හැමොගෙන්ම පුන්චි උදව්වක්….මෙ ලන්කාව නියොජනය කරන කෙටි චිත්‍රපටයක්.මගෙයි මගෙ යලුවෙකුගෙයි නිර්මානයක්.මෙකට ගිහින් බලන්න බැරි උනත් උදව්වක් කරන්න ලන්කාවෙ නම අවසාන පූර්ව තරගයෙ රදවන්න.යාලුවන්ටත් කියන්න http://www.imaginecup.com/competitions/Digital%20Media/digital-media-view-and-vote?r=1424&p=1443&n=1230 Please Rate and Vote Even if you cant watch it please rate and Vote Share with your friends too make Sri Lanka WIN ...

එක වසරෙදි…. අම්ම මගෙ අතින් අල්ලගෙන…ඉස්කොලෙ ගේට්ටුව ලගට ගියහම…. මගෙ අතින් අල්ලගෙන “කො එන්න බබා අපි යමු” කියල..පන්තියටම ඇරලෙව්වා මට මතකයි… ඒ දවස්වල අන්කල්ට..මම හරි බයයි…. පහ වසරෙදි…. ඉස්කොලේ වත්තෙ සෙල්ලන් කරනකොට… බොලේ එලියට විසි උනහම… “කො ඉන්න පුතා මම ගෙන්නම්” කියල එලියට දුවනව… මට මතකයි… ඒ දවස්වල අන්කල් එක්ක අපි හරි යාලුයි… දහය වසරෙදි… [...] ...

තඹ කෙහෙරැල් ගොතා දෙකරලින්… මල් වැටුනු රතු ගවුම..මතු වුනා..මීදුම අතරින්… ඈ අතේ බර පොත් මිටක්… ඒත් සිත බොහොම සැහැල්ලුයි වාගේ… මීදුම වගෙම..සුලගත් සැරයි…. මල් ගවුම ඈ වගෙම මුරන්ඩුයි…වාගේ….. කීරි ගැහෙන..තනිකමේ හීතල… ඇගේ සියුමැලි ගතට..නොදැනුනා..වාගේ… දහස් පෙති මල දහස් ගනනක්… හෙනැහෙමින් ඈ එන මග බලාගෙන… දගකාර අත් පොඩි…. මල් පොකුරු…එකින් එක නෙලාගෙන…. නාස් තුඩ..ඈ විදින…දාස් සුවදවල් [...] ...

කැළණි ගං දෑල පාලුයි…. තවත් ඇත සියක් දන…. ගං දියේ එබි එබී..එකින් එක වැලි කූඩ… ගෙන එන…. තෙරක් නැහැ..අපුල්ලන.. කතුන් .. ඕපා දූප… ජංගි කොට ඇදගත්තු… පොඩි එවුන් දුව පනිති.. සුලැගිල්ල පටලගත්… ජොඩු ඇවිදිති ඔහේ…. මම දනිමි..දුර රටෙක… නුඹත් ගං දෑල අද්දර බව…. ඒත් මම නොදනිමි…. මං වගෙම තනියමද….? සියක් දන මැද….? පලක් නැහැ…හැන්දෑව… ඔබ [...] ...

එක තැන කැරකී..හෙම්බත් වීමියි… මෙහි කැරකීමෙන් පලක් නැතී…. කියමින් කටු වර්ජනය කලේ නම්… කිම ඔරලොසුවෙ..පලක් ඇතී….

මල් සුවද පන්සලේ දස අතේ පැතිරුනා.. උදුවපේ අග දිනේ සිල් සුවද මතු උනා…. ලහිරු මොරා ඇවිත් බටහිරින් නොපෙනුනා.. ඇයත් පව්කාරියක්..ඇගේ දිනට එලි උනා… අදත් තව දිනක් මිස කුමක්දො විසේසය.. පොඩි උන්ගේ බඩේ ගිනි හෙටත් මේ ලෙසේමය…. උන් කුසට රජ බොජුන් අහසකින් නො ඒමය… හැකි දෙයයි කරන්නේ පාපයක් නොවේ මෙය… නුරා නෙත් යොමාගෙන අඩ අදුරේ සැගවිලා… [...] ...

මල් මලානික වෙලා…හිරුත් අවරට වෙලා… රෑ පුරා ගොඩ දැමූ.. පසුත් සමතල වෙලා..! ඉටි කිරෙන් එලිය දුන්…පන්දමත් ඇලවෙලා… හමන සුලගට ඔහේ ගිනි දැල්ල කැලඹිලා…! මග නොමග වැරදිලා….හොදින් නූගත් නිසා…. කවරකුත් නොනවතින.. තැනක මම නැවතිලා …! රෑ පුරා වෙහෙසිලා…මහ පොලොව පෙරලලා… තවත් කෙනෙකුට අදත්… මෙහි ඉඩක් වෙන්කලා…! තනිකමට පාලුවට..මදුවිතක් තොල ගගා.. බලා හිටියා ඔහුත්… ලඟ ලඟම එන තුරා….! කිසිවෙකුත් ආවෙ නැහැ..සිනහ මුව ...

ජීවිතේ එක් ශීතල නිශාවක.., වැරදුනා මට අන්තිම.., බස් රිය… පොදි බැදන් ජීවිතය…, කර මතින් රාජකාරිය…, ඔරලොසු කටු කරකැවෙන…නිශාව …, දැනුනෙ නෑ දිගුව ඇති බව… ඈතින් පෙනේ ලාම්පු එලි..මීදුම කපන.., හපුතලේ කන්ද නගිනට තතනන …ලොරියක.., යා යුතුයි…ඔවුනට පෙනෙනෙ දෙසකට.., දන්නවා ඔවුන්..ජීවිතේ බර හොදටම… අතදමා..එල්ලිලා..වේගය බාලවුනු ලොරියට… කිය කියා හඩනගා…ආගිය විස්තර..තරගෙට…. හඬනවා…එංජිම….බෑ බෑ කියන තරමට… ගෙවෙනවා..ජීවිතය…දින..පැය..තත්පර&

නිල් පාට ආකාසෙ…. දැවෙන හිරු එලිය මැද… මා වගෙම බොහො දන… උඩුකුරුව …නිරුවතින්…! තරුණ…බාල..මහලුද…. ගැහැණු ..සහ..පිරිමිද…. එක ගොඩේ එකා මත එක.. උඩුකුරුව …නිරුවතින්..! පාට…පාට..මාලද… වතේ තවරා..පුයරද…. ඇගලා..විලවුන්..සුවදද… උඩුකුරුව ..නිරුවතින්…! පැද්දෙමින්…තාලයට…. ගී ගයන…නාදයට….. ලොකයම..බලාගෙන අපදෙස…. උඩුකුරුව..නිරුවතින්…! ...

දෙපලු කර සදවතිය… අඩක් විසිකොට අහසට…. අනෙක් අඩ… තියා ගත්තා මා ලග…. හැමදාම විදිනට….. ඉදහිට ..තරහ ගියදාට….. විසි කරනවා.. ඒ අඩත් අහසට…. සැවොම ..ලස්සන කියද්දී… ඉරිසියාව දැනෙනවා…යහමට…. තනිව අහසේ දිලෙනකොට…. තරු ඇදෙනවා… එකා..පසුපස එක… තරුවලට නොවේ…සදවතිය… අයිති මට….. ගන්නවා…දෙපලුවම… වෙන වෙනම … පහලට….එතකොට…. ටිකක් කල් යනකොට… හිතෙනවා… ඇය අයිති අහසට….. දෙපලු කර සදවතිය… අඩ

දෙසැම්බර් සීතල .. පටන් ගන්නකොට….., හිතුවා මම…, මේ නත්තලට ගෙදර යන්නට… ලෙඩ ඇදේ.. අප්පාට…හීතල ඇති…., අරගෙන ..උනුසුම් කබායක්…මල්වත්තෙන්…, හිතුවා මම…, මේ නත්තලට ගෙදර යන්නට… අම්මාට ..පල්ලි යන්නට…., හරි හැටි ඇදුමක්…නැතිව ඇති……., අරගෙන…ලස්සන කම්බායක්…දෙවැනි..හරස් වීදෙයෙන්.., හිතුවා මම…, මේ නත්තලට ගෙදර යන්නට… නංගිලාට…ගව ලෙන හදන්න…., සුරුවම්…නැතුව ඇති……, අරෙගෙන..පුන්චි සුරුවම් පෙට්ටියක්&

බොල් සුලන්.. ගිනි අරන්… ගිනියමක් මහ බැද්දෙ.. පල් හොරුන් … සිල් අරන්.. පින්කමක් ගම් මැද්දෙ.. සිදී සිල්පද… විසුරුව දසත ..ලේ බිදු… වදී පාරට.. පිසදමා අමන පිනි බිදු… වැදී වදමට… උතුරනා…පැසුනු…රා බිදු…. රකී යහමට…. නොවදිනා…නමුදු නරනිදු….. කතිරයක් ඉල්ලගෙන.. ගෙට වදී නෙක සත්තු…… යුද්ධයක්..දිනන්නට… සේනාව සිට ගත්තු…. මල් පහන් සුවද දුම්… අතට ගත්..සිල්වත්තු දිනනකන්…බොහොම හොද… මැටි ඇමති මැති පුත්තු….! ..

ඇවිද …හිරු මත….. උණු තාර මත… පතිත….., ඔසවා …..ගඩොල්…. හිසකේ…වී …තඹව…., ගලා..ගිය දහදියෙන්… යකඩ…දියවී..හැදෙන…., කාසි..අහුලන්නෙ …ඔහු…. අඹු දරුන්…සනසන්නට…. අහවරව කාරිය…, හැරුණි….හිරු අවරට….., ඉරි තැලුනු…පා යුග…., මිරි වැඩිය…පස නොලද….., සෙමෙන්…ගමනින් …පැලට…. සුරුට්ටුව …එක අතෙක….. දිවිය …සටනකි…ඔහුට… අකුරු..නූගත්..කමට… හමු වෙ

දෑස් බැදි මිනිසුන්… දුවයි..ඒ මේ අත….. දෑත් බැදි ළදරුවන්…. විසල් පිට්ටනියක….. රජුගේ අසරුවන්…. සෑදලය..නැති අසු මත…… පිම්මේ දුවයි…. කොච්චිය අල්ලන්නට…. මේ සියල් මැද… හති අරිමු අපි… වෙනකෙනු දිව දිනූ තරගයකට….! ...

උනුහුමට ගැටෙයි.. දෙතොල් සීරුවෙන්… මම නුඹ සිඹිමි….. අතරමන්ව අතැගිලි ලූ ලූ අත….. සිරුරත… මම නුඹ….ස්පර්ෂ කරමි….. වැසී අඩවන්ව …දෙනත්…. නුරා…මත් කොට…. වැසුනු…නෙත් මා…ඉදිරිපිට…. මම නුඹ….දකිමි…. හුයෙන් බැදි දහසකුත් බැදීම…. උඩ පහල යමින් මා මත…. අවැසිය…සිදිමි….. මම නුඹව නොබැන්දෙමි…..! [An alternative end to the poem,gives a complete diffrent meaning] අමනාප විනිසුරන් සනසමින්…. මම නුඹව නොබැන්දෙ

කාලෙකට පස්සෙ අලුත් වැඩකට අත ගැහුව. ඇස් බැන්දුම් එහෙමත් නැත්නම් සරල භාශාවෙන් කිව්වොත් මැජික්. මම ජීවිතෙ එක එක කාලෙට අලුත් දේවල් අත් හදා බලනව. හැබැයි වැඩේ කියන්නෙ, ඒ කිසි දෙයක් මග අත හැරල දාන්නෙ නෑ. මගෙ ජීවිතේ දිහා හැරිල බැලුවම නොකරපු පිස්සු නැති තරම්. මුලින්ම මම කවියෙක් උනේ වයස 16 දි. එදා ඉදන් අද වෙනකන් කවි පොත් දෙකයි, නව කතා ...

සඳ නොදුටු…අමාවක.. පෝයවල් එකින් එක පසු කොට… නැති නිසා අරමුනක්… ඔහේ ඇවිද ගිය තවත් දවසක… දැනුනා සුරගන තටු ගැටෙන හඩක්…මාවට තබා එක සුරගන අතක්….මා වම් උරමත…. දුටුවාලු…ඈ…දිලිසුම… මා නෙතින් වැටුනු..කදුලු බිඳුවක.. දැක්කාලු..රිදුම්… සගවා සිටි…මා නෙතු යට… දැනුනාලු කෙනෙක් අවැසියි… මා සිතේ රැඳි දෑ ඇසුමට…. අවසරද..ඇසුවා සෙමෙන්… මා ලගින් ඇවිද..යන්නට… සුරගනක් උනත් ඔහේ පියබා යා හැකි… ඇවිද ගෙන යමින් බොහෝ දුර..මා ...

මා එනවිට… ඔබෙ සොහොනට… දොතින් මල් මිටක් දරා… නෙතගින් කදුලකුත් සලා… හද යට දුක් දොරෙ ගලා….. කවුදො.. මා එන්නට පෙර… එතැනින් නික්මිලා ගියා… ඔබ වෙනුවෙන්…. මම දැල්වූ…… පහන් සිලත් නිවා ..දමා…. ...