හැංගුන වෙලාවක හෙවනැල්ලත් මගෙ මදුටුවෙමි සමනලෙකු සමඟින් තම කුසුමඅපමන සෙනෙහසින් ඇගෙ නලලත සිඹිනපොතකින් පවන් සලමින් ඇය සෙනෙහසිනඇගෙ සිත දුකින් මුදවා ලන්නද මන්දාඔහු අත දමා ඇගෙ ගෙල පාලුව බින්දාකරගැට පිපුනු හිමිගේ අත රළු හින්දානොරිදෙන ලෙසින් ඇය හදවත පිරිමැද්දාහිරු එලියවත් නොවැටෙන කලුවර රියකහිරිගඩු පිපෙන හීතල ඇති දහවලකරොන්සුනු විඳින බඹරෙකු දේදුනු මලෙකදුටු සමනලය රහසක් පවසයි මලට ...

කවුරුවත් නැති ජීවිතයකටකවුරුහරි...

ඇහැකි වුනොත් විකුණ ගන්නඔක්කොම වාසනා ගොන්නඑහෙම දාට රෑට වතුරඕනි නැහැ ගොඩක්පුංචි උන්ට රහ බලන්නකැවිලි ටිකක් අරන් යන්නගන්න මහතුනේ මගෙනුත්වාසනා පතක්පොඩි කෙලීට උගන්නන්නපුතාව ටියුෂන් යවන්නඔබට වගේ මගේ හිතෙත්හීන නම් ගොඩක්එකතැන් උනු අප්පොච්චගෙහුස්ම ඩිංග අරන් දෙන්නඋන්දැට තව හුස්ම ගන්නමාසයක් දෙකක්ඔඩෙල් මොන්ඩි ඉස්සරහත්දැකලත් ඇති මම ඉන්නවඅපේ එක්කෙනත් තවමතරුණයි හුඟක්කොටුවේ පේමන්ට් එකෙන්ගවුමක රෙදි අරන් දෙන්නඑතකොට මගෙ මැණිකෙ ලඟත්මල් ගවුම් තුනක්වාසනාව නැතෙයි කියලටිකට් එකක් නොගත්තාටමහත්තයෝ ...

සඳෙහි මුළු රැස් දහරඋරාගත් බඳු දළ රළහිස් ගුවන වෙත පැන නැගඋදම් වී නගන මහ ගොසඅසනු නොරිසිව එන කලමහත් සඳවතෙහි අසිරියඅනත් සඳ රැසෙහි ඉමිහිරරැගත් ඒ නිහඩ පිණිබිඳසීතල පතෙක පතිතවසෙමෙන් වියැකෙයි රහසිනඉහත කවිය නන්දන වීරසිංහ කවියා විසින් පබඳින ලද්දකි.අති මහත් වූ සඳෙහි රැස් දහර මුලු මුනින්ම උරා ගත්තේ යැයි සතුටු වෙමින් හිස් අහසට පැන නගිමින් ශබ්ද කරන මුහුදු රලෙහි පාරම් බෑම අසනු ...

රත්න ශ්‍රී විජේසිංහයන්ට කවි ලියන්නට ගීතාංජලී කවි පත්‍රයද හේතූ වූවා විය හැක. එහි මුල් පිටුවේ චිත්‍ර පාදක කර ගනිමින් ඔහුට යන්තම් වයස අවුරුදු 14 වනවිට ලියූ පහත කවිපෙල තුන්වැනි ස්ථානය දිනා ගන්නා ලදී. ඔහුට රුපියල් 25 ක තෑගි මුදලක් ද ලැබුණි. මෙය ඔහුගේ නමින් පලවූ පලමු නිර්මාණය වීමද විශේෂයකි. මල් මල් චීත්තය තිත් හැට්ටයකි ගතබොල් මුතුපට ගෙලෙහි, හිල් කූඩයෙහි අතකොල්ලෑවට ...

මතක ආකාසයේදුකත් සතුටත් අරන්වලාකුළු ඇදෙනවාසුදුත් අව පැහැ දරන්හිතේ දුක වැඩි උනොත්දරන්නට බැරි තරන්වැහි කඳුළු වැටෙනවාමිහිකතම තෙත් කරන්ඒ බවක් නොදන්නානුඹ පුංචි ඔරු හදන්මගෙ කඳුළු ගංගාවසෙල්ලමට ම අරන්අතීතය අනාවකඑක ලඟට ලං කරන්බැලුවාම දැනෙන්නේජීවිතෙත් හොරු අරන් ...

"තමන් විසින් ම මසාගත් ලොම් කබායකින් සැරසුණු 'ඉන්කමල්අපායි' ගුරුතුමිය සීතලයෙන් වෙවුලමින්, ළමුන්ට ඉන්දු සයුරේ පිහිටි ලංකාව නම් සුන්දර දිවයින ගැන කියා දුන්නාය. ලෝක සිතියමේ ලංකාව දිස්වූයේ ඉන්දියාව නැමති තන බුරුල්ල අග ඇඳුනු කිරි බිංදුවක් ලෙසිනි. ඒත් ගුරුතුමියගේ විස්තරය අනුව නම් එහි නැති දෙයක් ගැන සිතීම උගහටය. වඳුරන්, අලින්, කෙසෙල්ගෙඩි, ලෝකයේ ඉස්තරම් ම තේ,කෙලවරක් නැති ගස් කොලං, පළතුරු. ඒත් සියල්ලටම වඩා ...

අපිත් ගියා..ආචාර්‍ය ජයලත් මනෝරත්න ශූරීන් ගේ 'සිංහල නාට්‍යයේ ප්‍රාසාංගික කලාත්මක වර්ධනය' කෘතිය දොරට වැඩීමේ උත්සවයේ අවස්ථා කීපයක්.මෙය හුදෙක් පොතක් දොරට වැඩීමේ උත්සවයක් නොවී විචිත්‍රවත් උලෙලක් විය. මහාචාර්ය කෝලිත භානු දිසානායක උත්සවයේ ප්‍රථම අංගය ඉදිරිපත් කරමින්සමන් ආතාවුදහෙට්ටි සභාව අමතමින්මහාචාර්‍ය සුනන්ද මහේන්ද්‍ර මුක්‍ය දේශනය අතරතුර..උත්සවය අතර රඟ දැක්වූ 'අසම්මත' නාට්‍යයේ ජවනිකාවක්..ජේෂ්ඨ මහාචාර්‍ය සුනිල් ආරියරත්න සභාව අමතමින්...අතරතුර වූ විසිතුර....ආචාර්‍ය මනෝරත්න ස්තුති කතාව කරමින්... ...

කුකුලාපොළ කිරි අම්මේ සමාවෙයන් මටඅහසින් බැස ගිය ගානයි සඳ තරු එකවිටසඳට කොයින්දෝ එලියක් හිරු නැති අහසටහද වාසල දොරටු අගුලු විවරයි නුඹ හට

අද වෙන තුරුම ආ මග නොමග ද මන්දා..මා පෙම් කලේ ඔබ මට පෙම් කල හන්දා..දමයන්තිය ලෙසින් ඔබ ගැන සිත් බන්දා..ඔබ ගොස් දුරක මා මෙහි තනිවම රන්දා..සක්වා ලිහිණි සේ ජීවිත ගෙවන්නද..වෙසතුරු ලෙසින් මා නුඹ අත හරින්නද..දිඹුල් මලක බඹරිඳු වී සරන්නද..මිරිඟු දියෙන් පවසට පැන් පතන්නද..විඳි සොම්නසත් දුක එක ලෙස දරාගෙන..උන්නා නොවෙද අපි සනහස පුරෝගෙන..රන හසු උවත් කාලය යන ගෙවීගෙන..මල බඳිනවා වාගේ පය ...

පසුගිය පත්තර අතර සැරි සරද්දී අප ආදරණීය රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ විසින් 1985 වසරේ ඔහු විසින් රචිත 'වස්‌සානේ' නම් කාව්‍ය සංග්‍රහයේ ඇතුලත් පහත කවිය ම සිත බැඳුනි. අජානේය ඉස්‌කූටර තුරඟු පිට..නැගී වාත වේගෙන් ඉගිළෙන කලට..බදා හිමි දෙවුර ඉස්‌සී බලන විට..වැටේ දැයි කිරුළ සිතුණි ය බිසවුන්ට..පසු කලෙක මෙයින් ගීතයක් පවා බිහිවිය. ඔහු තමන්ගේ 'වස්‌සානේ' කෘතිය තම ආදරණීය බිරිඳ වන හේමමාලී ට පුද ...

සරුංගලේ වරල් සැලේ නිසංසලේ ගුවන් තලේඅපෙන් මිදී වෙන රටකට යන්න හදන්නේ..මේ සරුංගල් වාරෙ නිසා අපේ නගරෙ දරුවොත් පුලු පුලුවන් විදිහට පාසැල් නිවාඩුවෙ සරුංගලයක් යවන්න හදනව මම දැක්කෙ අද හවස මොරටුවෙදි. මේ දරුව ඉන්නෙ තට්ටු තුනක ගොඩනැගිල්ලක ඉහල. සරුංගලේ වලිගෙ ගොඩක් දිග නිසා මෙයා දුවගෙන එනකොට ඒක කොහේ හරි පැටලෙනව. ඉතින් ආපහු සෙල්ලම මුල ඉඳන්.. නමුත් පොඩි එකා උත්සහය අත අරින්න ...

බටහිර අහසේ රතු සිත්තම් මැකුණාවේදෙනි පෙත හඬන හිරියා මල් පිපුණාවේමා ආදරය දුටු වග නොම හැඟුනාවේමා නැතිදා උන්නු සුවඳක්‌ දැනුණාවේඉහත කවි පද පෙළ බොහෝ දෙනෙක් විවිධ අර්ථ ගැන්වීම සහිතව යොදාගන්නා සුන්දර කවි පෙලක්. මේ කවියෙන් තමයි පරසතු මල් චිත්‍රපටය අවසන් වෙන්නේ.ගම්පහ හග්ගල්ල ගමේ පී. කේ. ඩී. සෙනෙවිරත්න උපත ලබන්නේ 1917 මැයි 17 වන දාය. ඔහු ගුරුවරයෙකි, දක්‍ෂ කවියෙකි, ගුවන් විදුලි නාට්‍ය ...

ලාංකීය කවියෙහි ස්වර්ණමය යුගය ලෙස හැඳින්වෙන කොට්ටේ යුගයෙන් පස්සෙ යම් තරමකට හරි කවිය නැවත ඉදිරියට ආවෙ මහනුවර යුගයේ දී. මේකට ප්‍රධාන හේතුවක් වුනේ සරණංකර සංඝරාජ මාහිමිපාණන් වහන්සේගේ භාෂා දැනුම කිව්වොත් වරදක් නැහැ. නායක්කර් වංශික කීර්ති ශ්‍රී රාජසිංහ රජතුමා ගෙන් පසු රජ වූ නායක්කර් වංශික රාජාධි රාජසිංහ රජතුමා දක්ෂ කවියෙක්. ක්‍රි. ව. 1780 දී රජකමට පත් වු මෙතුමා මහනුවර රාජධානිය කරගෙන් ...

සිත සිත්තම් කර ලියන්න..එලි වැටකට පද තියන්න..මේ තරමට හිත සුන්දර වී නැහැ කවදාවත්..මල් මත වට පිනි බලන්න..රෑහි ගීත අහන් ඉන්න..කොහොමද හිත පුරුදු උනේ තාමත් රහසක්...දේදුන්නේ පාට අරන් පීදෙන නෙක මල් අතරේ..බිම් මල් කොයි තරම් හැඩ ද කියා හැඟෙනවා..නෙක විසිතුරු පාට පාට අරුමෝසම් පැලඳි ලොවක..පාට නැතත් ඔබෙ සුන්දර බව වැටහෙනවා..පුන් සඳ පිපිලා අහසේ දොවමින් සඳ දිය රහසේ..කඩුපුල් මල් එක්ක හෙමින් මුකුලු ...

සිත් අහස කළු කරන්..අදත් මේ වහින්නේ..හැමදාම නෙතු තෙමන..මතකයේ වරුසාවමයි..එදා සනහසේ මල්..පීදෙන්න දිය බෙදූ..සෙනෙහසේ වරුසාවමයි..ප්‍රේමයේ කඩදාසි..ඔරු හදන් පාකරන්..ජීවිතේ කෙත් යාය..අස්වද්දනු සිතන්..පැතුම් මහ සාගරය..පුරවාපු හැඩදාපු..ප්‍රේමයේ වරුසාවමයි..අනාවක දේදුන්න..බොඳ වෙන්න තරමටම..මතක මඩකඩිති සිත..පාරන්න ඉතුරු වුන..ජීවිතය සනසනායලි යලිත් හඬවනා..වියෝවේ වරුසාවමයි.. ...

කුමරුනි ඔබ මා අතැර ගියා නොව..ඒ බැව් මම හොඳ හැටි දනිමී..ජාති ජාති මුව ලෙහෙන කුලේ සිට..ඔබගේ සෙනෙහසම මම විඳිමී..මල් ඇතිරූ රන් යහනේ ඔබ පුතු..තුරුලු කරන් සැතපෙනු දැකලා..ලොවෙන් උතුම් ලඳ යසෝදරාවෙනි..ඔබෙ ගුන මගෙ නෙතු සසල කලා..සඳේ ලප ලෙස ඔබේ මෙහෙසුන්..වෙමින් ආවෙමි හිමියනේ..මෙතේ නිවනින් සැනසෙනා තුරු..ඔබ මගේමයි කුමරුනේ..සුපුන් සඳක හැංගී හිඳිනා රන්..තරුවක් සේ මා පුතු පෙනුනා..රුවින් උතුම් රුව යසෝදරා ඔබ..හැර යන්නේ කෙලෙසද ...

තනිකම ඇවිත් මගෙ තනිකම මකන්නට..එන්න ද අහනවා පිල පැන දොරකඩට..තාමත් ඔහේ තාවර වෙන මගෙ හිතට..කීවට අහන්නෑ "කවුරුත් නැහැ නුඹට"...රාස්සිගේ අව්වත් වැටිලා බිමට..හිරු සැතපෙන්න යනවා සයුරේ ඉමට..තනියට රැඳෙන්නට කවුරුත් නැති කමට..නුඹවත් පායපන් පුන්සඳ ගගනතට...මවමින් නෙක රටා තරුකැට දිලුනාට..කණාමැදිරි එලි අරගෙන ඇදුනාට...කඩුපුල් සමන් සුදු පාටින් පිපුනාට...ඔබ නැති ලොවත් සඳ නැති අහසකි රෑට... ...

ඔබේ සිනහව මැවේ සිත තුල ගෙනේ මට ආමිස සුවේ...නිමක් නොමැතිව රඟන නෙතු යුග පරදවයි තරු කැට රැයේ...මද නලත් මත් වීද මන්දා කෙලිදෙලෙන් ඔබෙ කෙහෙ රැලේ...දෙතොල් පෙති විකසිතව අමරස දහර සවනත තෙත් කලේ...සයුර තුරුලට වැලඳ ගන්නා දැවෙන හිරු ලෙස දින ගෙවා...සතපවයි නුඹ සඳේ සඳ කැන් සිහිලසින් හදවත දොවා...පෑයුවත් ගගනතෙහි තරුකැට නෙක රටා සිත තුල මවා...සඳක් හිමි මම රැයෙහි කඩුපුල් මලක් වෙමි ...

ස්නේහයෙන් විකසිතව පන්හිඳ මතුකලා සුන්දර කවක්..ඒ සොඳුරු පද ගැලපුනේ නුඹ සිටි නිසා වී පුර සඳක්..අමාවක නුඹමය කියා මා කෙලෙස අදහන්නද ප්‍රියේ..අපේ සිහිනය මටත් නොකියා කොහෙද ඔබ අරගෙන ගියේ..අතීතය සිහිනයක් වෙන්නැති නුඹට නම් අමතකවැතී..එය මගේ ජීවිතය හන්දා අවදි වන්නට සිත නැතී...ප්‍රේමයේ වෙන්දේසියේ ලංසුවට වත්කම මදි කියා..ඔබේ සිත පමණක් නෝවේ ඔබ මගෙ සිතත් අරගෙන ගියා..ආයෙමත් මතු භවයකදි අප හමුවෙන්න ඉඩ කඩ ඇතී...එසේ ...