නිහඬයසියලු තැන් නිහඬයමෘදු සුළං පහරක හීන් ස්වරයක්සැණින් බිඳලීය සියලු දෙය .........ටිකෙන් ටික ටිකෙන් ටික මෘදු ස්වරය දැවටිගත්හීන් පිණි බිඳුඑකින් එක වැළඳගතිරෑ කුමුදු පෙති තුඩග ......සීතලට ඇඹරෙනගැටිසි මල් තුඩුඑකින් එක තුරුලුවෙයිවසුදරා තුරුලටමා නොදුටුවෙමිසිහිල් සමිර පොදි සමග ආඅතහැරුණු තුෂර බිඳුඅවසර නොගෙන මාගේකවුළුව තුලින් රිංගාවැළඳගති මාගේ වම් උරහිස ..........එකින් එක හදවත දිගේ කාන්දු වූලතෙත් සීතලදෙපතුල දක්වාම ලැගුම් ගත්තේයමා හට කිරීමට කිසිවක් නොමැත.පොරවනය අතහැර ...

ගෙවෙන හැම තප්පරයකම එක එක ගැටළු වලට උත්තර හොය හොය ජීවත් වන අපිට සමාජයේ අපි වගේම ජීවත් වෙන අයගේ හදවත ඇතුලට රිංගලා ඒ හදවත් වල තියෙන දේවල් කියවන්නෙ ඔහෝම කලාතුරකින් . වාසනාවට හෝ අවාසනාවට හෝ වේවා පමණක් දේවල් දිහා ඉවසිල්ලෙන් බලාගෙන ඉන්න අහගෙන ඉන්න ශක්තියක් මට ඇතැයි මා සිතමි ...

සිතඅතහැරී ගොස් අතරමග.ගියෙමි නැවතත්ඒ වැටුණු මාවත දිගටම .නමුත් කවුරු හෝසිත අහුලගෙන .........ගියෙමි දමන්නට පැමිණිල්ලසියල්ලට පෙරාතුවයමක් වෙන්නට.........නමුත් ;මා නගින්නට පෙරාතුව විත්තියටවිත්තියට නැග උන්නුඅතහැරුණු මගේ සිතලියා ඇත පැමිණිල්ලමට විරුද්දව......... ! ...

හදවතෙහි ස්වර නිහඩය .හදවත ගැහෙන රිදමය තනුවෙන් ඈත් වී ගැයෙයි . මා දරා සිටි මේ මුළු ලෝකයම මා අනිකර දමා තනියෙන් හුස්ම ගන්නාක් සේ මට දැනෙයි . ඈ හට කුමක් සිදුවි ඇත්ද.... ?මා සිත මාගෙන්ම ප්‍රශ්න කරයි .එදින වේලාසන පාසල ඇරුණමුත් මා ගෙදර එනවිට වෙනදාටත් වඩා ප්‍රමද වි තිබුණි .ඒ මා බොහෝදුර පයින් ඇවිද සිටි නිසා බව තේරුම් ගියේ ...

හදවතෙහි ස්වර නිහඩය .හදවත ගැහෙන රිදමය තනුවෙන් ඈත් වී ගැයෙයි . මා දරා සිටි මේ මුළු ලෝකයම මා අනිකර දමා තනියෙන් හුස්ම ගන්නාක් සේ මට දැනෙයි . ඈ හට කුමක් සිදුවි ඇත්ද.... ?මා සිත මාගෙන්ම ප්‍රශ්න කරයි .එදින වේලාසන පාසල ඇරුණමුත් මා ගෙදර එනවිට වෙනදාටත් ...

හදවතෙහි ස්වර නිහඩය .හදවත ගැහෙන රිදමය තනුවෙන් ඈත් වී ගැයෙයි . මා දරා සිටි මේ මුළු ලෝකයම මා අනිකර දමා තනියෙන් හුස්ම ගන්නාක් සේ මට දැනෙයි . ඈ හට කුමක් සිදුවි ඇත්ද.... ?මා සිත මාගෙන්ම ප්‍රශ්න කරයි .එදින වේලාසන පාසල ඇරුණමුත් මා ගෙදර එනවිට වෙනදාටත් වඩා ප්‍රමද වි තිබුණි .ඒ මා බොහෝදුර පයින් ඇවිද සිටි නිසා බව තේරුම් ගියේ ...

හදවතෙහි ස්වර නිහඩය .හදවත ගැහෙන රිදමය තනුවෙන් ඈත් වී ගැයෙයි . මා දරා සිටි මේ මුළු ලෝකයම මා අනිකර දමා තනියෙන් හුස්ම ගන්නාක් සේ මට දැනෙයි . ඈ හට කුමක් සිදුවි ඇත්ද.... ?මා සිත මාගෙන්ම ප්‍රශ්න කරයි .එදින වේලාසන පාසල ඇරුණමුත් මා ගෙදර එනවිට වෙනදාටත් වඩා ප්‍රමද වි තිබුණි .ඒ මා බොහෝදුර පයින් ඇවිද සිටි නිසා බව තේරුම් ගියේ ...

හදවතෙහි ස්වර නිහඩය .හදවත ගැහෙන රිදමය තනුවෙන් ඈත් වී ගැයෙයි . මා දරා සිටි මේ මුළු ලෝකයම මා අනිකර දමා තනියෙන් හුස්ම ගන්නාක් සේ මට දැනෙයි . ඈ හට කුමක් සිදුවි ඇත්ද.... ?මා සිත මාගෙන්ම ප්‍රශ්න කරයි .එදින වේලාසන පාසල ඇරුණමුත් මා ගෙදර එනවිට වෙනදාටත් වඩා ප්‍රමද වි තිබුණි .ඒ මා බොහෝදුර පයින් ඇවිද සිටි නිසා බව තේරුම් ...

බස් රථය වේගයෙන් ගමන් ගත්තේය .මා හට හුරු පුරුදු ඒ නැවතුම වෙත බස් රථ මා හටද නොදැනීම ළං විය. ඈ තවමත් මාගේ නිසදැස් කිවමින් සිටියා ය . ඇය මෙතරම් මාගේ කවිය තුල රසිකාවියක වේ යැයි මා නොසිතුවෙමි .ඇරත් මේ තරම් ඉක්මනටම . ඔව් ඇය දැන් මාගේ සිත තුල රසිකාවියක වී හමාරය . මා ඇයට ආදරය කරයි .නිසදැස් පෙළින් ඇරඹි ...

මා විශ්වාස කලෙමිනිසැකවම ඔබවිශ්වාස කළ බව මාවඔබටත් වඩාමා සිත විශ්වාස නොකලද ............ !" කෝ උඹේ හදවත "ගොළු විය මා වදන්ඇසූ පමණින්නොඅඩුව වේගයෙන්පුපුරා ඇදෙන ව්දුලි සැර .............. !නොමැත මා ළඟ පිළිතුරුවෑයම් නොකරමිපබදින්න පිළිතුරු ........ !බලාපං හෙටින් පසුකටු ගෙදර බිත්තියකතිබෙන හැටිඋඹ ඇසූ හදවතමිහිදන්ව......... !එවිට බොහෝ අය අසාවි" කෝ උඹේ හදවත "උඹ නිරුත්තර වේවි ..... ! ...

මා හට හුරුපුරුදු තනිකමනුපුරුදු නිරුත්තර ලෙසමා හද පමණක්ම නොවමා ගත ද මිරිකාරෝමයෙන් රෝමයපුළුස්සයි ..............වේදනාවන් මිරිකාඇඳ ලෑලි අතරින් වැහැරුණුතුනී කඩතොළු මෙට්ටයපිට කොඳු පුරුක් අතරට තෙරපෙයි .........වෙනදා සුමුදු ලෙසමා සමග තෙරපුණු සුළඟතාපයෙන් පීඩිතවමා ගත පෙළු තනිකම සිත්තම් කරයි .................හුරු පුරුදු තනිකමමට දැන් කෝඩුකාරයි .......... ! ...

විඩාපත් දෑතින් දහඩිය සුවඳ මුසු කොටගොඩනැගූ ඔවුන්ගේම හදවතඔවුන්වම මරාඔවුන්ගේ ප්‍රාණයහිර කරණ ලද්දේයඔවුන්ගේම මහ පොළොව යට .........කණ තියා බලාපං ඒ මහ පොළොවටමයලිත් සැරයක් ..... !අසාපං සවන් හැරඋඹ විසින් හිර කෙරූඔවුන්ගේ ප්‍රාණයපණ අදින හැටි තවමත්උඹ දිහා බලාගෙන ........ ! ...

උජාරුවට ඉස්කෝලෙටගිහින් ලියපු කවි පංතියමට තාමත් උගන්වනවාජීවත් වෙන හැටි කොහොමද ඔන්න ටිකක් ලොකු වෙනකොටවාඩි වුනා විභාගෙකටමට එතනදි කියාදුන්නාවෛර කරන හැටි කොහොමදඑකිනෙකාට ඉරිසියාවතමන්ම පමණයි වැදගත්උසස් පෙළදි මම දැක්කෙ" මම ඉන්නෙ කැම්පස් එකෙ "උජාරුවට ඇත දැන් මටලබා ගත්තු ලේබලයක්මුළු ලෝකෙට පෙන්නන්නටජීවිතයෙන් භාගයක්මකඹුර කඹුර එක එකාටදැන් මට ඇත උපාධියක්අනික් උන්ට පෙන්නන්නටමම දැන් අර කන්තෝරුවෙගේට්ටුවේ මුරට ඉන්න උපාධි ලත් මුරකරුවෙක්.......... ! ...

ඇයි.... !නෙළුම් මල් විතරක්ම , සමන් මල් විතරක්ම ,සීත පැන් ඉස පුදන්නේ බුදුගෙටබණ පදක් අසන්නට ............ !ඇයි.... !පන්සලේ ගල් බැම්මෙතුනියට හැදෙන කටු රොදනොයන්නේ බුදු ගෙටබුදුන් ස්වරයෙන්බණ පදක් අසන්නට....... !ඇයි... !බුදුන් කිව්වාද ඒ ලෙසපුදන්නට මල් විතරක්මඇයි.... !කටු රොද නුසුදුසුදබුදුන්ගෙන් බණ අසන්නට .......... ! ...

ඇයි.... !නෙළුම් මල් විතරක්ම , සමන් මල් විතරක්ම ,සීත පැන් ඉස පුදන්නේ බුදුගෙටබණ පදක් අසන්නට ............ !ඇයි.... !පන්සලේ ගල් බැම්මෙතුනියට හැදෙන කටු රොදනොයන්නේ බුදු ගෙටබුදුන් ස්වරයෙන්බණ පදක් අසන්නට....... !ඇයි... !බුදුන් කිව්වාද ඒ ලෙසපුදන්නට මල් විතරක්මඇයි.... !කටු රොද නුසුදුසුදබුදුන්ගෙන් බණ අසන්නට .......... ! ...

ජීවිතය තුල ඇති වන්නා වූ ගැටළු ජීවිතය තව තවත් ජීවත් කරවයි .එම ගැටලුව මිනිසුන් අතරම පැන නැගී මිනිසා සමගම පෝෂණය වී මිනිසා අතරම පුපුරා යයි .ඒ තුලින් ඇති වන්නා වූ කම්පනය ඒ ඒ පුද්ගලයාට බලපාන්නේ ඒ වට ඔවුන් හට තිබෙන සම්බන්ධතාවය අනුවයි . ලෝකයේ කලාව යන්නද ගොඩ නැගෙන්නේ මේ කියන්නා වු මිනිස් කුලකය තුලමය .නමුත් මෙලෙස ගොඩනැගෙන්නා වූ කලාව තුලින් ...

පාසල් ගවුමක් ඇඳගත් කෙනෙකු මා හට ඈතින් එනු පෙනෙයි .ඔව්..... ඒ ඇය යයි මා සිත විශ්වාස කරයි .කෙමෙන් ඈ බස් රථය දෙසට ඇදින .මා තුල ඇය ඉදිරියට වී මුහුණ දීමට ධෛර්යයක් නැතිදෝ හෙයින් මා ඇය බව හඳුනා ගත් සැනින් ඒ අස

පුදුමාකාර හැඟීමක්මා හට පමණක් අයිති වූමුළු හදවතමඇය අයිති කරගෙනකොයිබදෝ අතරමං කොටමා හටත් සොයාගත නොහැකි අනන්තයටත් එහා දිවගියආදරය පමණක් බුදිනආදරය පමනක්ම පානය කරන ...................! සිත තුල තිබූලස්සන යැයි සිතුනමාවත් නොදුටු ලස්සන හැමදේමඒ ලොව අහස සේ වියන් ගත වී මා හිසට ඉහලින් ..................!එයම පමණයි ඒ ලොව පොලෝ තලයත්අහස තෙක් නැගිනීල තලයත් ..................!පෙනෙන්නට ඇති සියලු දේ තුල දකින්නට බැරි ගැඹුරුම අනන්තය තුලකඳුල ...

බස් රථය වේගයෙන් ටව්න් හෝල් වෙනතෙක් වේගයෙන් ගමන් කෙරිණ .එතෙක් මා හා ඇය දොඩමළු නොවූවද මා මාගේ සිත තුලින් ඒ වන තුරුත් ඈ හා දොඩමළු වෙමින් සිටියේය .ඒ නිහඬ බව බිඳින . ඒ ...

මාගේ දෙසවන් තුල ඇයගේ මුවින් පිටවූ ඒ වචනය නිදන් ගත වූ සේය . බස් රථය ටවුන් හෝල් දක්වාම ගමන් කෙරිණ .එතෙක් ඇය හා මා එකිනෙකා සමග දොඩමළු නොවූවද , මා මාගේ සිත තුලින් ඈ සමග දොඩමළු නොවූවා නොවෙයි .පිටතින් ඇය හා මා අතර වූ නිහඩ බව බිඳිණ ." ඔයා ආනන්දෙට නේද යන්නෙ "" ඔව් , ...