වදන් ඔබ නොදෙඩූ...වදන් ඔබ නොලියූ...සිරගතව සිතේ...දහස්වර ඔබද...තවකෙකුද රිදවූ...!"You never know the hearts you silently break with the words you never say." Bryant McGill-

කාලයේ සීමාවෙන් බැඳී...ජීවිතේ ගලා යන ඉසව්වේ...සොයමි...අරුත්බර...නැවතුමක්...නිස්කාන්සුවක්...හිනාවක්...සෙනෙහසක්...දෙන්නටත්...ගන්නටත් වෙලාවක්...!

අමතක කලා නොවේ...කාලය....වෙනසකම් ජීවිතේ වෙන් කලා මදක් ඔබ මගෙන්..අමතක කලා නොවේ...කාලය....වෙනස්කම් ජීවිතේ වෙන්කලා මදක් ඔබ මගෙන්..ජීවිතේ අමාරු කාලවල...ජීවිතේ සොඳුරු තැන් හැඩ කලා ඔබ...පන්හිඳ...ඔබ තරම් දන්නේ කවුද මේ හිත...සිපගන්නට ඔබ සෙනෙහසින් අවසරයි යළි...! ...

හුඟ කාලෙකින් මොකවත්ම ලියන්න බැරි වුණා..මතක් වෙන හැමවෙලාවම මුමුණ ගත්තත් ඇත්තටම ලියාගන්න බැරි වුණා හිතට දැනෙන දෙයක්.කාලය..කාර්යබහුලකම්... වයස මේ හැමදේම එක්ක කවිකාර හිතත් දුරස් වෙලා යනවද...?? අනේ එහෙම වෙන්න දෙන්න බෑ...."මොනා හරි ලියමු" ඔබත් කිව්වා."හා ලියමු.." එහෙම ලියන්න ගත්තා.ඒත් ඔබ ගැනම තමයි.තුන් හිතේම තියෙන දේවල් ලියන එක මිහිරියි.තව එකක්..දැන් වෙන මාතෘකා හිතට එන්නෙ නෑ..(තත්වෙ නම් දරුණුයි තමයී) O.oවාන් දොරටු බැඳන් ...

කාලය වේගයෙන් ඉගිල ගියේය.වසරක් ගත විය.එනමුදු කල්පයක් සේ දැනිණි.වින්දේ දුකම පමණක් බවත්..හිත නම් හැදුනේ නැති වගත් අවසන පසක් කර ගතිමි.සත්තමය ඔබෙන් සිත මුදා ගන්නට නොහැකි විය.වසා ගත් නෙතු සේම අවදි නෙතුද දැක්කේද සෙව්වේද ඔබම විය.ඉඳින් තීරණයක් ගතිමි.අවදානමක් ගන්නට දුබලව හුන් ගෑණු සිත හයිය ගත්තාය.ඔබ සොයා ගියෙමි.තනිව ඉන්නා ඔබ දකින දකින වාරයක් පාසා පිලිස්සෙන සිත විවර කර සියල්ල කියා දමන්නට ඔබ ...

අවසන දෙනෙත් විදහා...මෙතෙක් සඟවාලූ සියල්ල වදන් කර ගතිමි..ඉඳින්...ඔබ නෙතු දිලිහුනාවේ...ඒ ඇසිල්ලේ මා නිවෙන්නම්...ඔබ සිත උදම් ඇනුවාවේ...ඒ ඉසව්වේ මා රැඳෙන්නම්...ඔබේ සිත මගේ සිත උනාවේ...සිතින් සියවර කවි පද බඳින්නම්...මගේම වූ මගේ අවිහිංසක සිහිනයේ සදා ඔබම දකින්නම්...!කවිකාරි ...

අදහමි..සිහින දකිමිඔබ මා යැයි සිතාගෙන..මා ගන්නා හුස්ම පොද පවා ඔබ යැයි සිතාගෙන..ගෙවන දිවියක්...වදනින් කියන්නට බැරි වනු ඇත...වදන් ගලපා ගත නොහේ..එනමුදු දෙනෙතට එබී බලනු මැන..ඔබම මිස වෙන යමක් ඔබ නොදකිනු ඇත..ඔබටම පතමි..ඔබේම ජය..ඔබේම ප්‍රීතිය..කඳුලු මම ගනිමි...ඔබේ සිනහවෙන් ජීවිතය දකිමි...සුහදාණනේ...මේ දෑඟිලි තදින් අල්ලා ගන්න...කෙදිනකුදු අත නොහරින සේ සිතා...මඟ හසර කටු අකුළු තිබුණත්..හිනැහෙමින් පිය නඟමු කියා...මම එමි..ඔබද එනු ඇතැයි සිහින දකිමි..වසන්ත උදා වනු ...

නෙක බසින් පබැඳී..නෙක හඬින් ගැයෙනා..එනමුදු...මුළු විශ්වයම..එකම තනුවයි වැයෙනා...හදවතේ මියුරුසරින්..ඒ නම්..ආදරේ...!කවිකාරි

දුරින් හිඳ හෝ මා දකින්නට ඔබ වරම් ලද හන්දා..දුරින් හිඳ වුව ඔබ නෙතු මා සොයන වග මාද දන්නා හන්දා..නෙතින් ගිලිහෙනු මං සොයන කඳුළැල් මදක් නැවතී උන්නා...එනමුදුදුරින් හින්ද වුව මා දකින්නට වරම් ලැබුණැයි සැනසුනු නුඹ...දුරින් හිඳ වුව ඔබ නෙතු මා සොයන වග දැන මම...යන්තමින් හිනැහී...නෙතු බැල්මෙන් දුක සැප අසා ගෙන...යන ගමන නිමක් නැති බැව් දැන...සිත අසයි කෙලවර ඉවසුමේ..ඔබ මා නොදකින...මාද ඔබ ...

කඳුළු වලට කළින් වචන වලට එන්න පුළුවන් උනා නම්..සත්තමයි...මට කියා ගන්න තිබුනා....මතකෙට එන හැමවෙලේම ඇස් වල කඳුළු එන්නෙ ඇයි කියලා...

නවකතාවක් වගේ...අකුරු කරන්නට...පන්හිඳ මා අත උනා නම්...සත්තමයි...ලියනවා මම මහ පුදුම ලස්සන කතාවක් ජීවිතේ..ඔච්චර හිනා වෙන්න එපා...ඔබ කියාවි...කඳුළ මොකක්ද ඔබ අසාවි...නිමා වෙනකම්ම එක හුස්මට කියොගෙන යාවි..ඒ කතාව....පන්හිඳ මා අත උනා නම්..සත්තමයි මම ඒ කතාව ලියාවි...! ...

සඳ'මැයි...රෑ අහස ලඟ තනියට උන්නා... කඳුළු'මැයි නෙතු ලඟ තනියට උන්නා... සිනා'මැයි...ඒවි යැයි තනියට මුව මඟ බලන් උන්නා... නුඹ ඒවියැයි හිත බලන් උන්නා... එනමුදු කවිය නුඹ විතරක්'මැයි... තනියට... පොත පුරා... හිත පුරා...ලියවෙමින් හිඳිනා...! ...

කවදාවත්ම සමුගැනීමක් නොමදී...නිමාවක් නැතිව නවතින..ඔබේ මාහැඟි කෙටි පණිවිඩය මට....නිහඬව මුමුණන..."නිමා වුව නිමා නොව්...ඔබේත් මගේත්..සමුගැනීමක් නැති කතාව"

ඔහු හිනැහුනා."අතාරින්න...අතාරින්න..." ඒත් මාව තවත් ඒ අත් වලට හිරවුණා විතරයි.ඔහු මගේ ඇස් වලට එබුණා. දඟලලා වැඩක් නැති තැන මම නතර වුණා."ඔයා මගෙ හොඳම යාලුවා...ඒ වගේම මගේ ආදරේ...ඔයා ඒක දන්නවා..ඒත් දන්නෑ වගේ ඉන්නවා..මඟ අරිනවා..රඟපානව..." ඔහු කියාගෙන කියාගෙන ගියා."මං බලාන් හිටියා..අවුරුදු ගාණක්..තවත් බෑ....I know I know you also love me..!""අහස් අහස් මාව අත අරින්න...මොනවද මෝඩයෝ මේ කරන්නේ..."මං දැඟලුවා."කියන්න කියන්න..." ඔහු මාව අල්ලලා ...

නව වසරේ පළමු නිර්මාණය...කවිකාරිට දෙන..විභාගය ඉවර උනා...නිවාඩුවක් ඇවිත් ඉතින් ආවා මේ පැත්තට...මේ කතාව උසස් පෙළ ඉවර වෙලා ගෙදර ඉන්න කාලේ ලිව්ව එකක්.මතක එකතුවේ(කතා ටික,කවි ටික තියන පොතෙන්)තිබිලා හොයා ගත්තේ.. මේ මුල් කොටස..කියවලා අදහසත් කියලාම යමු...! :)*****************************************සීතල මුහුදු සුලං සැඳෑ අහස පිසගෙන ඇවිත් ඇඟේ හැපුණා..සීතලයි...මම හෙමිහිට දෑත් බැඳගෙන ඈත පෙරළෙන මූදු රළ දිහාවට නෙත් යොමු කලා.උස රළ පුංචි රළ පස්සෙ ...

නිදි වරන...හීන අහුලන...සිනාසෙන්නට මං සොයන්නී...නෙතේ කඳුලැල් කොහෙන් ආවද නොදැන කඳුලැල් පද බඳින්නී..සෙනේකම් කරන්නී...මා ලඟම ඉන්නී..තනි නොතනියට උපන් දා සිට සදාදර සිතැත්තී...!"සංවේදිනී...මගේම ගැහැණු හිත...! ...

දෙනෙත් පෙති රිදෙනමුත්...සත්තයි තවම මග බලාගෙන මම...නොවිමසන් මගෙන්...පුරුද්දක් වෙලා දැන් මට....වැහි බර අහසේ...තරු කැකුළු යලි පීදෙනකන්..නෙතු කඳුළු වැස්සේ මග බලා ඉන්නම් මං...නොවිමසන් මගෙන්...පුරුද්දක් වෙලා දැන් මට...නුඹ...නෙතු පියන් රිදුම් දෙනකන් මග බලාගෙන මම....!-කවිකාරි- ...

හිනා මල් පිපෙන...හෙට දිනක්...හැමදාම උදාවේවා....නව වසරට සුභාශිංශන...!

මහා ගොඩාක් දේවල් තනියම හිතලා...වද වෙලා... වද වෙලා.....නුඹ හිත...මහා ගොඩයි දුක්.... එත් තනියම විඳපු.ඈ බිඳකුත් නොදත්....ඈට තාමත් සිතා ගත ගන්නට බැරිවූ....නුඹ..නුඹේ නිහඬ පෙම....ඈට දොසක් කියන්නට එපා....නුඹ නොකිව්.....ඈ නොදත්...නුඹ...නුඹේ පෙම....! ...

පියමැන අවුත් ජීවන පියගැට පෙළේ....නැවතී හැරී බැලුවෙමි... පෙනුනේ නුඹේ රුවයි... අවුදින් මහ දුරක්...නොදැනීම... යළි යාම් නම්..නැති... ගමනාන්තයද ඔබමය... ඉඳින්...පියමනිමි හිනැහී... සෙනෙහසේ චාරිකාවේ... සමාවෙන්න...මේ නිම් නැති සෙනෙහසට... මම නුඹේ...සෙනෙහසේ හිතුවක්කාරි...! කවිකාරි ♥ ...