වළාකුළක් අරන් ඇවිත් සෙවනට මට තියාමගෙන් හොගක් දුරක් ගිහින් , ටික දිනකට කියාඅයෙත් ඇවිත් බලනු දිනක , මා නුඹෙමද සොයානුඹෙ මල් කල්ඹත් අරගෙන මා දීගෙක ගියා දීගෙක ගියමම෴ සොඳුරු සිත ෴ "You can explore the universe looking for somebody who is more deserving of your love and affection than you are yourself, and you will not find that person anywhere." I miss you ...

ඔහු තම ළපටි ග්‍රාහක එහා මෙහා කරමින් ,සම වයසේම ළපටියන් සමඟ සෙල්ලමින් පසුවෙන සැටි මා බලන් උන්නෙමි. විටින් විට ඔහු මදෙස බලනා වග මට දැනෙයි. ඒ බව මට නොපෙනෙන්නේ , මට දෑස් ඇති නමුදු ,ඔහුට දෑස් නොමැති බැවිනි. ඔහු ඔහුගේ පියාගේම ස්වරූපය ඉසිලූවත්, මා මෙන් හැඟීම්බර බව ඔහුගේ පියා පවසයි.සීයක් ඇස් වලින් මා දෙස බලන ඔහුත් , ඔහුගේ පියාත් හැර ...

එකෝමත් එක දවසක හරි අහඹු විදිහට නුඹෙ සුරතෙ මැද්දට පපුවෙ උණුසුම් රස්නෙට මැදි වෙලා රැඟුවා නුඹ හාදු පිදුවා එකම එක බැල්මෙන් හදවතම පිදුවා කාලය ගෙවෙන අතරේ ආලය ඔහේ ගැලුවා වෙස් මුහුණ ගැලවෙන වෙලාවත් ළඟ ආවා සෙරෙප්පුව පඩියේ නැතේ ඒ මගෙ හිතයි ඇතුලේ මගේ හිත අරගෙන හැකි සෑම තැනකම නුඹ මාව සෙවුවා මුණ ගැහෙන අය අතරේ හදවතේ රාමුව (සෙරෙප්පුව) ගලප ගලපා බැලූවා හරි ආදරෙන් රැක්කා වීදුරුයි හදවත බිදෙන්නට දිය යුතු ...

කාලයක් තමන්ටම කියල හීනයක් නොතිබුන කෙනෙක් , එක පාරටම හින දකින්න පටන් ගත්තා , දකින්න විතරක් නෙමෙයි , ටික කලකින් ඒ හීන වල ජීවත් වෙන්නත් පටන් ගත්තේ , ඒ හීන ඔක්කොම ඉටු වෙයි කියලා වෙන කවරදාවත් නොතිබුන බලාපොරොත්තුවක් සිතේ ඇති වුන නිසා ම වෙන්න ඇති. ඒත් දකින සිහින ඔක්කම සැබෑ වෙන්නෙ නැහැ කියලා ආයෙත් වරක් ඇයට එත්තු ගියා. “ සිහින දකින්නන්ට විතරයි ...

ගත දොවනා දිය බිඳු අතරේනුඹෙ සීතල සිත හමුවෙනවා මඟ යනෙනා විට පය ගැටිලා නුඹෙ ඒ සිත විසි වෙනවා රැය නිදනා විට සුව යහනේ නුඹෙ උණුසුම හමුවෙනවා තුරුලට ගන්නට බැරි තරමට මට උණුසුම , සීතල දෙනවා අද නැතිවට හෙට ළඟ දිම දවසක කතරක මා තනි වෙනවා එදිනට නුඹෙ මේ සීතල හදවත වැඩියෙන් මට ළං වෙනවා මැඩෝනත් මෙන්න මෙහෙම කියල තියෙනව .... You only see what your eyes want to see How can life be ...

සීතල පිනි කැට සිත තෙමනා යාමේ මා නුඹ ගැන කවි පද ගෙතුවා ඊයේ ඈතට ඈතට නුඹ ගිය අද දින සීතල වී මා හද ගල් වී ඇත නැහැ කවි ලියවෙන්නේ පද නැහැ ගැලපෙන්නේ කඳුළක උණුසුම හද දවනා යාමේ සපථ වුනා නොසිතීමට නුඹ ගැන නොපෙනෙ ඉමකට වහන්ව අද දිනපන්හිඳ නැති විලාකවි පොත හිස් වීලා පෙම ඇත මියැදීලා මා සිත තනිවීලාකවි දොළ වියලෙන මහ වැසි කාලේනුඹ ඉන්නව නම් නිල් විල වාගේනොපෙනෙන්නට ...

ලස්සන වසිලිසා පළමු කොටස ලස්සන වසිලිසා දෙවන කොටස ලස්සන වසිලිසා තෙවන කොටස සිදුවෙන්නට යන දේ වසිලිස්සා බෝණික්කා හට පවසනවා බෝණික්කගෙ උපදෙස් පිට ඇය දැන් මෙහෙකාරිය හමුවට යනවා අනේ මගේ හොඳ සුදු නැන්දේ මෙහින් යන්න මට පිහිට වෙයන්මා හිස බැඳි මේ ලස්සන ලෙන්සුවනුඹටයි එය නුඹ අර ගන්නේ වසිලිස්සාගේ තඹවන් ලස්සන දිග කොණ්ඩය ගැට ගහල තිබ්බ සේද ලේන්සුව , බබායාගා යකිණියගේ මෙහෙකාරියට දෙන්නයි මේ වසිලිස්සා හදන්නේ. ...

වසිලිසා පළමු  කොටස මෙතනිනුත් දෙවන කොටස මෙතනිනුත් කියවන්න පුලුවන්. ඉතින් කොහෙන් ද අන්තිමට කතාව නතර වුනේ. . ම් ම් ම් ම් .. . . . .බබා-යාගා යකිනිය අහසින් මතු වුනා. . .  කතා පොතේ නම් තිබ්බෙ මෙහෙමයි වංගෙඩියේ නැඟ පාවී පාවි යකිනිය අහසින් මතු වෙන්නා කොස්සෙන් ඇය යනෙනා මාවත අහසේ අතුගාමින් ඇය පාවෙන්නා (ගිය පාර කොටසේ පින්තූරය බැලුවමනම් මතක ඇති කට්ටියට) මට රුසියන් ලේ ගඳක් දැනෙනවා කවුරුද ...

මම වසිලිසා කියන්නේ , මට මතක හැටියට. වැරදි තැන් තියනම් කියන්න ..... ඔන්න ඉතින් ..පසු ගිය කොටසින් මම කීවා නේද? වසිලිසා කියන ලස්සන , දුප්පත් ගැහැණු ළමයා ගේ මව , ඇයව දාලා ගිය හැටි, ඇගේ මව ඇයට දුන්න තෑග්ග ගැන වගේම ඇගේ පියා ඇයට තවත් මවක් ගෙනාව හැටි. ඉතින් මේ මව ( පුංචි අම්මා ) ආවේ නිකම්ම නෙමයි දැවැද්දට තව ගැහැණු ළමයි ...

මම මේ කියන්න යන කතාව , පුංචි කාලෙ ඉදන් කියවන්න හුරු වුන අය නම් අනිවාර්යයනේ දන්නව ඇති. ඉතින් ඒ සුන්දර මතකය අලුත් කරමින් , අතීතයට යමින් ගමන්ම ඒ ලස්සන කතාව කවියෙන් කියන්නයි මම මේ හදන්නේ. (කවි මඩුවක් පැවැතේවෙන විත්තියත් යාළුවන් දන්නව ඇති කියල හිතනවා. විස්තර දන්නෙ නැති අයට බ්ලොග් එකේ දකුණු පැත්තෙ තියන “ කවි මඩුව“ පින්තූරය ක්ලික් කරල විස්තර හොයා ...

“ එපා එපා . . . . මට එපාමයි “ “ අනේ මගෙ රත්තරන් , එහෙම කියල කොහොම ද පුතේ , හොඳ දරුව වගේ මේ කට විතරක් කන්න “ “ එපා . . එපා කීවම තේරෙන්නෙ නැද්ද ? මට එපා “ “ ඔයාට ඔන්න ස්කෝලෙ යන්න බැරි වෙයි එහෙනම්.“ “ ඇයි ඒ “ දිලිසෙන තාරුකා වගේ කළු ඉංගිරියාව ඇහැ පුරාම විහිදුන ඇස් දල්වන් පුතු මා ...

මගේ අවුරුද්ද 1 කොටසට  මගේ අවුරුද්ද 2 කොටසට ‘‘ සුදු මැණිකෙ . . .  මේ අහන්න සුදු මැණිකෙ. අනුන්ගෙ පවුල් ගැන හොයනවට වඩා නරක ද , තමන්ගෙ පවුල ගැන බලාගත්තනම්. මම මේ තරහකට කියනව නෙමෙයි සුදු මැණිකෙ. විමලෙ දැන් දරු දෙන්නෙක් ගෙ අප්පච්චි කෙනෙක්. තව එකෙක් බඩේ. ගිය දේවල් ගැන සොයල හිත නාක් කර ගන්නවට වැඩි ය හොඳ නැද්ද ? ...

 ෴ මගේ අවුරුද්ද ෴ පලමු කොටසට රබර් වත්තේ ඒ මේ අත ඔහේ ඇවිද ගිය මා සිතේ ,දහසක් මතක පිපී දිලෙන්නට විය. ගොම්මන් ඇඳිරියත් එයට සැපයූවේ නොමඳ අත් වැලකි. පාළු රබර් යාය ඔස්සේ වැටී තිබූ අඩි පාරවල් ඔස්සේ ,මා දෙපා ඇදෙන්නට වූයේ පුරුද්දට මෙනි. රබර් වතු යායේ එක් කොණකට වන්නට තිබූ කළු ගල් පියස්ස , කිසිම වෙනසක් නොදක්වා පෙර පරිදිම තිබෙනු දුටු ...

  සිහින් සිරි පොද වැස්ස ද නොතකා , හදිසියේ ම නිවසින් එළියට බට මා වාහනයේ සුක්කානම හැරෙන හැරෙන අතට යාමට ගත්තේ කොයි වේලාවක  සිටදැයි මට මතක නැත. මා ආදරබර ස්වාමියා සමඟ ඇතුවු දීර්ඝ වුත් ,සිත් රිදවන සුළු වූත් ,සැ රපරුෂ වූත් දුරකතන සංවාදය අවසානයේ දී මෙසේ අභිනික්මන් කළ බව පමණක් සිහි ඇතත්.. . . ගමනේ අවසානයක් සිහි ...

පූර්ව නිශ්චිත සමුගැනීමක් - A Pre-determined Farewell, මගේ නමින් මුලින්ම බ්ලොගයක පල කල නිර්මානය මවිසින් හඳුන්වනු ලැබූයේ මෙසේය. අද මවිසින් ලියන මේ සටහනට ද සුදුසුම මාතෘකාව එයම වීම දෛවයේ සරදමක්ම විය යුතුය. මගේ ඒ මුල්ම නිර්මාණය පලවූයේ 2010 ඔක්තෝබර් 27 වන දින ටැබූ සබ්ජෙක්ට්ස් බ්ලොග් අඩවියේය.ඊට පලමු මාස මාස නවයකට ආසන්න කාලයක් මම බ්ලොග් කියවීමෙහි සහ අදහසක් පලකල යුතුයැයි හැඟුනු ...

“ හිට්ලර් යුදෙවුවන් සිරභාරයට ගෙන මරා දමන විට මම ඒ ගැන කතා නොකළෙමි. ඒ මා යුදෙවුවකු නොවන නිසාය.  හිට්ලර් කොමියුනිස්ට් වාදීන් හිරභාරයට ගෙන මරා දමන විට මම කතා නොකර සිටියෙමි ,  ඒ මා කොමියුනිස්ට් වාදියෙකු නොවුන නිසාය. හිට්ලර් වෘත්තිය සමිති නායකයින් හිරභාරයට ගෙන මරා දමන විට ද මම කතා නොකර සිටියෙමි  ඒ  මම වෘත්තීය සමිති නායකයෙකු නොවුන නිසාය. හිට්ලර් මාධ්‍යවේදීන් හිරභාරයට ගෙන මරා ...

මට ආසයි දුවල එන්නආ‍යෙත් ‍නොම හැරිල යන්නසේපාලික මලක් ‍වෙලානු‍‍ඹෙ පය පාමුල නිදන්න මට ආසයි නුඹ සිබින්නහාදු ගඟක් පුද කරන්නඟග උතුරා ගලන විටදිඑහි ගිලිලා මිය ඇ‍දෙන්න මට ආසයි ගී ගයන්නනුඹ සිත සතුටින් තබන්නසිත රැදි දුක මිටට අරන්සක්වල එපිටට ‍හෙලන්න මට ආසයි දිවි ‍ගෙවන්නනුඹත් එක්ක පියාඹන්නනමුත් ඉඩක් ‍‍කොහිද එවන්පිහාටු නැහැ නුඹට ‍දෙන්න සමහර වි‍ට  ඇයට ජිවිතය පරදුවට තියල  පිහාටු හලන්න වෙයි. .  නැත්තම් ඔහුටත් ...

ඉතාම දුෂ්කර ප්‍රදේශයක පිහිටා ඇති ප්‍රාදේශිය ලේකම් කාර්යාලයක් නොහොත් එදවස භාෂාවෙන් නම් උප දිසාපති කාර්යාලයකි..... ‍බරති පොහොර උරයක් කර තබා ගත් අහිංසක පෙනුමැති ගැමියෙකු ලහි ලහියේ කාර්යාලය වෙත පියමන් කරයි....කාර්යාල සේවකයකු අසල නතර වූ ඔහු.... බොහොම අපහසුවෙන් තම සරමේ ඉන රැදි කඩදහියක් ගෙන එය පෙන්වමින්.... " මහත්තයෝ.... උප දිසාපති තුමා මේ ලියුම් කඩදහිය එවල තිබුන.. අද ඇවිත් මුලච්චි වෙන්න කියල.ඒ උත්තමය ...