කියන්න මා හට අමතක උනි සිහිනෙන් ආ බව ලගට ඔයා...ඇවිදින් ගියෙඇයි ආපසු නොබලා..කියන්න ඇයි ඒ ආදරෙයි නෙතාමත් :\

හිතට ආකවියඅමතක වුනේඇයිද :\ඇගෙ කටහඩ ඇසුනුසැනින් :(

සොඳුරඔබ පැවසූ පරිද්දෙන්මමේ ලොව වඩා සුන්දරයඔබ සුවඳ තැවරූ බොහෝ තැන්වලසිනාසී මල් පිබිදිණ

මකා දැමුවෙමිපැන්සලෙන් ඔබ ලිව්වතනිකමේ අකුරු පෙළ.. අන්තිමටකළුවීගෙවීපැත්තකට විසිවෙන එකහින්දමයි මේ තරම් දුක..

දොඩමලු දෙනෙත් පවසයි හොරෙන්ඇත මට යමක් කීමට සෙමෙන්එනමුදු හැගුම් සසල යි සැලෙ යිමා ඹබ වුවත් ඹබ මා නොවෙ යිමදහස නැගෙයි දෙතොලග රැදෙ යිනෙතු මායාමෙන් ඈතට ඇදෙ යිසිතුවිලි කෙමෙන් හදවත පෙළෙ යිඑනමුදු දෙනෙත ඹබ අබිමුව යි ...

චන්ඩ හිරු රැසදව යි ගහ කොළ මහ පොළවනිහඩයි... නිසංසල යි චන්ඩ මාරුතයකළඔයි ගත සිත ගහ කොළනිහඩයි... නිසංසල යිසැරිසරයි කළතයි කළඔයිනිහඩයි.. නිසලයි.. දෙනෙත් තුල දෙනෙත්දොඩමලුයි..හැගුම්බරයි.. ...

කදුලු අහුරකහිනා පොකුරකසැබෑ අර්ථයකුමක් දෝ..වැයෙන ගීයකඇසෙන කවියකසැබෑ රිද්මයකොහේ දෝ..පිපෙන කුසුමකනැගෙන සුවදකරැදුණු මතකයඹබේ දෝ..මිහිරි ගීයකමිහිර අතරෙත්වැයෙන්නේ නුඔනොවේ දෝ.. ...

මහ මෙර තරමටහිත බර වැඩි මුත්යා යුතු මග නම් බෝම දුරයිකරදර බාධකමග රැක සිටිනාකටු කොහොලින් යුතු මග කටුකයිඡීවන ගමනේදුක සැප අබිමුවනොසැලෙන මනසක මුදු සෙවණයිඇරබුම කොනැනදඅවසන කොනැනදමේ දිවි ගමනේ අරැත සොයයි... ...

දෙනෙතක ‍බොදවුණුකදුලක සැගවුණූබලාපොරොත්තුව දෝත දරාආසිරි පවනැල්සීත සුළං රැල්අතරින් ගමනේ වෙහෙස නිවාසිනහව සුපිපුණුසිහින වලාවකපාවී පාවී පියා සලාඡීවන උයනේව්ල් තෙර හිනැහෙනකුසුමක සුවදක් ඇදෙමු සොයා.. ...

දිනෙක මම සමු ගත් විට නෙත් යහනාවෙන් නොව නුඹේ මුලු හදවතින්ම නෙතෙඟෙ කඳුළැලි එපා මවන්නට

ඈත අහසෙ තනි තරුව මම. පුර හඳ නුඹ..ලොවක් එළිය කල.. හිරු කිරණ නුඹ..ඒ හිරු කිරණින් පිබිදුනු නිදිකුම්බා මල මම..

සුදු මල් මිටක්මගේ ලග තියාඔබ යන්න ආපසුනොබලාමමා දෙස

ගොර බිරම් රළ බිඳෙනඒ වුණත් හිත නිවෙනහෝ ගාන පොකුණ අසබොහෝ කලකට ඉහතහැර දමා පිය මැන්නඔය කොළඹ කළු අහසයළි නොයෙන්නට පැතුවඇන්ටෙනාවෙන් වැසුණකොන්ක්‍රීට් වන අරණදමා යන්නට කිසිත් ඉතිරි වී නැති කලෙකහැරදමා පියමැන්නවිඩාපත් එපුරවර....*************ඈත ගම් පියස්සෙකඋලලේනි හඬන රෑහඳ එළියෙ නැහැවෙමින්නුඹේ සෙනෙහස් ගඟේකිමිදෙන්න වරම් නැතිමූසලම මේ රැයේඅනාගතයක සිහිනයළිත් මම දකින්නෙමිආයෙමත් රැඳෙන්නටකොළඹ කළු අහස යට.... ...

ඉස්පිලි පාපිලිකොමාවන් ළගමතක තිත අග්ගිස්සෙකෙළෙවර'විස්මයාර්ථය' !!ඉතිරිවී ඇත.

මතක පොත්වල;ඉස්පිලි පාපිලිකොමාවන් ළගමතක තිත අග්ගිස්සෙකෙළෙවර'විස්මයාර්ථය' !!ඉතිරිවී ඇත.

කට්ට කළුවර;සිනිදු සිරිපොද වැස්සකියන්නේ හදවතටසියුම් කැපුමක්දායාද දෙනවචන..

නටුවෙ කට්ටක්තිබ්බ පලියටනපුරුකම් නැතරෝස මල් ළඟසනුහරෙ ඇතිකිසිදු මලකට

ඇගිලි තුඩු අගින් රහසින්පිරිමදිනු මැන මා හිස අකුනු සැරයක් ව එකවිටපතිත වනු මා කොපුලට ලොලීටා උස් සිහින් නිතඹට පුලුල් මෘදු උකුලට සංයමය නැති එකයි හොදසයනයක් නැති එක තමා වරද ලොලීටා සිහින් බෙදුම් රේකාවක දිග පලල මනිමි මමඉස්සුනු කොකුම් තුඩු අගක සිට රතුපාට සායම දෙතොල්වල බිදක්වත් නැති තරමටඋරා ගමි මම , ලොලීටාඅන්න ඒ වෙලාවට ඇස් අගිසි වල කදුලදියමන්ති පරාදයි මට ලොලීටා ...

ඔබ කැමති ගීතයක පද වැලක් මට දෙන්නහැඩැති තනුවක් එක්කහිදින්නෙමි සයන මතරස හාදු වැස්සකින්ඔබේ හිත කළඹන්නලවන් වල වෙහෙස ගැනඑපා කලබල වෙන්න.

වාසගමක් නැති ගසකටඇහැකිනම්සිතූ ලෙස උස් වෙන්න.අන්න ඒකයිනියම නිදහස..