සළුපට අහසට නාට්‍යයේ ප්‍රධාන නළුවෝ තාම පෝස්ට් එක දැකලා නෑ. එහෙම නැත්තං උං මාව මරන්ඩ කොන්ත්‍රාත් දීපු උන්ට තාම සල්ලි දීලා නෑ. ඔය කාරණා දෙකෙන් මොකක් උනත් සළුපට අහසේ දෙවෙනි කොටසත් ලියන්ඩ තාම පණ කෙන්ද රැකිලා තියෙනවා. තාම මේ ගේම ඉල්ලන්නේ ඔෆිස් එකෙන් මං මළොත් හම්බ වෙන ලක්ෂ විස්ස තිහ ලංසුවට තියලා. අපේ ගමේ කියන විදිහට සුටුස් ගාල හුස්ම ටික ...

මේ සිරි ලංකාද්වීපේ ඕනෑම කැම්පස් එකක ඕනෑම බැච් එකක ඕනෑ තරම් බැච් ට්‍රිප් නොහොත් කණ්ඩායම් විනෝද චාරිකා යෑම අරුමයක් නෙවෙයි. ඒත් ආගමික භක්තිය, වීර ක්‍රියා, පීචං වීම, දේශ ගවේෂණ, ශ්රුන්ගාරය කියල යමක් හඳුන්වනවද අන්න ඒක, දේශපාලනය, වගේම යුධ මෙහෙයුම් ඇතුලත් එක බැච් ට්‍රිප් එකක් හොයා ගන්ඩ ලේසි නෑ. ලේසි උනත් එහෙම දෙයක් ගැන කියන්ඩ ලියන්ඩ කෙනෙක් ඉතුරු වෙන්නේ නැති ...

අපේ ගමේ ජීවත් වෙන්ඩ ඔබ තමුන්නැහෙලාට නොලැබෙනවා කියන්නේ ජීවිතෙන් බාගයක් අපතේ ගියා වගේ දෙයක්. ඒ තරමට අපේ ගම විකෘතියි. අපේ මිනිස්සු දුකටත් අඬනවා. සතුටටත් අඬනවා. දුකටත් බොනවා. සතුටටත් බොනවා. දුකටත් හිනා වෙනවා. සතුටටත් හිනා වෙනවා. අඬ අඬත් බොනවා. හිනා වෙවීත් බොනවා. බිබී නටනවා...නට නටත් බොනවා. ඔය බොන අතරේ ජීවත් වීමත් කරනවා. ජීවත් වෙන අතරේ මැරෙන එකත් කරනවා. මැරෙන එක ...

ගිය සතියේ බ්ලොග් පෝස්ට් එකක කමෙන්ට් එකක් ගැන කට්ටකාඩුවට නිතර ගුරු හරුකම් සපයන 'ඩොක්ට ඩී' එක්ක අදහස් හුවමාරුවක් උනා. එතෙන්දි එතුමා කිව්ව කතාවක් මගේ හිත බැඳ ගත්තා. මේ කතාව හැබෑ සිද්ධියක්ද නැත්නම් යාන්ස් එකක්ද කියලනං මම දන්නේ නෑ. කතාවට පාදක වෙන්නේ දෙවෙනි ලෝක යුද්දයෙන් පස්සේ නැගෙනහිර හා බටහිර විදිහට බෙදිලා වෙන් වෙච්ච ජර්මනිය. නැගෙනහිර ජර්මනිය සෝවියට් රුසියාවට හිතවත් සමාජවාදී කඳවුරට ...

සමහර නරක දේවල් වෙන්නේ හොඳට. ඔව් ටිකක් විතර බූත කියමනක් උනාට ඒක එහෙම තමයි. මං අද කියන්ඩ යන්නෙත් එහෙම සිද්ධියක්. සිද්ධියක් කීවට මේක සිද්ධි දාමයක්. හැබැයි අනන්ත සිද්ධි අතරින් සිද්ධි දහයක් දොලහක් සලකපුවම ඒක ගණන් ගත නොහැකි තරමේ සුළු දෙයක්. මේ කතාව පටන් ගන්නේ මගේ යෞවනෝදයත් එක්ක...ඒ කාලේ මට ඉංග්‍රීසි කියන භාෂාව අණ්ඩර දෙමල වගේ. මට හොඳට මතකයි අට වසරේ ...

වසන්ත කාලේ පායන පුර හඳ කියන්නේ දකින්ඩම ඕන කාරණයක්. ඊට වඩා ලස්සන හඳක් මම දැකල තියෙන්නේ අවුරුදු විස්සකට විතර ඉස්සර පේරාදෙණියේදී. ඒ මාර්තු මාසේ පැහැදිලි අහසක් තිබ්බ රැයක්. හන්තාන කන්ද උඩින් කළා දොළොසක් විතර පිරුණු හඳක් නැගගෙන ඇවිත්. මම මනෝරත්න මහත්තයාගේ අන්දරේලා බලනවා එදිරිවීර සරච්චන්ද්‍ර එළිමහන් රංග පීඨයෙදි ඒ කියන්නේ සුප්‍රසිද්ධ පේරාදෙණියේ වලේ දි. සීතල හුළඟක් හමාගෙන යන්නේ හරියට මේ ...

කොරෝනා බය හින්ද ගෙදරට වෙලා හිටියත් කට්ටකාඩුව පැත්තේ ගොඩ වෙන්ඩ වෙලාවක් නැති උනේ ' ගෙදර ඉඳන් වැඩ' සංකල්පයක් ක්‍රියාත්මක වෙන හිංදා. ඒ හින්ද ඇත්තටම වෙනදට වඩා වැඩ කිව්වොත් වඩා නිවැරදියි. ඉතාලියේ, ස්පාඤ්ඤයේ, ඇමරිකාවේ, විතරක් නෙවෙයි ලෝකේ හතර දිග් බාගෙම කොරෝනාමරණ සංඛ්‍යාව දහස් ගණනින් වැඩි වෙන මේ වෙලාවේ ඒ රාජ්ජවල ඉන්න හැමෝටම ඉතා ඉක්මනින් නිදුක් නිරෝගී බව ලැබෙන්ඩ කියල ප්‍රාර්ථනා කරන ...

පොරොන්දුවක් උනා නං ඉස්ට සිද්ධ කොරන්ඩම ඕන...එහෙමයි අපේ ආතල මුත්තල කියන්නේ. නැත්තං බල්ලෝ කපුටෝ වෙලා උපදිනවා ආය දෙකක් නෑ. උන්දැලා කියන්නේ එහෙමයි. ආය මොකටද පොඩි හරි රිස්ක් එකක් ගන්නේ. මිනිහෙක් වෙලත් ජීවත් වෙන්ඩ මෙච්චර අමාරු එකේ බල්ලෙක් කපුටෙක් උනොත් කොහොමද? ඉතින් මං හිතුවා වෙච්ච පොරොන්දුව ඉස්ට සිද්ධ කරන්ඩ. ඔන්න එහෙමනං ඉතිං නොදුටු මිතුරන් තිදෙනා ගැන කතාවේ අවසාන කොටස. කතාව පටන් ...

සුල්තාන් ෆෙරෝස් ෂා ට මහාභාරතයේ කියවෙන භීම් කියන යෝධ සෙන්පතියාගේ සැරයටි හම්බ වෙච්ච හැටි මම පහුගිය ලිපියෙන් කිව්වනේ. අමතක නම් මෙන්න මේ සබැඳියෙන් ඒ ලිපිය කියවන්ඩ පුළුවන්. ඒ ලිපිය මතක නම් තමයි මේ ලියමන තේරුම් ගන්ඩ ලේසි වෙන්නේ. හරියට සිංහල නාට්‍ය කලාව පත් වෙලා තිබ්බ අකරහනි තත්වය තේරුම් ගත්තොත් විතරක් ජයලත් මනෝරත්න කියන මහා යුග පුරුෂයා ගැන තේරුම් ගන්ඩ පුළුවන් ...

කොහොමද කෑම?අති විශිෂ්ටයි සර්!!මට ඒ වෙළඳ දැන්වීම් දෙබස මතක් උනේ අපේ කට්ටිය ඉන්දියාවෙන් කාපු කෑම දිහා බලාගෙන ඉන්න ගමන්. කොටින්ම අපිට ඕවර් විස්සක් වත් බැට් කරගන්ඩ අමාරුයි...හැබැයි කොහොමද කතාව? මං ඔය වගේ වෙලාවල් වලදී කරන්නේ අපිට සන්තෝස වෙන්ඩ පුළුවන් දෙයක් ගැන හිතන එක. ජීවිතේ තියෙන්නේ විඳින්ඩ මිසක් විඳ වන්ඩ නෙවෙයි නේ....ඒ හිංද මම දිල්ලියේ සුප්‍රසිද්ධ ක්‍රිකට් ක්රීඩාංගනේ ගැන කල්පනා කරන්ඩ ...

කොටට කපා උඩට පීරා ඇති කොණ්ඩය ජෙල් ගා සකස් කොට ඇත්තේ ළඟ ඇති විදුලි පංකාවේ සුළඟිනිදු වෙනස් නොවෙන පරිදිය. සුදු කමිසය ට රතු දුඹුරු ටයි පටියක් පැළඳ කළු පැහැ කෝට් එකක් පැළඳ සිටින්නේ ඔහු යැයි හඳුනා ගැනීමත් අපහසු තරම්ය. මගේ සිත වසර කීපයක් ඈත අතීතයට දිව යයි.අපේ වත්තේ කෙහෙල්කැනක් කපලා. අම්මා මට කිව්වේ සති අන්තයේ ගෙදර ආ විටකය. අප්පච්චී ගේ ...

අද 2019 නොවැම්බර් 16. ජනාධිපතිවරණෙ මම චන්දෙ දෙන්නේ කාටද කියල තාම තීරණයක් නෑ. තව පැය කීපයක් තියෙනවනේ චන්දෙ දාන්ඩ. චන්දෙ දාන්ඩ යනවද නොයනවද කියලා එකෙල මෙකෙල වෙමින් ඉන්දැද්දී අනුරාධපුරේ ගිය වතාවල් කීපෙක ගත්තු චායාරූප ගොන්නක් දිග ඇරගෙන බල බලා හිටියා. ඒ කොයිකක උනත් දැක්කේ මහා වැව්...මහා වෙහෙර විහාර...මහා කුඹුරු යායවල්. මට හිතුනා මේ අපි දකින දේවල් එදා හිටපු මිනිස්සුත් දැක්කද ...

බොර්ජියාවරු ගැන ලියන්ඩ පටන් ගත්තු වෙලාවේ මට හිතුනේ සිටුවර මොන්ත ක්‍රිස්තෝ පොතේ පාරියා පූජක තැන ශතෝ දීෆ් බන්ධනාගාරේ අඳුරු බිම් ගෙයක් ඇතුලෙදි සීසර් බෝර්ජියා ගැනත් ඔහුගේ පියා වෙච්ච හයවෙනි ඇලෙක්සැන්ඩර් පාප් වහන්සේ ගැනත් කියපුවා මතක තියෙන්නේ මං වගේ මොන්ත ක්‍රිස්තෝ පිස්සන් කීප දෙනෙකුට විතරයි කියල. ඒත් බලා ගෙන ගියාම හුග දෙනෙකුට ඒ කතාව මතකයි. හුග දෙනෙක් ඇහුවේ මේ මං කියන්නේ ...

ජනාධිපතිවරණයක් ඇවිත්. කාට චන්දෙ දෙනවද කියල තාම තීරණයක් නෑ. හැබැයි කවුරු මග තොටේ දී හම්බ උනත් අහන්නේ මේ පාර කවුරු දිනයිද කියල. මං කොහොමද දන්නේ? මං සාත්තරකාරයෙක් නෙවෙයි නේ. ටික කාලයක් කේන්දර බලන හැටි ඉගෙන ගත්තු බව හැබෑව. ඒ දන්නා ටිකෙනුත් චන්දයක දිනුම පැරදුම වගේ දේවල් ගැන හරි තීරණයක් දෙන්ඩ පුළුවන් කියල මට හිතෙන්නේ නෑ. වෙනිං රටවල් වල නං අපක්ෂපාතී ...

මේ ලඟදි තායිලන්තෙට යන ගමන් වෙච්ච සිද්ධියකින් අතීත මතකයක් අවදි උනා. අපි වෙනුවෙන් විදේශ විනිමය උපයන වෘත්තික නොවන රැකියා විදිහට බොහෝ දෙනා හඳුන්වන ගොන්නට අයත් වූ රැකියා කරන බහුතරයක් ගැන කතා දෙකක් හින්ද කට්ටකාඩුවට ලියන එක හොඳයි කියල හිතුනා. කෙනෙකුට හිතෙන්ඩ පුළුවන් මේ මගේ අත්දැකීම් දෙකක් විතරයි ඇත්ත තත්වය මීට වඩා වෙනස් කියල. එහෙම නං හුගක් හොඳයි. මේ මම දැකපු ...

අපේනිමල් දිසානායක උන්නැහේ ලියන නිදි ගේපංචතන්තරේ බ්ලොග් අඩවියේ මේ ලඟදි හැබෑමවීරයෙක් ගැන ලියල තිබුනා. යුද්දය හින්ද ඇස් දෙකම නැතිවෙච්ච අපේ කාලයේ වීරයෙක්ඇස් නොපෙනෙන තවත් මිනිස්සු පනස්දාහක් දෙනාගේ ඇස් පාදා දීමේඒ කියන්නේ කාච බද්ධ කරදීමේපිංකමක නිරත වෙලා ඉන්නහැටි ගැන තමයි ඒකතාව.ඒ ගැන නොකියවපුකෙනෙක් ඉන්නවා නං මෙන්න ලින්ක්එක ඒ ලිපියට. ඔයලිපිය කියෙව්වට පස්සේ වීරයා ගෙදර ඇවිත් කියලමාර ටෙලි නාට්‍යයක්ගියාය ඒක බැලුවේ ...

මං මේ පෝස්ට් එක ලිව්වෙ අවුරුදු දෙකකට විතර කලින්. කට්ටකාඩුව ලියන්ඩ පටන්ගත්තු අලුත. එදාට වඩා පොඩි පොඩි වෙනස්කම් අද තිබුනත් තවම කථාවේ මුල් බීජය අදාල හින්දා නැවත පල කරන්නට හිතුවා.අනාගතයේ දවසක ඉදිරි පරම්පරාව අද ජීවත්වෙන අපි කරන මේ වැඩ ගැන මොනව කියයිද?අපි කථාව කියවමු.කථාව 1- කොටස 1 එය පාලු මුසල රාත්‍රියකි. ඉදහිට බුරන බල්ලෙකුගේ හඩත් ඇතින් කෑ ගසනඋලමෙකුගේ හඩත් හැරුණු ...

භරත මුණි කියන පඬිවරයා මීට අවුරුදු දෙදාහකට ඉස්සර තමුන්ගේ නාට්‍යශාස්ත්‍ර කියන පොතේ රස වර්ග අටක් ගැන උගන්නනවා. ඒ ශ්රුංගාර, හාස්‍ය, රෞද්‍ර, කරුණා, භීබත්ස්‍ය, භයානක, වීර, අද්භූත කියන  වර්ග. පස්සෙන් පහු කාලෙක ඔය අටට ශාන්ත රසයත්  එකතු වෙලා තමයි අද අපි කියන ඔය නව නළු රසය හැදිලා තියෙන්නේ.  ඒ කොහොම උනත් භීබත්ස්‍ය එහෙම නැත්තං අප්පිරියාව, කළකිරීම, ජුගුප්සාව කියන දේ රසයක් ...

රාජකාරි වැඩකට පිලිපීනෙට යන්ඩ උනා ආයිබෝවන්. හරියටම කියනවනං පිලිපීනෙ සේබු නගරෙට. ඔය නගරේ හරි ප්‍රසිද්ධයි ලාපු ලාපු කියන වීරයා හිටපු ප්‍රදේශය හිංදා.මට හිතුන ඔය ලාපු ලාපු ගේ කතාව තමුන්නැහෙලත් එක්ක බෙදා හදා ගන්ඩ.  වෙන ඕනෑම කතාවක් වගේ මේ කතාවෙත් වීරයෝ වගේම ද්‍රෝහීන් බිහිවෙන්නෙත් ඕපපාතිකව නෙවෙයි සමාජයේ තිබ්බ උවමනා එපාකම් එක්ක. ඒ හින්ද ඒ කතාවත් කියලම ඉන්නං අර හුදී ජනයාගේ ...

සාජම්මහත්තයා ගැන ලියන්ඩ පටන් ගත්තම තමයි මතක් වෙන්නේ කොයි තරම් අකරහනි වලට මේ මනුස්සයා මූණ දුන්නද කියන එක. මනුස්සයෙක් විදිහට මේ හැම දේම විද දරාගෙන ජීවත් වෙන එකත් එක විදිහකට හරි පුදුම දෙයක්. පහුගිය සතියක කියන්ඩ හිටපු ඒත් ලිපිය දිග වැඩි වෙච්ච හිංදා ඉතුරු කරපු කතාවක් තමයි අද ලියන්ඩ හිතාගෙන හිටියේ. එහෙම ඉන්නකොට තමයි තවත්  සිද්ධියක් මතක් උනේ. මේ ...