමක් ලියැවිණ අහස පඳුරුලන්ටයි – කවිකමත් වැහිත් වැගිරිණ මුසා බසක නවතිමි ඔබ එපා වෙන්න විරසක කසාදය තමයි සළුපිළි උණා දැමෙන කැඩපත නිසාචර හිතට හිමිදිර උදාවෙන්න අකැපද අසාධාරණයි තනියම පිටත් වෙලා ගිය එක දුටුව දුටුව හැම සිහිනෙම සුවඳ පමණි ...

කාලෝ අයන්තේ ! 2019 අගෝස්තු 02

මම තොප අවුළු මුහුලස හැඩ පලු ලිහා – මිටි බැඳ වූලෙක පටලවා ‘හැට්’ කිරීටය පළන්දන්නෙමි. “මම තොප නොහඳුනමි මට තොප මතක නැත”* දුම්බර සැහැල්ලු ම මොහොතක තොප’තින් එ ‘රන්පත’ ගෙන තෙතබත් තුඩග උහුලා ඩම් දෙක තුනක් ඇද ඇඟිලි අතරේ යළිඳු රන්දමි. ‘‘මම තොප නොහඳුනමි මට තොප මතක නැත‘‘ අනුපාන මඟහැර ළඟ ළඟ නවන හවසක උදුරා වීදුරුව පෙම් සිප් එකක් ...

පැරිසියේ ‘පෙර් ලෂේස්’ හෝන්පලෙහි වන ‘ඔනොරෙ ද බල්සාක්’ ථූපය© Manjula Wediwardena මානව ප්‍රහසනය දෙ තොල මත ඇඳ පෙන්වන බල්සාක්මය මඳහස….. පිටතට ඇරුණු ඇස් මත ඇතුළත අඳුර පෙන්වන බල්සාක්මය මඳහස…… වේදනාවේ පතුළත කඳුළු නැති බව පෙන්වන බල්සාක්මය මඳහස….. කඳු ගැහුණු පොත් මැද සැහැල්ලුව පෙන්වන බල්සාක්මය මඳහස….. මඳහසක අර්ථය මඳහස නොවන බව පෙන්වන බල්සාක්මය මඳහස…. – මංජුල වෙඩිවර්ධන (පිටුවහල් පිටු – ...

By Cyril Rolando කිරි සුවඳ, අන් සියලු සිහින අතරින් මිදෙන සිහිනමය ඉසව්වක් සොයන්නද නො සඟවා කියන් උඹෙ අම්මාව වෙලාගෙන මුලා කළ සිහිනයෙහි ගිලෙන්නද පියවරක් එසෙව්වේ එ පය ඒ සිහිනයෙහි මුවවිටෙහිදි ම ඇයට පුදන්නද පය පුදා උඹ ඇයට ආදරේ කළ තරම සිහිනයක් නොවන බව කියන්නද පියාපත් පැළඳගෙන පියාඹන සමනලුන් හොයා දිව යන මොහොත එළඹෙද්දි ගියා වෙද කිරිසුවඳ පරාදීසය අතැර මලානික වලාකුළු ...

© Miles Cleveland Goodwin නින්දගං අතැර යන මිනිසා ගෙන්දගං වලාකුළු නොතකයි නින්නාද නැඟුවාට තබන පියවර ලකුණු යන්තමින්වත් හැරී නො බලයි පෙබරවාරිය වගේ කොළ හැලෙන මතකයට දැන් ඉතින් මතකය ම විතරයි. මංජුල වෙඩිවර්ධන 2018 පෙබරවාරී 17 ...

(ඔබ එවූ කළු වළලු ලැබුණා) කෙළ සුවහසක් විරිත් හදවතේ රළ නැඟෙන කළු වළලු සඳ දියෙහි පෙඟෙන මුදු ගණඳුරක පැනැ නැඟෙන කළු වළලු මධු විතක තොල රඳන මතකයක දඟ නැඟෙන කළු වළලු අතහැරුණ සිහිනයක සිහිනයෙන් වර නැඟෙන කළු වළලු සංසාර නැවතුමෙක අත ඇනුණ කටු ලිහන නිම නැතුව මට ලැබුණ කළු වළලු සංතාප සයනයක නිදි නැතුව වම් අතේ පටැලවී කරකැවෙන ඔබ ...

by Todd M. Casey කොක්ටේල්මය අඳුරක හිනැහෙමු කොක්ටේල්මය සිතිවිලි කළතමු කොක්ටේල්මය බඳුනක කිමිදෙමු. -මංජුල වෙඩිවර්ධන

BY YURI SMITYUK පෙඳින් ඇසි පිය සැළුණ මොහොතක සුසුම්ලන හදවත හෙමින් පියමැන ගිහින් නවතියි ‘සැලුන් දොර’ අබියස උඹට දැනුණෙද නොදැනුණාවෙද අහස් ගව්වක දුර රහස් රැව් දෙන සුසුම් අතරෙහි දෑස් මඟ හැරුණිද? වලාකුළු මත හිස තියාගෙන වේදනා උහුලන කොහෙන් ඇවිදින් දෙතොල රැඳුණි ද ඇවිලෙනා මඳහස සැහැල්ලුව මත කඳු ගසන්නට පිරිත් හඬ මොකටද රහත් සුවයෙක දෑස් ඇරගමි රහත් කවි පදයෙක අලුත් මොකවත් ...

මාතලං මාතලං මං කරන්නෙ සූරවීර කං මාතලං මාතලං දුප්පතාගෙ හිතවතානෙ මං -ඇම්මැසුවාණන්ගේ බයිලාවකින් මාතලං උඹට බොරු කිව්වෙද කවුරු පා ගමං ගොහිං ළෙලවන්නට අකුරු හීතලෙංම උණුහුම උපදින අයුරු ආදරෙං ඉතිං පහදාපං සොයුරු බිනර අහස හැමදා අඳුරු බියකරූ නුවර පාර ගොරතර රුදුරු විසකුරූ පඳුරු ලලා වැඩෙනා අඳුරෙ සැරිසැරූ ගොදුරු සොයනු නුදුටිද රුහිරු රණවිරූ ඉඹුල්ගොඩය ඒ පෙනෙන කඩවත නැඹුල් යකුන්මය අතගගා බඩවත අගුල් ...

© Björn Norberg පැහැය නොපෙනෙන මුදු… මලෙක හෙවණැල්ල ඇහැට හැඩ නැද්ද, සුවඳ නොදැනෙන මුදු… මතක සිතිවිල්ල සුවඳ නො ගෙනෙද්ද? – මංජුල වෙඩිවර්ධන

Girl with a Pearl Earring by Johannes Vermeer හබුරු කොළයක රටා විසුරුණ බෙලෙක්මය ‘රන් තැටිය’ කෙළවර පෙළට බයියං ගුලි තානාගෙන පුතුව කපුටෙක් බවට පත්කළ පුතුන් හැංඟෙනකොට තැනින් තැන ‘කාක්’ කිය කිය ළඟට කැඳවන කොළඹ කපුටන් කොළඹ ඇ හැටි බයි කටින් කට කියා පහදන තරුණියට අද වයස කීයද? දඟබවේ කටු ඔටුණු පැළඳුව බොකුටු කොන්ඩය පතුළ සැඟවුණ කරඬු හොය හොය රැඳෙන මොහොතක ...

by Ria Nieswaag බත්තලංගුණ්ඩුව නව කතාව තුළ නිරූපිත මෙරට කි‍්‍රස්තියානි සංස්කෘතිය හා කිතු දහමේ සාරාර්ථය සාහිත්‍ය කෘතියක් විචාරයේදි හෝ ඇගයීමේදි සාමාන්‍යයෙන් සලකා නොබලන මානයක් ඔස්සේ මංජුල වෙඩිවර්ධනගේ කුළුදුල් නව කතාව වන බත්තලංගුණ්ඩුව දෙස බැලීම මේ කෙටි ලිපියේ අරමුණයි. එනම් බත්තලංගුණ්ඩුව නව කතාව තුළ කොයිතරම් දුරට මෙරට කි‍්‍රස්තියානි සංස්කෘතිය හා කිතු දහමේ සාරාර්ථයන් නිර්මාණාත්මකව ඉදිරිපත්ව තිබේද යන කාරණාව විමසීමයි. මංජුලගේ කි‍්‍රස්තියානි දැක්ම ...

by Zdzislaw Beksinski මැයි මල් සිලිටි පෙති මත ඇයි මේ සිහින පිනි බිඳු? නො සන්සුන්වද හිමිදර ඇහැර ගන්නට බැරි ඇසතු ගසකින් ඇසුවෙ‍ද රෑ පුරා නිදි වැරූ සන්සුන් ම හිත ගැන? නේරංජනේ ඉවුරත සිහිසන් නොවුණු සිහිනෙක දෑසින් ගලන මඳහස දෝතින්ම ගෙන පුදනෙමි මෑතින් ඇහෙන කඳුළට. හිස කෙස් සිඳින විට සවන් පෙති දිගැරී පුළුල් උරහිස මත හෙමින් සැතපෙන මොහොතක සවන් පතුළත කැළඹුන ...

MUGUET © Manjula Wediwardena සීත මීදුම් තිරපට ලිහි ​ලිහී විසිරෙන රිදී නිම්නය ඇහැරෙයි ම්‍යුගේ* සැමරුම්​ සුවඳට….. වසන්තය එන බව සීනුව ගසා කීවද නිහතමානී සුවඳින් හිස පහත් කරගෙන…. ​’​මැයි පළමු දා’​ දවසක ඇයි ඔය දෑත් බැඳගෙන එන්න අත් විහිදන් ම්‍යු​ගේ මුකුටය ​තුරුළට… සිලිටි පත් හැඳගත් වසන්ත දසන් මැදගත් කිනිති සුද ඉහිරන මේ මල් කළඹ ඔබට ය අත් හැරලන්න බැරියෙන් ​ආදරය සමරමු………………. ...

by Zdzislaw Beksinski ශෝකයත් රසයක් නම් දුෂ්ටකමත් සෞන්දර්යයකැයි ‘දුස්ටකමේ සවුන්දර්ය’ ගැන කෙටිකතා සංග්‍රහයක් ලියූ මේ ලේඛකයා සති කීපයකට එපිටදී පුවත්පතකට කියා තිබිණ. පෙරදිග නාට්‍ය විචාරයට අනුව විභාව, අනුභාව සහ ව්‍යභිචාරී භාව සංයෝගයෙන් රස නිෂ්පත්තිය සිදු වේ. භරතමුනිගේ නාට්‍ය ශාස්ත්‍රයේ රස සිද්ධාන්තය පරිදි භාව අටක් ද ඒවායින් ජනනය වන රස අටක් ද ඉගැන්වෙන අතර, පසුව ධනංජය ලියූ දශරූපයේදී ඊට තවත් ...

By Maurice Sapiro ඇහැ ළඟ ගලන සඳකැන් මෝසම ඈ ළඟ. ඒ අත්ල මේ අත්ල මෙන් සිය සිය සියවරක් පිරිපහදු වර නැංවා සුළැගිලි තුඩ පවා සිලිටි මැටියෙහි සනහා ඇහැ අගට ළං කර උණුහුම විඳින්නට මෝසමට නො හැකිද? මූකලන්බත්වුණු ඇහි පිල්ලමක් යට ගිම්හාන මැත දොඩවන වස්සාන කවියක නටඹුන් දකින මෝසම ‘වැහි මූකලන්’ සොය සොය වෙන කොහේ යන්නද? මහදෙහි නිරිතදිග ‘නිවර්තන’ එළඹුම ...