නව පැතුමන් සදා ඉහලින් ඉටුවන්නනව හැඟුමකින් සිත් මල සනසා ගන්නනව වසරකට සුබ ආසිරි ගෙන එන්නනව පදවැලක් ගොතනෙමි හිමිදිරියෙන්ම...~නෙතුපුල්~

යහපත් කාලයක් උදා වුනාම...හිතට කරදරයක් වැඩිය නැති උනාම...මිනිස්සු තමන්ගේම අතීතය වගේම ඒ අතීතයෙන් වර්තමානයට එන්න විඳපු දහසකුත් කරදර දුක් වේදනා අමතක කරලා දාන බව මේ දවස් වල ඇහෙන දකින කතා බහින් හොඳට පැහැදිලි වෙනවා...ඒවා ඇහෙද්දී හිතට දුකයි...ඇයි මේ මිනිස්සුන්ට මේ කෙටි කාලීන අතීතය අමතක වෙන්නේ?මිනිස්සු වැඩිපුර කතා කරාට තමන්ගේ මතය ගැන විශ්වාසය තියන්න...කවුරුත් ආවේගයෙන් කතා කරපු පලියට, හිතට එකඟව තමන්ට ...

සීත අහසෙන් වැටුණු කඳුලැලිනීල දිය දහරක් වුනා පෑවූ අවු රැස් එකට එක කර සුසිඳු හසරැල්ලක් කළා...හීන දහසක් මකා දමමින් ජීවිතය ජීවත් කළාවාරු නැතිවූ ජීවිතය අද සොඳුරු බිම් මඩලක් වෙලා...~නෙතුපුල්~ ...

සිඟිති සියුමැලි නුඹේ අත ගෙනපාසලට නුඹ රැගෙන ගිය කල...ළපටි නෙත් යුග කඳුළු බොඳ කරබලා සිටියා මගේ අත ගෙන...පළමු පාඩම මගේ මග හැරනුඹේ නෙතගේ කඳුළු සිප ගෙන වැළඳ ගත් කල මා නුඹේ හිසසැනසුනා නුඹ නගා මද හස...කොස් ඔටුනු ලා රජ කරා නුඹ මල් දමින් මා හැඩ කලා නුඹකෙලි කවට සිනහා මැදින් අප ගෙවූ කල් මතකයි සදා මට...ගෙවී ගියමුත් බොහෝ කල් අදසිතේ ...

සොඳුරු ගී වැල් මිහිරි වන්නටපද බඳින නුඹ සොඳුරුමයි අඳුරු තිර පට ඉරා ලන්නටවෙර දරන නුඹ පියකරුයි...වේදනා දහසකින් පිරවූපෙම් කඳුළු උල්පතක් වැනි වූ අපේ පෙම් දම් මලින් පරවූ අතීතය සිහිනයක් වැනි වූ... පැටලෙනා දිවියකින් නිමවූඅපේ ප්‍රේමය සදා බොඳවූ නෙතු සිනා කැන් කඩා බිඳ ලූ අපේ මං පෙත් වසා රිදවූ... ඒ කඳුළු රැළි පිසදලන්නට වැසුණු මං පෙත් හෙළි කරන්නටසිහිනයන් හැර දමා යන්නටමං ...

දස වසකටත් පෙර දිනයක මුණ ගැසුනනුඹ අද තවම මා වෙනුවෙන් සිත තවනනුඹ සිත පතුලෙ මා වෙනුවෙන් ඇති හිඩැසපුරවනු නොහැකි වෙයි මා හට කිසි දවස...~නෙතුපුල්~

කඳුළැලි වැටී ඇති ගංගා දිය තරමදුක් සෝ සුසුම් ඇති සැඩ සුළගක් තරමහද ඉරි තැලී ඇති රළු කතරක් තරමදිවි මග අතරමන් වී දෝ මේ තරම...~නෙතුපුල්~

වැසි වසින විට හිරු කිරණ නුඹහිරු දරුණු විට වැටෙන පොද නුඹ හිස් අහස යට දිලෙන තරු නුඹ නිල් දියක් වෙයි සදා මට නුඹරළු වළා පරදවා සැම විට සිත් තොසින් පුරවලා එම විට මල් දමින් සරසනා දිවියම නුඹ මගේ සොයුරියයි සැම දින...~නෙතුපුල්~ ...

සඳ දිය වී සුනිල දියේඅහස යටින් ඉරක් පිපේ.තරු මිලින ව අහස තලේපිණි බිඳු වී බිමට වැටේ.තරු ගණිනා අතරතුරේපුර හඳ මට මග නොහැරේ.සඳ දිය වී සුනිල දියේඅහස යටින් ඉරක් පිපේ..මල් පිබිදී හදගිස්සේකොඳ සිතුවිලි ලිහී වැටේපියුම් පිපී සිතුම් විලේමුවරද මුසු පවන් රොදේසුවඳ දැනේ ආදරේ...සඳ දිය වී සුනිල දියේඅහස යටින් ඉරක් පිපේ.තරු මිලින ව අහස තලේපිණි බිඳු වී බිමට වැටේ..වන වදුලේ තුරු අතරේකඳු ...

කිරි කැටි බිලිඳු වයසෙදි මා රැක ගත්තාකිරි බිඳු පොවා මා ඇති දැඩි කරගත්තා කවි ගී කියා මා නිදි කරවා ගත්තාහැකි හැම දේම මා හට දී සිප ගත්තා...නුඹ පෙව් කිරි වලට සැමදා ණයගැතිය නුඹ දුන් සෙනෙහසට කවි ලීවට මදියඑනමුත් මා දිවිය හිමි නම් මා හටය වෙනසක් කිරීමට නම් මා හට නොහැක...~නෙතුපුල්~ ...

ගලා එයි කළුවරමැකී යයි හිරු සයුරු දිය මත..බොඳව යයි දසුනදහිස්ව යයි මී බඳුන් එකිනෙක...වදන් රැල් මතුවීසිතෙහි කුසුමන් පිබිදීසිනා කැන් ඉතිරීකලා පැතුමන් නුඹත් එක්වී...පැතු ඒ පැතුමන්සැබෑ කරනට මතු සදාකල්වෙහෙසුනත් මා සැමකල්නොසිටියා නුඹ මගේ ලඟ නම්~නෙතුපුල්~ ...

සලමින් සෝ සුසුම්දරමින් මහද තනිකම්හෙලමින් කඳුළු උණුහුම්මග බලා සිටියා... එනකම්...නොදුටු ඒ කඳුළැලිනොඇසුනා කිසිදාක...ඒ ඉකිනොබැලුවා ඔහු නිති මුලා වූ කල ඇගේ දිවියෙහි...හෙලු කල කඳුළැල්නොමැති වූ කල හසරැල් නොලද ඒ පෙම් මල්බලා හිඳිනේ කිමද...තව කල්?~නෙතුපුල්~ ...

පතනා සියලු පැතුමන් ඔබෙ ඉටු වේවාසිතනා සියලු දේ එම ලෙස සිදු වේවා කරනා සියලු දේ හට ජය අත් වේවාලබනා නව වසර සුබ වසරක් වේවා...~නෙතුපුල්~

සැමදා ඔබෙ වදන් මුදු සුසිනිදු වේවාසැමදා නුඹේ සුසුම් උණුසුම ගෙනදේවාසැමදා පෙම් පැතුම් හදවත ඇති වේවා සැමදා මේ පැතුම් මල් අපෙ පිබිදේවා...~නෙතුපුල්~

නිදි නැති රැයේ තනියට නොව හඬවන්නකිසිවෙකු නොදන්නා තරමට රිදවන්නරිදුමක වේදනා මේ යැයි පවසන්න සිහිනය පුරා නුඹ සිටියා සැමකල්ම...~නෙතුපුල්~

අවැසි වුයේ දිය බිඳක් නම්නුඹ පුදන්නේසමුදුරක්වියලි ගිය මා දැවුණු දිවියටනොලැබුණා මට දිය පොදක්...තෙරක් නොපෙනෙන නුඹේ කඩඉම්කරක් ගසනා නුඹේ දිය රැල්ඉමක් නොපෙනෙන නුඹේ ඕවදන්නුඹත් නොදනී නුඹේ සිත් රැල්...දිගක් පළලක් මනින්නට බැරිදිය බිඳක් වත් පුදන්නට බැරිමට නොවෙයි සැම දෙනටමත් හිමිනුඹේ දියමට නොදෙයි හසරැලි...හිතට හරි නැති උනාට අද කවියක්වත් නොලියවෙන දවසක් වෙලා...මේක ලියල ගොඩක් කල්...අහම්බෙන් හම්බ උනේ...~නෙතුපුල්~ ...

හැරදා ගියා නුඹ මා එක මංසලක හැඬුවා මා මගේ දිවි අතහැර කලක දුටුවා, නොදුටුවා මා විඳි දුක් ගැහැට කිසිදා නොසිතුවා සනසන්නට මසිත...කිසිදා නොදැනුනිද මා තනිවූ බවට කිසිදා නොසිතුනිද මා අසරණ වගට කිසිදා නොපැතුවා යලි එන්නට මවෙත දුටුවේ නැතිද මා මෙහි මිය යන බවට...හැඬුවා වැලපුණා තනියම සැම දිනක පැතුවා කැළඹුනා සැමදා මේ ලෙසට හැරදා ගියත් මා ගත මේ දුක් ගැහැටකිසිදා නොදුන්නා ...

පිදුවෙමි ආදරය නුඹ හට නිකැළැල්ව පැතුවෙමි සිටින්නට එක්වී සැම කල්ම සිතුවෙමි ලබන්නට නුඹ දිවි ඇති කල්ම දුටුවෙමි සිහින නුඹ ගැන මා සැම කල්මපිදුවත් ආදරය නුඹ එය නොදුටුවෙදපැතුවත් ඒ පැතුම් නුඹ හට නොදැනුනිදසිතුවත් මගෙ සිතුම් නුඹ හට නොපෙනුණිදදුටුවත් මා සිහින නුඹ එය නොසිතුවෙද...?~නෙතුපුල්~ ...

මතකය පිරී ඇත නුඹ ගැන සිතුම් රැලින්සවනත පිරී ඇත නුඹ කිව් වදන් වලින්සැමදින පිරී ගිය නුඹ සිත සෙනේ මලින් අමතක නොවේ එය කිසි දින මගේ සිතින්....හැරදා පැමිණි මුත් නොගියෙමි නුඹේ සිතින්හැරදා ගියත් නුඹ ගියෙ නැත මගේ සිතින්සැමදා මා නුඹට ආලය කරමි සිතින්සැමදා සුබ පතමි නුඹ හට මගේ සිතින්... ~නෙතුපුල්~ ...

පැතු මාලිගා දිය කර පා කරලන්න සිතු චේතනා ගුලි කර විසි කරලන්න විඳි වේදනා නිම කර දිවි රැකගන්න සිතුවිලි වලින් මගෙ නුඹ ඈතට යන්න... නුඹ කියු වදන් මට බැහැ තව ඉවසන්න නුඹ ගැන සිතා බැහැ මට තව දුක්වන්න නුඹ ගැන පතා බැහැ තව මට වෙහෙසෙන්න දැන්වත් මගේ දිවියට සැනසුම දෙන්න...~නෙතුපුල්~ ...