Shakespeare….  ”Never Play With The Feelings Of Others  Because You May Win The Game  But The Risk Is That You Will Surely Lose  The Person For A Life Time”. Napoleon….  ”The world suffers a lot. Not because of the violence of bad people,  But because of the silence of good people!” Einstein….  ”I am thankful to all those who said ...

පාසල වනාහි ළමයාගේ ජීවිතයේ වැදගත්ම ස්ථානයයි. ඔහුගේ පෞර්ෂ වෙනසක් වඩාත් සුබදායක එකක් බවට පත් කරගැනීම සඳහා අපි ළමයින්ව පාසල් යවමු. නමුත් අපේ රටේ පාසල්වල වාර්ථාවන සමහර සිද්ධි ගැන අධ්‍යනය කරනවිට අපට පැහැදිලිවන එක කරුණක් තිබේ. එනම් පාසලතුල ගන්නා ක්‍රියාමාර්ග ළමයා පෙන්වා වෙනත් අය වෙනුවෙන් ගැනීමයි. මෙය මෙසේ පැහැදිලිවන්නේ නැත. අපි උදාහරණ කිහිපයක්ගෙන බළමු. බොහෝ පාසල්වල ළමයින්ට ඇති පහසුකමක් විශේෂයෙන් නැත. ...

දැනට වසර කිහිපයක් ගතවී ඇති ඔබගේ සහ මගේ සංවාදය නතර කර දැමීමට සිදුවිය. ඒ නානාප්‍රකාර දේ නිසාය. නමුත් දැං ආපසු ලියන්නට සිත් විය. ඒ වෙනකක් නිසා නොව අපේ රටේ මේ ක්‍රමය කිසිදා නැති වන්නක් නොවන නිසාය. අඩුම තරමේ මේවා ලියා තැබීම වටින්නේ යැයි සිතමි. මන්ද දිනකදී කාට හෝ ප්‍රයෝජනජනයක් විය හැකි බැවිනි. ඉදිරියේදී තාක්ෂණික පැති කීපයක් සහ පරිගණක හා සම්භන්ධ ...

අවුරුදු හය හමාරක් හිටපු පාසලට යන්න උනා උපහාර උලෙලකට. නිශාන්ති සහෝදරිය සහ සුදත් සහෝදරයාගේ උත්සාහය ඵල දැරීමක්. එදා පාසලේ විදුහල්පති වරිය නොසිටියත් වෙනත් ගුරුවරුන් නොසිටියත් නිශාන්ති සහෝදරිය සහ සුදත් සහෝදරයාගේ ආදරය අපිට දැනුනා. තනතුරු වලින් නියෝජ්‍ය විදුහල්පති සහ ජේෂ්ඨ ඉංග්‍රීසි විෂය ආචාර්ය වරිය වන ඔවුන් අපට උපහාර උත්සවයක් සංවිධානය කිරීම හදවතටම දැනුනා. ගුරුකම සුන්දරයි. මේ වේදනා සියල්ල ජරා දේශපානය විසින් ...

අපි පංති කාමරයට යන්නේ දාහක් දේවල් හිතේ තියාගෙන. නමුත් පංති කාමරය තුලදී ඒක පිරිලා ඉන්න ළමයි සියළු දෙනා එක සමාන නෑ. ගුරුවරයෙක් වෙන්න පුහුණු වෙද්දී දෙන පැවරුම් අතර නිවුන් දරු දෙන්නෙක්ගේ රුචි අරුචි කම් කරන්න දෙන අසයින්මන්ට් එකට මං ගොඩක් කැමතියි. මොකද ඒක ඒ තරමටම ඇස් අරවනවා වැහිලා තියෙන අයගේ. මං අයිතිවන කුලකයේ පාසල් වල ළමයි පොහොසත් පවුල් වල ළමයි ...

මේක දිග කථාවක්. නොලිය බෑ. වෙලාවත් මදි ඒ මදිවට. ඔන්න කථාව. අපිට ජපාන පාසලකින් ආරාධනාවක් ලැබුනා පාඩම් හුවමාරුවක් කරන්න. මේක කරන්න කලිං මං දැනගෙන හිටියා වීඩියෝ කන්ෆරන්ස් සෙල්ලමක් නෙවෙයි කියලා මේ අපි ගාව තියෙන ගාටන අන්තර්ජාල සම්භන්ධතාවයත් එක්ක. කොහොම හරි … Continue reading → ...

‍ජංගම දුරකථනය නාද වෙයි. අරුණ හෙලෝ මම කතා කරන්නේ. එදා මට කතා කරන්න බැරි උනානේ. ඇයි තව මුණුත් ඉතුරුද සර් ඕකනේ කියන්නේ. එතන හිටිය කාටවත් උඹේ වටිනාකම තේරුනේ නෑ කොල්ලෝ. උඹ කවදාවත් බලා පොරොත්තු වෙන්නත් එපා එහෙම දේවල්. ඒත් පුතේ … Continue reading → ...

කිච්චෝ මනුස්ස පටිලාභෝ – කිච්චං මච්චාන ජීවිතං කිච්චං සද්ධම්ම සවණං – කිච්චෝ බුද්ධානං උප්පාදෝ වෙහෙසෙනි මනුලොව මිනිසකු     වන්නේ වෙහෙසෙනි හැමදෙන දිවි   රැක ගන්නේ වෙහෙසෙනි දහමට සිත         පහ දන්නේ වෙහෙසෙනි බුදුවරු ලොවැ     උපදින්නේ ලෝක වාසී සියළුම දෙනාට සුභම සුභ වෙසක් … Continue reading → ...

ඒ 1998 එක හවස් වරුවක්. මං ජාතික රූපවාහියේ දැක්කා මහවිලච්චියේ ළමයි ටිකක් පරිගණක භාවිතා කරලා කරන වැඩ ටිකක්. මගේම විතර වයසේ ගෑණු ළමයෙක් ඉංග්‍රීසියෙන් කතා කරලා කිව්වා එයාට දවසක මෘදුකාංග ඉංජිනේරු වරියක් වෙන්න ඕන කියලා. ඒක දැකපු මට හිතුනේ ඒ … Continue reading → ...

පාසල වනාහි ළමයාගේ ජීවිතයේ වැදගත්ම ස්ථානයයි. ඔහුගේ පෞර්ෂ වෙනසක් වඩාත් සුබදායක එකක් බවට පත් කරගැනීම සඳහා අපි ළමයින්ව පාසල් යවමු. නමුත් අපේ රටේ පාසල්වල වාර්ථාවන සමහර සිද්ධි ගැන අධ්‍යනය කරනවිට අපට පැහැදිලිවන එක කරුණක් තිබේ. එනම් පාසලතුල ගන්නා ක්‍රියාමාර්ග ළමයා පෙන්වා වෙනත් අය වෙනුවෙන් ගැනීමයි. මෙය මෙසේ පැහැදිලිවන්නේ නැත. අපි උදාහරණ කිහිපයක්ගෙන බළමු. බොහෝ පාසල්වල ළමයින්ට ඇති පහසුකමක් විශේෂයෙන් නැත. ...

වසර පහක් වූ ගුරු ජීවිතේ අන්තර් ජාලය සමඟ කල කී දෑ බොහෝයි. නමුත් කවදාවත් ඒ සියල්ල අහිමි වේ යැයි නොසිතූ නිසා පුද්ගලිකව වෙබ් අඩවියක් පවත්වා ගැනීම ‍කෙරෙහි අවධානයක් තිබුනේ නෑ. ඕත තවදුරටත් වලංගු නොවන තත්ව උද්ගත වූ නිසා මං අළුත් ලිපිනයකට ගියා. මේක මගේම තැන නිසා මෙතනින් එහාට වගකීම් මම මටම වෙයි කියා හිතනවා. විද්‍යුත් තැපෑලෙන් මගේ ලිපි ඉල්ලා තිබුන ...

ඉන්දියාවේ හිටපු ජනාධිපති ආචාර්ය අබ්දුල් කලාම් මහතා සිය පස් වසරක නිල කාලය අවසන් කළේය.ඒ නිමිත්තෙන් ඔහු 2006 දෙසැම්බර් මස හයිද්රාබාද් නගරයේ දී පැවැත්වු දේශනයක සිංහල පරිවර්ථනය. අපේ ශක්තිය සහ ජයග්රධහණය පිළිගැනීමට ඉන්දියානුවන් වන අප මෙතරම් මැලිකමක් දක්වන්නේ ඇයි.අපි ඉතා ශ්රේ2ෂ්ඨ ජාතියක් වෙමු.පුදුමාකාර ජයග්රළහණ රැසක් අප සතුව තිබුණත් ඒවා ඇති බව පිළිගැනීම අපි ප්ර ති‍ක්ෂේප කරමු. ඒ ඇයි? අපි ලොව විශාලතම ...