හුරුවූ ලෙසින් පෙර අත්භවෙ බැදුනු බැදුම්, ලං විය දෙසිත් ඉටුවී දසදහස් පැතුම්, දින දින බොහෝ දළුලයි තව වෙමින් නැවුම්, දොරගුළු කඩා නිදහස් කල සෙනෙහෙ හැගුම්…

සුන්දර හැගුමෙන් බරවුනු හදක සුවය විද ගන්නට, සිත්වල පිරි සෙනෙහෙ පැතුම්වලින් දිනය පුබුදන්නට, එන්නට ඉමි නුබ බැලුමට සිත්වල සුව වැඩි වන්නට, අවුරුදු සිරියෙන් බර වුනු උයන් කොනේ තනි වන්නට… ...

පැය කටුවේ වේගය බොහො වැඩි වේවා, දින දසුනේ පිටු දවසින් ගැලවේවා, තනිවී ගෙවන දිනයක් මොහොතක් වේවා, සැමදා දෙදෙන එක්වන දින අද වේවා…

පැය කටුවේ වේගය බොහො වැඩි වේවා, දින දසුනේ පිටු දවසින් ගැලවේවා, තනිවී ගෙවන දිනයක් මොහොතක් වේවා, සැමදා දෙදෙන එක්වන දින අද වේවා…

ආදරබරව සිටිනා අප දෙදෙන හෙට, ලෝකය දිනන යුවලකි එක වහල යට, ආදර සිතින් පවසන්නෙමි රකින වග, දෝතට ගෙනත් ඔබ පිදු මේ සොදුරු ලොව…

සුන්දර හැගුමෙන් බරවුනු හදක සුවය විද ගන්නට, සිත්වල පිරි සෙනෙහෙ පැතුම්වලින් දිනය පුබුදන්නට, එන්නට ඉමි නුබ බැලුමට සිත්වල සුව වැඩි වන්නට, අවුරුදු සිරියෙන් බර වුනු උයන් කොනේ තනි වන්නට… ...

නිති මුකුළිත, පිපි සඳවත, පිතු සෙනෙහස, පුතු සමුදිත…

ගගුලක හැඩය කුමටද පිට ඔපෙන් බලා අරගෙන සවිය බැහැපිය ගග තුලට කිදා කොපමන සැර වුනත් ජල සුළි උබට වඩා දියබුන් සැපයි ඉවුරේ මද නලට වඩා…

සුන්දර සිනාවෙන් මුව නිති පුරෝගෙන, පින්බර සිතින් ජීවිතයම එළිය කල, ලස්සන ලොවක දොරගුලු මට විවර කල, පුන්සද නුබයි මද්දහනෙත් සිසිල දෙන…

ගෙවෙන හැම පැය දවස් කවක් මෙන් සුන්දරය, බැදුනු අප සිත් ගෙනෙයි පෙරු නොවූ පන්නරය, දැනෙන අප ආදරේ මලක් මෙන් සියුමැලිය, පිරුනු බව දැනෙයි දැන් පින්බරව ජීවිතය…

රතු පාටින් නිල් පාටින් පුංචි පුංචි බල්බ් දමා තොරණක් වාගේ හැඩ කල පුංචි මගේ බයිසිකලේහැමදාමත් හවස් අතේ ඇති වෙනකං පාර පුරා සුලගක් වාගේ පැද ගිය පුංචි මගේ බයිසිකලේටික ටික මට මදි වෙන කොට තියා ගන්න ඉඩක් නැතුව විංකලේට නිකං දුන්න මගේ පුංචි බයිසිකලේහැමදාමත් ආදරේ ඇති කවදාවත් අමතක නැති ලගපාතද ඉන්නෙ ඔයා මගේ පුංචි බයිසිකලේ ...

හමා ගොස් අවසනය යලි නොඑන මාරුතය, පිපෙයි යලි සොදුරු මල් නිසා අප ආදරය, දැනෙයි සිසිලක් ලෙසට අවට ඇති සියලු දෙය, පිරෙයි අප ආදරෙන් පන නැගෙන ජීවිතය…

විදින්නට ලොවක් තුල, සියල්ලක් සොදුරු කල, උපන් අප දෙහිත් තුල, පෙමක් වු වගයි මුල…

විදින්නට පෙම් සිහින තරු දිලෙන සුව රැයක, මිදෙන්න්ට ඉගි කරයි හැගුම් පිරි හදවතක, ගයන්නට ජය ගීත උතුරනා සෙනෙහසක, පැතුම් මල් පුරවගෙන වසන්තය දොරකඩක…

එකම මගක එකම සිතින්, එකට යන්න සතුටු සිතින්, එකම පැතුම එකම සිතින්, එකට ඉන්න සෙනෙහෙ සිතින්…

කොතෙක්වත් ඇති නමුත් බොරු චාටු බස් කියන, අදත් ඇත ගොඩක් අය ආදරේ අගෙ දැනෙන, දොසක් නැත කිසිත්වත් මෙහි නුබට මන් කියන, හිතක් ඇත මේ පැත්තෙ නුබේ දුක සැප සොයන…

නොහැකි මුත් නුබේ රුව හැමවිටම දකින්නට, නොහැකි මුත් නුබේ ලග හැමවිටම හිදින්නට, හදවතේ ඇත දෙයක් මට නුබට කියන්නට, ආදරෙයි මම නුබට මුලු හිතක් පිරෙන්නට…

සොයන්න්ට කාසි කොළ දුකක් වී හෝ කවර, ගෙවන්නට සිදු වුවත් මුලු දවස අගනුවර, පිනක් පල දුන් නිසා පෙර භවක කල කවර, මගේ දැන් සිරි නුවර නුබ ඉන්න මහනුවර…

නිමක් නැති ලෙස දැනෙන නුබට ඇති සෙනෙහසට, අන් කවරදා නොවිදි නුබේ ඔය උනුහුමට, අත් පටලලා ඉන්න මුලු දවස නුබ ලගම, හිතෙයි මට දිව එන්න මේ දැන්ම නුබ ලගට…

සිත් දෙකක් මුන ගැසී, සෙනෙහසක් මෝදු වී, මුළු ලොවම දිනෙන් දින, ආදරෙන් පිරවුනා, වචනයට නගන්නට, කොතෙක් උත්සහ කලද, ඉතින් මේ අන් කවර, උතුම් ආලයම මිස…