"මොකද චූටි?" අක්කා පාඩම් පොතෙන් ඔලුව නූස්සාම මගෙන් ඇහුවා.ඒ අවසරයෙන් මම බාගෙට ඇරපු දොරෙන් අක්කාගේ කාමරයට රිංගුවා. අක්කා විභාගෙට පාඩම් කරන නිසා කාමරේට ගිහින් කරදර කරන්න එපා කියලයි අම්මා තිස්සෙම මට තරවටු කරන්නේ. ඒත් අක්කා නම් මාව ඇතුලට අඬගහගන්නේ පාඩම් කිරිල්ල එපා වුණු නිසාද මට තියෙන ආදරේ නිසාද කියලා මම දැනගෙන හිටියේ නැහැ. "මොකෝ මේ හොරගල් අහුලන්නේ?" අක්කා ඇහුවේ සටහන් ...

පොරවාන කහ සළුවක් හදවත් හැඩති පත් රැස එළඹෙන දිනෙක නුදුරෙහි සමුගෙන යන්න සැරසෙන හැකිනම් මෙලෙස සරලව අත් හරින්නට හැම දෙය සැහැල්ලු ව පාවෙන්නෙමි ගිලිහෙන පතක් හා මම ...

ඉතින් තවමත් දවසක නෙතු පියෙන එක මොහොතක හිතේ අග දැවටෙනවද මුදු තැනක් පෙර රහසක?සිනහ, දොඩමළු හවසක දහක් වැකි මැද හිඩැසක සීරුමක් සිත දැනුනද මිමිණුමක් විත් මතකෙට? තවම කවි ලියවෙන බව සුළඟ අත පාවෙන බව අදහනු හැකිද අදටත් මතක කටපාඩම් බව? ...

රිවර්ස්ඩේල් පාර මම කැමති ම පාන්දරට. කන්දේ මුදුනෙන් හැරුණු ගමන්ම ඈත නගරේ ගොඩනැඟිලි ඡායාව පේන වෙලාවට. ඒ ගොඩනැඟිලි වල එළි දෙකතුනක් වුණත් අඳුරගන්න පුළුවන් වෙලාවට. මුලින්ම මේ පාරේ ආව දවසේ මගේ හුස්ම නැවතුනේ මේ පාරේ කඳු බෑවුම් දැකලා. රතු එළිය කොළ වෙනකම් හොඳටම බෑවුම් පල්ලමක කාර් එක නවත්තගෙන ඉන්න වුනහම. ඒත් මම මේ පාරට ආදරෙයි. වසන්ත කාලෙට පාර දෙපැත්තේ තියෙන ...

විසල් කඳු පෙළ දුර පහන් නෙත් දිලි තැන තැන සිහින් නැලවිලි ගීයක් සුළඟ හා දැවටී එන

විසල් මාවත කලබල අතරමැද තණ තීරුව පුංචිම සුසුදු මල් රැස සිනාසෙන හැම උදයේම, බොහෝ දුර නැහැ දෙව් ලොව

පුංචිම දෑසකියනවද රහසසැනින් නිදි ලොව යන?නැතුවද හිතේ කරදර? "පැටවු උපදීද හෙට, පූසිට?" "ගොරවයිද රෑට, මහා වැස්සට?" "සීතලද පොඩි කුරුළු පැටවුන්ට?" පුංචි හිත්- පුංචි කරදර නැති හැඩයි හානි, සුව නින්දට ...

And the Mountains Echoed- Khaled Hosseini Khaled Hosseini...The greatest storyteller of our time? At least to me, he is. To weave magic into words, so that you are transported to the dusty Afghan plains in an instant, to hold you in a page-turning grip, he is a magician. No book has ever touched me like Hosseini's second book, A Thousand ...

මාවතක් ඇත, අඳුනන සිකැමෝ ගස් ම ගැවසුණ උදයේම ට්‍රෑම් සීනුව රහසක් කියා ඇහැරන පියසි පොරවන් මීදුම සැඟවී යන්න තතනන කෝපිහල් දුර, හිනැහී හාදු සේ උණුසුම දෙන මාවතක් ඇත අඳුනන පුංචි දරුවන් දිව යන පත් හළා සිකැමෝ ගස් සිසිරයට යළි සැරසෙන මෝසමේ මුල් වැස්සෙන් මතක එක දෙක සේදෙන ...

නිල් ක්ලෙමාටිස් මලකට රහසක් තිබේ කීමට මඟහැර සිහින් මීදුම කොඳුරමි- ආදරෙයි මම!

තද දම් පැහැය ඈතක රිදී නිල් පෑ මෑතක වහින්නට ළඟ අහසක අළු කොබෙයි ඉගිලෙන හැඩ!

වැහි නතර වූ කල නිදිබරිත නෙතු හැර ලා පැහැති මල් පොඩි හෙමින් එක එක පූදින... තණපතක කෙළවර නතර වූ වැහි බිඳුවෙන් බලා රුව රහසෙන් මඳක් විළියෙන් හිනැහෙන

බර්ච් ගස් පෙළකට නම් තබන්නට හැක මට වසා දෑසම වුව දනිමි මම උන් එකිනෙක කඳුළු උපදින තුරුසිනාසුණු'යුරු සෙවනත මතක නැති කෙරුමට ඉඩ නොදෙන මහා සොරු පෙළ!

එළඹ ඇති මුත් කාලය අතැර යන්නට තුරු හිස සරත් කල මුදු සීතල වගක් නැති මල් තව ඇත තවත් එකමෙක දවසක සෙනෙහසක මුදු උණුසුම!

රන් පෑ දිලෙන අහසකඅරුණලු නැඟෙයි හෙමිහිට විනිවිද පෙනෙන සඳවත බිඳුවක් තවත් නතරව "රැයේ කෙලවර හීනෙකනිදිගත් මලක පෙති අගතබා ආවෙමි පැතුමක් සෙනෙහස බිඳක් කැටි කොටහිරු ඉරි ඇඳෙන පින්නකඑක එක පෙතිද දිගහැරපිබිදෙන මලේ රුව ළඟ නැවතිනි බිඳක් හදවත" ...

රැයේ පුස්ඹයි මෙය නම් නොදත් මල් පිස එන නුඹ නොමැති දිගු දවසක් නිමා වූ බව පවසන කදෝකිමි එළියක, සඳ පෙඟුණු විල් තලයක නිවී දිලි තරුවක මැකී උපදියි නුඹ නෙත

හදවත් හැඩති පත් ඇති නම් නැති ගසක, හෙවනක බිඳුවක් නතර වී ඉමි ලෝකය තවම ගිනිගෙන අතු ඉති අතර තැන තැන අහසක කැබලි දිලිසෙන හෙවනැලි රටා ඇහිඳිමි දෙපතුල ළඟම නැවතුන

වසත් කල එක දවසක තුරුද ගිනිගත් හවසක හිතක වත් නොතිබුණු ලෙස වැටුණු වැස්සයි නුඹ, මට වැහි දුමාරය අතරම දකිමි දුර සඳ කැටයම අඳුර ඉහිරෙන රෑ මැද නම නොදත් මල් සුපිපෙන පත් අගින් බේරී එන වැහි බිඳක මුදු සිහිලස උරා බොන තණ පත් අග ලියමි කවියක මුල් පද ...

තවම ඉඳහිට දවසක අමතකව ගිය තුරු මුදුනක දුහුල් මල් පිපෙනා බව දනී වැහිබර ගගනතphoto- Hiranya Malwatta

පුංචිම දොස්තර ප්ලාස්ටික් නලාවෙන් ලෙඩ බලන, බලා මා හද ගැස්ම විසල් කර නිල් දෑස "you've no heartbeat!" මොරගාන හපාගෙන පුංචි තොල සුව වීම පිණිස මට බෙහෙත් තුණ්ඩු ද ලියන පුංචිම දොස්තර හදවතක් නොමැති මම ඔබේ සිනා ඔසුවකින් පණ ලබන ...