ඔක්තෝබරයේ එක් සැඳෑවකමදයෙන් හා පමාවෙන් සැතපීවැනෙමින් ගෑ‍ටුවෙමි මහ බඩගෙඩිය මගේඉර‍ටු දෙපයින් දරාගෙන මහත් උජාරුවෙන් බෝතලයද කිසිලි ගන්නාඑනමුදු අකීකරු මාපා වර්ජනයක හිටි හැටියේපෙරලමින් මා අසලැතිකුනුවතුර කානුවකට..මා උනුහුමට තුරුලුව සැතපි හුන්නෙ ඌරෙකි" සංගමය ලබැඳි මිතුරන්ගේ සැපකි අහෝ " මතුලෙමි මම අතුරින් සැලෙන තොල් පෙති ..එක්තරා අඟනක් තොමෝ පසුකර යමින් කානුවනෙත් කොනින් බලමින් කියමින් ගැසූය කෙල පිඩක්.."‍ ඇසුරෙන් සබැඳි මිතුරාගෙන් හඳුනාගනු හැකිය බේබද්දා"කන්පට ...

“අයියා දන්නවාද ? නිශාදි බැන්දනේලඟදී .”“ මොනවා.. අර චුට්ටංකෙල්ල ? මේ ඊයෙ පෙරේදා කොන්ඩකරල් දෙකක් ගොතාගෙනඉස්කොලේ ගිය පොඩිඑකී කසාද බැන්දා? ““පොඩි කොහෙද එයාටවිසි තුනක් විසිහතරක් ඇති මගේ හිතේ..” නංගී කිවුවා... “අනේ පවු.. අහිංසකකෙල්ල. කොච්චර කරදරමැද්දේද ඉගෙනගත්තේ.. ““දෙන්නම රස්සාව කරන්නෙත්එකම තැන.. හොඳකොල්ලා. දෙන්නා හොඳටගැලපෙනවා. අයියා යනවාදබලන්න ?”“කොහෙද ඉන්නේ දෙන්නාදැන් ? යන්න ඕනේබලන්න..” මං කිවුවා.ඉන් පස්සෙමගෙ ඊලඟ නැවතුමඋනේ අර දෙන්නගෙපොඩි කැදැල්ල. කොලඹනගරෙ ...

“මල මිනියක්ඇම්බියුලන්ස් එකේ ගෙනියන්නදෙන්න බැහැ.. ඕකස්ට්‍රෙචර් එකටගන්නත් එපා ,..” දොස්තරනෝනා බොහොම තදින්ඒ වගේම හයියෙන්තමුන්ගෙ සෞඛ්‍ය සේවක මහත්තුරුදෙන්නට අණ කලා. වට වෙලාහිටිය සිය ගනනක්මිනිස්සු මුනු මුනුවෙන් පටන් ගත්තවිරෝධය කුනා‍ටුවකතත්වෙට වර්ධනය වෙන්න ගතඋනේ ඇසිල්ලක්විතරයි..චන්ද්‍රසිරිඅහිංසක පෙනුමක් තිබුනබොහොම කෙඳෑරි මනුස්සයෙක්.. ඔහු පර්යන්තයෙ සේවයකලේ බර එසවුම්යන්තර සහකරුවෙක් හැටියටයි.. ඔහු වැඩ කල යන්තරේ රියදුරුඋනේ රත්නෙ .. චන්ද්‍රසිරිගෙ රාජකාරිය උනේරියදුරාට ආරක්ෂාකාරී විදිහට වැඩකරන්න සහය වීම වාහනයබලා කියා ...

මේ අපි ඉන්න රට කොච්චර දියුණු උනත් හොරු බොහොමයි. ලැපක් වාහනේක තිබ්බොත් බුට් එක හරි කඩලා ඒක ගන්න නිසා අපේ කොම්පැනිය පවා චක්‍රලේකයක් මගින් අපට කියල තියෙනවා  මොන හේතුවක් නිසාවත් ලැප වාහනයේ තියල යන්න එපා කියල. මේ ඊයේ ඕක මට අමතක වෙලා ටික දුරක් ගිහින් ආපහු මැරතන් රන් එකක් දුන්න  ඒක අරන් යන්න. ඔන්න ඔය වෙලාවේ මට මතක් උනේ මේ ...

අවුරුදු හයකට පස්සේ මුම්බායි නගරෙට නැවත වතාවක් යන්න මට ගිය සතියේ වරමක් ලැබුනා. වෙනදා ඔය විදිහට කොහේ හරි යන්න උනාම නහයෙන් අඬ අඬ යන මම මුම්බායි වලට නම් ගියේ බොහොම සතුටෙන්.. ඒ මොකද දන්නවද ? මගේ මිතුරන් ආපහු දකින්න තිබුන ආසාව හින්දා. මගේ පුංචි මිතුරා කියවපු අය නම් දන්නවනේ සරත් කාරයා මුම්බායි වල හිටියා කියලා ඉස්සර. මේ පාර ඉතින් මට ...

අපි ආයිත් ඉල්ලන් කන මාතෘකාවකට බහිමුද ? ඔන්න මේක මට ලියන්න හිතුනේ අර සීනි ගාල එහෙම වටෙන් ගොඩින් නවම් මලයා ලියල තිබ්බ කතා පොජ්ජ බැලුවාමයි.. ඔන්න ඉතින් කොල්ලෙකුට කෙල්ලක් හරි කෙල්ලෙකුට කොල්ලෙක් හරි හිතට අල්ලලා ගියාම " සංසාර පුරුද්දද මේ ? කියල සින්දු කෑල්ලක් සිහියට එනවා. ඉස්සර මට යාලුවෙක් හිටියා එකට වැඩ කරපු.. මිනිහට ඇහැට කනට පෙනෙන හැම ගෑනු ලමිස්සීම ...

මේක බොහොම පරණ කතාවක්.. මං හදාපු එකක් එහෙම නොවෙයි. කියවපු එකක් .මගෙ මලකඩ කාපු මතකෙට නම් ගම් රටවල් විස්තර එන්නෙ නැති හින්දා ඔන්න එකමත් එක රටක කියල පටන් ගන්නම්. ඔන්න එකමත් එක රටක වෙරල අයිනෙ නගරෙක හිටි හැටියේ මහ දරුණු මිනීමරුවෙක් මිනිස්සුන් මරාගෙන මරාගෙන යන්න පටන් ගත්ත. මේ වැඩේට තමයි අර සින්ගිරිසියෙන් සිරියල් කිලිං කියාල කියන්නෙ. කීප දවසකට වරක් වෙරලෙ ...

මෙහෙම නෑදෑයො සීයකට වඩා එක හොඳ යාලුවෙක් වටිනවා. ඔය සිතිවිල්ල මට පහල උනේ මේ පාර නිවාඩුවට අපේ රටට ගිහින් ආයිත් පාරක් මගේ සමහරක් නෑදෑයින් බලන්න ගිය වෙලාවෙදි.. ඒ ඒ ගොල්ල මට ඒ වෙලාවෙ සලකපු හැටියෙ වැ‍රැද්දක් නිසා එහෙම නෙවෙයි.. මූනිච්චාවට බොක්කෙන්ම ආදරේ කියාල පෙන්නුවාට තමුන්ගේ වැඩේ කර ගත්තට පස්සෙ මං ගැන තඹ දොයිත්තක්වත් මායිම් කරන්නේ නැති බව කාලීන අත්දැකීමෙන් ...

ආණ්ඩු එනවා ආණ්ඩු යනවා ඇමතිවරු එනව ඇමතිවරු යනවා සංස්ථා සබාපතිල එනවා ඒ ගොල්ලත් යනවා. අපේ ආයතනෙට ඔය විදිහට අවුරුදු දහයක් තුල සබාපතිල නමයක් ආවා ගියා.. රජයෙ සේවකයො වෙච්ච අපි කවුරු ආවත් ගියත් අපේ රාජකාරි දේවකාරි වගේ කලා ආයතනෙ ආරක්ෂා කලා. මිනිස්සුත් ආරක්ෂා කලා.. වෙනස්වෙන වෙන සැරේට පෙස්සං ගියා.. හැබැයි හොරුන්ට තක්කඩින්ට විරුද්දව නෙවෙයි.. අවංකව වැඩකරපු අපි වගෙ අතලොස්සකට විරුද්දව. එක ...

හරියට එල හරකයි මීහරකයි දෙන්න එක නගුලේ බැඳගෙන කුඹුරක් හාන්න යනවා වගෙයි.. එල හරකා ගොඩට අදිනවා මීහරකා මඩට අදිනවා. අදහස් ගැලපෙන්නේ නැති දෙන්නෙකුට පවුල් ජීවිතයක් ගෙනියන්න අමාරුයි.. අන්තිමට දෙන්න දෙමාල්ලෝ සණ්ඩු සරුවල් වෙලා එක්කෝ දික්කසාද වෙනවා එහෙම නැත්නම් ගහමරා ගනිමින් එකට ජීවත් වෙනවා. ඒ අරගල අස්සේ දරුවෝ දුක් විඳිනවා.ඔන්න ඔහොම මතයක් අපි අතරේ තියෙනවානේ.. මමත් ඉතින් ඔය මතේ බොහොම තදින් ...

එක කාලයක මං වැඩ කරපු රාජ්ජ ආයතනෙක ලොක්ක වෙලා ආවේ කාලයක් මට මචන් කියපු කෙනෙක්..ආවේ ඉතින් දේශපාලන පත්වීමක් අරගෙනයි.. මම හිටියේ එයාට එක තනතුරක් පහලින්. සාමාන්‍යයෙන් ඊට කලින් හිටි ලොක්කෝ එක්ක මං හිටියේ සමයෙක් හැටියටයි.. හැබැයි අපේ මිනිහා ඉතින් ආපු ගමන් මට මෙන්න මෙහෙම කතාවක් කිවුව.දන්නවද වැඩක් සරත් ? ඊයේ මට අර “රෝනලාල්ට” දෙකක් කියන්න සිද්ද උනානේ.. මිනිහ මාව දැකපු ...

මං ලියන්න යන්නේ බොහොම වැදගත් මාතෘකාවක් ගැන නිසා කතාවක් වශයෙන් රස විඳින්න බැරිවෙයි මගේ ඇරඹුම..සියලු කතා ප්‍රයෝග යොදලා ලිපිය දික් කිරීම වෙනුවට මම නීරස ලියවිල්ලකින් කතාව මරලා වැදගත් හරියට යන්නයි බලන්නේ. ඒ මොකද මේ කතාව මගේ ලියවිල්ලේ මුලික කරුණකට ඉනිමගක් විතරයි. ඔක්කොම කරනවා වගේ ඉනිමග පාවිච්චි කරලා උඩට නැග්ගට පස්සේ එකට පයින් ගහල දාන්න.කපිල විශ්ව විද්‍යාලයට ඇතුල් උනේ කළමනාකරණය පිලිබඳ ...

එකමත් එක කාලෙක මං ගෙයක් හදන්න ඕනයි කියල වැඩේට අත ගැහුවා කියමුකො.. හැබැයි පු‍තෝ නයකුත් ගත්තට පස්සෙ මගෙ අතේ තිබුනෙ ඔය වැඩේ යන්තමින් පදිංචියට සුදුසු ගානට කරගන්න තරම් දනයක් තමයි. මොකද එතකොට මම රාජ්‍ය ආයතනෙක නිලදාරියෙක්.. කියන්න ඕන නැහැනේ .. ජරාව නොකන මහ ජනතාවගේ ධනය කොල්ල නොකන රාජ්‍ය නිලදාරියා කියන්නෙ හිඟන්නෙක්..ඉතින් මං ඔය ගෙයි වැඩේට අවශ්‍ය ලී ගත්තෙ සංස්තාවෙන් කොට ...

ලංකා උන 1 බැලුවද මන්දා. බැලුවේ නැත්නම් මෙතනින් යන්න. අවුරුද්දක්ම කට්ට කාල හැබැයි ඉතින් යුරෝපේ වටේ රට තොට හොඳින් බලා කියාගෙන යකඩ වැටෙන් එහා පැත්තෙත් රටවල් කීපයක සවාරි එහෙම ගහල යාලු මිත්‍රයොත් ගොඩක් හදාගෙන ගිය වැඩෙත් පළමු කැලාසියක් සහිතව ගොඩ දාගෙන ඔන්න ගෙදර යන්න කාලේ ආව.. නොමිලේ හම්බවෙච්ච ආපසු ගමන යන්න හදල දීල තිබුනේ බ්‍රසල්ස් ඇම්ස්ටර්ඩම් හරහා. නමෝ විත්තියෙන් ඔක්කොටම ...

ලංකාවේ රස්සාව දාල ආ එකෙන් මට වැඩියෙන්ම අහිමි උනේ මොකක්ද කියල ඇහුවොත් මට කියන්න තියෙන්නේ පුංචි මිනිස්සු කියන එකයි.. මිනිස්සු එක්ක වැඩ කිරීම කලාවක්.. ඒක කෙනෙකුට සහජයෙන්ම පිහිටන්න පුළුවන් දෙයක් උනත් ඕනෑම කෙනෙකුට හදා වඩා ගන්න බැරි දෙයකුත් නෙවෙයි.. රාජ්‍ය සේවේ වගේම පුද්ගලික අංශෙත් ආයතන ගණනාවක සියරටේ මෙන්ම විදේශ ගතවද සේවය කල කෙනක් හැටියට මගේ සුදු කළු අත්දැකීම් මම බෙදා ...

එක්දාස් නමසිය බර ගණන්වල අර කළු ජූලියෙන් එහෙම පස්සේ මගේ වාසනා චක්කරේ කැරකිලා කැරකිලා මට සිස්සත්තයක් ඇදුනානේ යුරෝපේ රටකට ගිහිල්ල පස්චාත් භාගේ වැරදුනා.. පස්චාත් උපාධියක් කරන්න. ඔය ඉතින් මං ලංකාවෙන් පිටවෙලා ගිය පලවෙනි වතාව හින්දා ඉතින් හෝම් සික්නස් හෙවත් ගෙවල යකා වැහීමේ අසනීපය මට බොහොම තදින් දැනුනා.. ඒ මදිවාට හරියටම ගිහින් එහෙට වැටුනේ ඔක්තෝබර් මාසේ සීතල ක්‍රමානුකුලව ආක්‍රමණය කරන දවස් ...

"විස්වාසෙට ගංට මහත්තයා.. මං ඇහැපියාගන්ට කොට්ටෙට ඔලුව තිබා විතරයි.. ඕං ඇහෙනවා සද්දෙ.. සර සර සර සර ගාල ගේ පිලිකන්නෙන්.. එදා ගේ හරියකටම හිටියෙ මායි අපෙ ගෑනියි විතරෝමයි.." බාස් උන්නැහේ කිවුවෙ රහසක් කියන්න වගේ. වට පිට බලල ප්ටෲස් ගාල බුලත් කෙල පාරක් මිදුලට අතෑරියාට පස්සෙ ආයිත් කතාව පටං ගත්ත.."මහත්තයට කියංට මං ඉතිං මෙලෝ යකෙකුට බය එකෙක්යැ.. ගත්ත කෙටේරිය අතට.. ම්හු.. දැන් ...

අපේ ගොබිලෙකුට හීනෙන් මහා බුරහ්මයා වරයක් දුන්නලු ඕන එකක් ඉල්ලාපන් දරුවා කියලා. අපේ කොල්ලත් මොලේ හොඳට තියෙන ගොබිලා හින්දා කිවුවාලු .."අනේ දෙවියන් වහන්ස අපේ රට ගලවලා අරගෙන කිට්ටුවෙන් තියෙන මහ රටට ඇඟිල්ලක් ගහන්න බැරි තරම් දුරකින් තියන්නකෝ" කියල.. "හෆොයි කොල්ලෝ මන් එක කරන්නේ කොහොමද මගේ දේව සභාවෙන් බාගයක් දෙවි වරු ඉන්නේ ඒ රටේ කොට.. ඇරත් එතකොට උඹලගේ රටේ ලොක්කෝ ...

සුදු ජාතික ඇඳුම තමයි ටියුඩර් මහත්තයා හැමදාම ඇන්දේ. කොයිතරම් දුවිලි කළුතෙල් අපද්‍රවය පිරුණු පරිසරයක උනත් කවදාවත් ඔයිට වෙනස් ඇඳුමක් ඇඳගෙන ඉන්නවා මම දැකල නැහැ.. ඔහු සේවය කලේ මම ඒ කාලේ වැඩ කල අංශයේ වැඩ මුලික (ෆෝමන්) කෙනෙක් හැටියටයි.. බුලත් කහට ටිකක් තිබ්බත් හිනාවෙනකොට බොහොම සිරියාවයි මුහුණ .. මට අපේ තාත්තා තමයි මතක් වෙන්නේ. අඩි හයකට කිට්ටුව උස මගේ හිතේ. ...

එකමත් එක රටක එකමත් එක ගමක එකමත් එක ගෙදරක එකමත් එක වයසක මනුස්සයෙක් තනියම ජීවත් උනා.. මේ ගෙදර පිහිටලා තිබුනේ පොඩි කඳු ගැටයක් උඩයි.. ඔය පුංචි කඳු ගැටේ වවාපු ගස් කොළන් වලින් ලබපු පල තමයි මේ මනුස්සයාගේ ජීවිතේ ගැට ගැහුවේ.. එයා ගොවි මහත්තයෙක්.. කාටවත් හිරිහැරයක් නැතුව තනියම ජීවත් උන . ඒ හින්දම ඒ මහත්තයට හොඳ ජීවන දර්ශනයක් තිබුණයි කියල මේ ...