මේ කතන්දර බ්ලොග් එක පටන් ගත්තු දා ඉඳලා අද වෙනතුරු විවිධ අවස්ථාවල දී මං ප්‍රාඨමික පාසලේ සිදුවුණු විවිධ සිදුවීම් කතන්දර විදියට ලියලා තියෙනවා.හෝඩියේ පන්තියේ දී මුණ ගැසුණු සිත්තරාවිය, ඒ පන්තියේ මෙන්ම දෙවෙනි පන්තියේ හිටිය නපුරු ටීචර් ලා, දෙකේ පන්තියේ මාලවතී ටීචර් දුවන කොට ඇද වැටුණු හැටි, තුනේ පන්තියේ දී පළමුවෙනියා වෙලා හතරට පාස් වෙච්ච හැටි, හතරේදී සිදුවුණු "මයි ෆස්ට් ක්‍රෂ්" ...

එක්තරා සුවිශේෂී හේතුවක් හින්දා මට හිතුණා මරණය ගැන කතන්දරයක් ලියන්න.ඔන්න එක ආච්චී කෙනෙක් ගියාලු එයා ගේ හිතවතියක ගේ මළ ගෙදරකට, ඒ කියන්නේ සිංහලෙන් කියනවා නම් "මර්ඩර් හවුස්" එකකට. ඒ ගිහිල්ලා ආපහු ඇවිල්ලා කේන්තියෙන් පිපිරි පිපිරී ගෙදර හිටිය උන්දෑ ගේ ළමයින්ට කියලා තියෙන්නේ මේකයි."මං දැක්කා අර සිරියාවතී ගේ මිනියේ අත්වලටයි, කකුල්වලටයි මේස් දාලා තියෙනවා. ඔන්න නොකිව්වැයි කියන්න එපා, මං මැරුණු දාක ...

අර ලාංකික කාන්තාවන් ගේ නිල ඇඳුම වෙන "හවුස් කෝට්" නමැති ගවුමට "හුචක්කුව" යැයි කියමින් කතාවක් කළ කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලයේ සරත් විජේසූරිය දන්නවා නේද? අප සමහරු "අවිඳු අඳුර" කාලේ ඉඳලාම ලේඛකයෙක් යැයි විදියට දැනගෙන හිටියාට, ලංකාවේ අන්තර්ජාලය පරිහරණය කරණ බොහෝ දෙනෙක් සරත් විජේසූරියව දැන ගන්නට ඇත්තේ ඔය "හුචක්කුව" වීඩියෝව හින්දායි.සරත් විජේසූරිය දැන් සිංහල භාෂාව ගැන මහාචාර්යවරයෙක්. පොත් ප්‍රකාශකයෙක්. ජනප්‍රිය දේශකයෙක්. හොඳ ...

මේක කෙලින්ම මගේ අත්දැකීමක් නොවෙයි, මේ ඊයේ පෙරේදා දවසක, මුලින් ෆේස් බුක් හරහා ආපු මැසේජ් එකක් ඔස්සේ ගිහින් දුරකතනයක් හරහා වාචිකව අහන්නට ලැබුණු කේස් එකක්."මේ කතන්දරේ උඹේ බ්ලොග් එකට හොඳයි නේද?" කියලාම යෝජනාව ලැබුණු නිසා හිතුණා ලියලා දාන්න. කොහොමටත් මේ කතන්දරේ මේ දවස්වල සෞඛ්‍ය ක්‍ෂේත්‍රයේ තියෙන අවුල් අස්සට හොඳට ගැලපෙනවා.මට අහන්න ලැබුණු ආකාරයෙන්ම කතාව නැවත ලියන්නම්.මචං, කතන්දර, මේකයි කේස් එක!දැන් ...

මේ දවස්වල වින්නඹු-හෙදි සටනක් යනවනේ ජයටම. ඕකට දොස්තරලාත් එහෙන් මෙහෙන් හෝ කෙලින්ම සම්බන්ධයි ලු.මේ ගැන බ්ලොග්කාරයින් දෙතුන් දෙනෙක්ම ලිපි ලියා තිබුණා. එක්කෙනෙක් රාජ්. ඊලඟට පැරා. මේ ලිපිය ලියලා පලකරන අතරේ මාතලනුත් එකතුවෙලා.පැරා නම් අදත් ලිපියක් ලියා තිබුණා, ඒ අර කලින් ලිපියක කමෙන්ට් එකක් දාපු ඇනෝවෙක් උපුටා දක්වලා තිබුණු දිවයින වාර්තාවට හරියටම ගැලපෙන විදියටයි. ඒ ඇනෝලා ගේ යටි අදහස ලෙස පෙනුණේ ...

විශ්ව විද්‍යාලයේ මා උගත් කෑල්ලේ ගෑල්ළමයි ගහණය ඉතා අඩු මට්ටමක පැවතුණි. මෙනිසා, අපේ වරිගේ කොල්ලෝ බොහෝ දෙනෙකු ගඟෙන් එහා පැත්තේ වඩා කොල පැහැති තණ බිම් වෙත හෙවත් "ග්‍රීනර් පාස්චර්ස්" වෙත ඇදී ගියහ.මගේ එක් මිතුරෙක් මේ ආකාරයට එක්තරා අධ්‍යාපන අංශයක උගෙනුම ලැබූ මානවිකාවිකාවියක් කෙරෙහි සිතක් ඇති කරගෙන, එක් දිනක් ඇය හමුවී කතා බස් කර තම සෙනෙහස හෙළිකර ඇගේ අදහස් විමසූ වෙලාවේ, ...

පොඩි කාලේ අප අසා ඇති තේරවිලි මතකද? කපන්න කපන්න දික් වෙන්නේ මොකක්ද? යැයි ඇසීම එවැන්නකි.මෙයට නිවරදි පිළිතුරු දෙකකි.එකක් "අගල" යන්නය. අනෙක් පිළිතුර "රැවුල" යන්නය.හෝදන්න හෝදන්න කිළුටු වෙන්නේ මොනවාද? යන්න මේ ආකාරයේ තවත් තේරවිල්ලකි. එයට නිවරදි පිළිතුර "වතුර" යන්නය.අද මා මේ කතන්දරය ලියන්නේ එවැනි වෙනත් වැදගත් කරුණක් ගැන කතා කරන්නයි.මේ තේරවිල්ල බලන්න.පරණ වෙන්න පරණ වෙන්න හොඳ වෙන්නේ මොන බඩුද? වෙනත් වචනවලින් ...

මං අවුරුදු තුනේ විතර පොඩි එකෙක් කාලේ අපේ අම්මා මට බත් කවන්න ගිහිල්ලා වෙච්ච කේස් එකක් ගැන කතන්දරයක් මං මීට අවුරුදු දෙකකට විතර කලින් ලියා පල කළා.අද කියන්න යන්නේ ඒ වගේ ඇම්ඩන් කතාවක් නොවෙයි, මේක ඇත්තටම ඒකේ අනිත් පැත්ත!දැන් සතියක් තිස්සේ විහිළුවට වගේ වෙජිටේරියන් ට්‍රයල් එකක නිරතවෙලා හිටියා වුනාට, මොකක් හරි හේතුවක් හින්දා මංතුමා පොඩි කාලේ ඉඳලාම සමහර එළවළු ජාති ...

මගේ දෙමව්පියන් සහ ඥාති පරම්පරාව වගේම මංතුමාත් සාමාන්‍යයෙන් මාංශ භක්‍ෂකයෙක්. හැබැයි අපි පොඩි කාලේ හැමදාම වගේ කෑවේ හාල්මැස්සෝ, කීරමින්, කට්ට, පරා වගේ කරෝල තමයි වැඩි වශයෙන්ම. ඉඳලා හිටලා දවසක, පාරේ යන මාළු කාරයාව අල්ලා ගන්න ලැබුණොත් (තාත්තා ගේ මහ ගෙදර ඉඳලා බස් පාරට ටිකක් දුරයි) මූදු මාළු කෑවා.මහනායකලාත් අබෞද්ධ වැඩක් කියා පස්සෙන් පහු තීරණය කරපු මිරිදිය මාලු නං කෑවෙම නෑ ...

අද මට කියන්න හිතුණා පොඩි ගණංකාර කතන්දර දෙක හමාරක් විතර. මීට කලින් 2011 ඔක්තෝබරයේ දී ත් මං මේ වගේ කතන්දරයක් ලිව්වා ලස්සෙට කොඩිය නම් බිලියනේට දාන්නේ මොකක්ද? කියන නමින්.ඊට පස්සේ ඒක දෙගුණයක් කරලා තවත් කතන්දරයක් ලිව්වා 2012 අගෝස්තුවේ දී කැකිරි, පිපිඤ්ඤා, චීන පටස් රතිඤ්ඤා සහ මිලියනය කියන නමින්.මේකත් ඒ කැටගරියේ එකක් තමයි.ඔන්න මං පස්තාච්චි කුපාඩි කරන කාලේ (මේ වචන සැට් ...

අපේ මතකයේ යට හැංඟිලා තියෙන එච්චර වැදගත්කමක් නැති දේවල් සමහර වෙලාවට එකපාරටම උඩට එනවා නේද? සමහරවිට එහෙම වෙන්නේ මොකක් හරි දෙයකින් ඒ මතකය නැවත උත්තේජනයවීම හින්දා වෙන්න ඇති, එහෙම නැත්තං ඒක නිකම්ම නිකං අහඹු සිදුවීමක් වෙන්නත් පුළුවන්.අද කියන්න යන මේ කතන්දරේට සම්බන්ධ සිද්ධිය හදිසියේම මගේ මතකයට ආවේ ඇත්තටම ඇයි කියලා මට තාම හිතාගන්නට බෑ.අර මං කලින් දවසක ලියපු කූණිස්සෙකුගේ මතකය ...

අවිහිංසාව, මෛත්‍රිය, කරුණාව වැනි අතිශය මානුශික සංකල්ප අනුව තම ජීවිතය හැඩගසා ගන්නට අපට හොඳින් උදව්කර ගත හැකි බුද්ධ ධර්මයට නිගා දෙන ගණින්නාන්සේලා පිරිසක ගේ උසි ගැන්වීම් සහ එයට වක්‍රාකාරව උල්පන්දම් දෙන ඇතැම් දේශපාලුවන් ගේ ක්‍රියාදාමය නිසා රටම නැවතත් අගාධයට වැටෙන්නට යන මේ මොහොතේ, එකී එක් ගණයෙකු ගේ අධෝ මුඛයෙන් පිටවූ වදන් වැලක් මට අන්තර්ජාලය හරහා අසන්නට ලැබුණි.එහිදී ඔහු කීප විටක්ම ...

මේ නපුරු පෙම්වතා මට මේ කතන්දරේ කිව්වේ දැන් සෑහෙන කාලෙකට කලින්. දශක දෙකක් විතර වගේ ගෙවිලා ගිහින් තිබුණත්, කතන්දරේ සාරාංශය එදා වගේම අදත් ඒ විදියටම වැදගත් කියලයි මට හිතෙන්නේ. ඒ හින්දා තමයි මට හිතුනේ මෙච්චර කාලයක් පොරොත්තු ලේඛනයටවත් දාන්නේ නැතුව හිටපු මේ ඉතා කෙටි කතන්දරේ අද ලියලා දාන්න.කතා නායකයාට නමක් අවශ්‍යම නෑ, හැබැයි ඕන්නම් කියමුකෝ ආසිරි කියලා.ආසිරි මේ කියන කාලේ ...

ළමයින් ගේ නම් ගැන මං මීට කලින් කතන්දර කීපයක්ම ලියලා තියෙනවා.ඒවායින් මං කැමතිම කතන්දරයක් තමයි අර එක පවුලක මුලින් උපන්න කෙල්ලෝ තුන්දෙනාට නියම ලස්සනට රයිම් වෙන නම් දාපු දෙමව්පියෝ හතරවෙනියා පුතෙක් වුනාම ඒ තමන්ගේ නීතිය තමන්ම කඩලා අංජබජල් නමක් දාපු කේස් එක.නම් ගැන කතාකරන කොට සිංහල අයට සාමාන්‍යයෙන් වාසගමක් කියලා එකක් තියෙනවා නේ. අපේ තාත්තලා ගේ සහ ඊට උඩ පරම්පරාවල ...

ඉංගිරිසියෙන් ටීනේජ් (teenage) යැයි පොදුවේ හැඳින්වෙන ගැටවරවිය යනු අප ළමාවියෙන් තරුණ වැඩිහිටි වියට යන ගමනේ දී ගතකරන එක්තරා ආකාරයක සංක්‍රාන්ති සමයක් ලෙසින් හැඳින්විය හැකිය. ගැටවර වියේ මුල් අඩවියේ දී අපේ හැසිරීම් ළමා කාලයට වඩාත් සමීපවද, ගැටවර වියේ අවසාන අඩවියේ දී අපේ හැසිරීම් තරුණ වැඩිහිටි කාලයට වඩාත් සමීපවද ක්‍රියාත්මක වෙන බව අපි අත්දැකීමෙන් ම දනිමු. උසස් පෙළ හදාරන කාලයේදී මේ ගැටවර ...

මට මතකයි මං නමයේ පන්තියේ ඉන්න කාලේ තමයි අන්තිමට තාත්තාගෙන් ගුටියක් කෑවේ. ඒ ඉස්කෝලෙන් පස්සේ නාට්‍ය තරගයක් බලන්න ගෙදරට නොකියා නතරවෙලා පරක්කු වෙලා ආපු හින්දයි.එදා ඒ නාට්‍යයේ රඟපාපු අපේ පාසලේ උසස් පෙළ ශිෂ්‍යයින්ගෙන් අඩු වශයෙන් දෙන්නෙක් අද ලංකාවේ සුප්‍රසිද්ධ නළුවෝ.ඒ ගුටි කෑමෙන් පස්සේ (ඇත්තටම නිකං ටොක්කක් සහ කණ මිරිකීමක් විතරයි) මං ඒ නාට්ට කලාවට තිබුණ ඇල්ම පොඩ්ඩක් පස්සට දැම්මා. ඒ ...

මා ගමේ කණිෂ්ඨ පාසලේ උගත් කාලයේ එක්සත් ජනපදයේ ආධාර ක්‍රමයක් යටතේ නිපදවුණු විස්කෝත්තු තුන බැගින් අපට විවේක කාලයේ දී නොමිලේ ලැබුණි. ඇදිහැස (එනම්, ඇමරිකන් දීමනා හැමට සමානව) නමින් හැඳින්වුණු මේ විස්කෝත්තු වර්ගය රසයෙන් කෙසේ වුවද හැඩයෙන් නයිස් විස්කෝත්තු සේ විය. එකල බහුතරයක් පාසල් සිසුන් දිවා කාලයේ තම කුස පුරවා ගත්තේ මේ විස්කෝත්තුවල පිහිටෙනි.විස්කෝත්තු කෑමෙන් පසු මා පානය කළේ අම්මා උදෑසන ...

චතුරාර්ය සත්‍යය ඕපන් සෝස් සංකල්පයකි යන මැයෙන් මම කලකට පෙර කයි-කතන්දරයක් ලියුවෙමි. ඒ මාත්‍යකාව හුදෙක්ම මා පේරාදෙනිය විශ්ව විද්‍යාලයේ ගත කළ මුල් කාලයේ ලියූ කවියකට පෙරවදනක් සැපයීම පිණිස සකසන ලද්දක් වූවද, මගේ ඒ ඕපන් සෝස් සංකල්පයකි යන හැඳින්වීමට අදාල කයි-කතන්දරය එය කියවූ කීප දෙනෙකු ගේ විවේචනයට ද ලක්විය.අද නම් මම එවැනි බඹරුන්ට ගල් ගැසීමක් කරන්නට අදහස් නොකරමි.මට කියන්නට අවශ්‍ය වී ...

රෝහල් සායනක පොරොත්තු කාමරයක සීයලා තුන් දෙනෙක් කතා බහක නිරතව සිටියහ.එක් සීයා කෙනෙක් මෙලෙස පැවසීය."මගේ වයස දැන් අසූවයි. මට තියෙන ප්‍රශ්ණේ තමයි මේ චූ කරන්න අමාරු එක. ඔන්න මං උදේ හතට නැගිටිනවා. එතැන ඉඳලා උදේ අට විතර වෙනකං කරන්නේ ටිකෙන් ටික චූ දාන එකයි. එක පාරට දාන්නත් බෑ. කොච්චර දැම්මත් ඉවරයක් නෑ. මේ නාකි වෙන එක නං හරිම ලෙඩක්!"ඒ ඇසූ ...

තුනේ පන්තියේ දී මුහුදු වෙරළ ගැන කවියක් ලියා මිහිර පත්තරේට දැම්මා වුණට, මගේ කවි ජීවිතේ නැගලා යන්න පටන් ගත්තේ අවුරුදු දාසයේ දී විතර ඉඳලායි.ඒ කාලේ මං ගණේමුල්ලේ ඉඳලා කෝච්චියේ මරදානට යනවා ඉස්කොලේ. හෝමෝන් වැඩිවීගෙන ආපු නිසාම ඔන්න කවි ලියවෙන්න පටන් ගත්තා.ඒ ලියපු මුල් කවිය ගැන කතන්දරේ කලින් දවසක මං කියලා තියෙනවා.http://kathandara.blogspot.com/2009/11/blog-post_14.htmlපසු කාලෙක ඔය කවි ලිවීම ගැන මං හිතවතෙකුට ලියා යැව්වේ ...