ඔබ සිටින උස් බිමමම සිටි පහත් බිමවෙන්ව සීමා කලරැඳැවුම් බිතු මතවැලපෙන සිදුරුවෙති දුක්බරමායිම නොබිදයවාසදා රදවනු පිනිසඋස් පහත්කම්

හරිත කදු තිර මැද නලමුදු සුවද පිරි මිදුම -නිකැලැල්ය රිදී දිය දහරින් ගෙතුනු දියඇලි නමින් රගදෙන - අගනුන්ය සිහිනමය පෙදෙසකට නගින සිතුවම් රූප පියගැට පෙල මත කලවම් වෙලා ලියකම වෙනස් කරයි වන්ගුවෙන් වන්ගුව රැදී හිද ගොවා මිටි කැරට් අල මල් පොකුරු දික් කල පොඩි ලමයි සිහින රැදෙනා කදු හිස් නගින මග අතර මග සිහින මියැදෙ අසමාන පියගැට නිසා දුක්බර ...

වැව් දිය පලස මත් නිල්ම නිල් පාට කුඹුරු කෙත්වතුවල දුක්බර බොරපාට තෙත වීදි අගුපිල් මත ගලන කහට කලු පාට දනිමි නුබ මතට හෙලූ පැහැයන් බව ලෝකය පුදුමයක් නොවේ මටනම් ලෝකයා තනිමතයට හෙලූ පැහැයන් අතහැර සැබෑ වර්නය සොයා යන එක ගැන නුබ අද රතු, කහ කොල සලු ඇද හැඩ බල බල ...

කොහේ හෝ දුර විලක පිපුන පියුමක්ය ඉර මල ඊටත් ගෝඩාක් මෙපිටින් දෑමූ තිරයකි මේකුලු සලු නිල් බුමුතුරුනුවකි සිදු ගැබ රන් පියුම් සිනිදු සලු වලටම ගැලපෙන හිරුද මේ කුලුද මහසයුරද අතර පරතර දුර දිග මායිම් නොකොට එක මත එකට එක හිතකින් හිටගෙන මවන මහා සිතුවමක් ඇත වෙරල වේදිකාවක් මත එල්ලුන එතින් වැලපෙමි මම අද මෙතනම සිට මේ මහා සිතුවෙමෙහි කොනකවත් තිතක්වත් ...

"උඩගු ලියන් ගොතා බදින් නීල වරල සරසන්නට මා පිපුනේ නැත මේ දෙරනේ" - මලක් දුර්ග දුක් ගිනි තුනී කොට සිනිදුමුදුවට පෙති තනා චන්ඩ මාරුත මෙල්ල කර සුවදක් කවා නහවා තිත්ත දිවි ඕජස මිහිරි පැනියක් කර මකරන්ද පුරවා ගස් වදයි දරු මල් හෙට දවස බිජුවට සගවා තබා කවර අරුමැති අරුතක් මුකුලිත නොවෙද මලින් මල්දමින් ලදුන් සරසනා විට තමහිස් හා කියමු "මලේ" ...

කදු මුදුන් ඈත නිල් පාටින් පෙනෙන හුරුපුරුදු කොලම කොල පාටය වෙහෙසී ලගට ලන් වූ විට දුරට හද බැදෙන ලෙසහිද සොයා ලන්වනවිට සැගවී පලා ගොස් මේ බොරුව ගොතන්නේ නිල් පාටමද වැඩි සැලකිලි නැතිව ලග පාතම වෙසෙන කොල පාට දුර රූපයේ නිල් මවා රවටන්නේද අප මෙලෙස ...

ඇහැල රොබෝරෝසියානෙක පාට මල්පිපුනත් දොලොස්මහ පුරාවටඒ සියලු මල් මතක මැකෙයිරතු මැයි මල් තොග ගොඩ ගැසී මැයි මහටහරිත පැහැයෙන් දිදුල රබර් කොලපෙබරවරිය තෙක් යස හැඩ රුවටරතු වස්ත්රෙ පොරවති වැඩ මිහිමතටහෙලන්නට පෙර අවසන සුසුම් පොද ලොවටවිලාසනියක සේ රතු පාටකරගෙනස

මන්තීරු එක දෙක වැඩිකර බේස් ලයින් මග රගන විට දැහැන නොබිදගෙන නොබියව සිටගෙන පාර අද්දර මහල් පිට මහල් පැලකර ගොඩනැගිලි හෙවනැලි පෙරලෙනවිට යන මගට සන්සුන්ව තනි තට්ටුවක ගමනක් තනියෙන්ම යන වෙලද අරියාදු නගර සෝබන' රැලි සුලි පිලිල වැඩි වෙන හෙට දවස සැබෑ මිනිසෙකුගෙ සැබැරූපය තව තවත් අරුත් ගැන්වී දිදුලවන ඉන්ද්‍රනිල් මිනක් වී වැලලෙන්නටද? නියමිත ...

ඇයට හොදටම මතකය තාම හැම දේම ඉර මැරෙද්දී දවසක ගගක ඉවුරක සවසක ගග උනත් තරබාරු මැදිවියේ අගනක් ඒ වෙනොකොට හොද දේකට කොහෙත්ම හොද නැති මොහොතක ඔහු මාන බලනකොට සුදුමුදු තඹර පහසට පුදුමෙකට වගේ ඈ ඇද සිටියෙත් රත් තඹුරු පාට ගව්මකි කර පලල් පොල් කටු දෙක තුනක් රත් කරන් මදින විට ගව්ම රැලිතිය තියා සීරුවට හිතේ ඔරලොසු කටු දිව්වෙ බැන බැන ...

අතීතය නම් මතක සිතියමෙහිවඩා තෙතමනැති මිටියාවත් වහා ඇවිලෙනසුලු ගිරි දුර්ගපහසුවෙන් ලගාවියහැකිමෙන්සලකුනුකරඈ රැස්කරා සිහිවටන ළොකු මල්ලක පසල් නිල ඇදුම් රිබන් පටඅත් කකුල් අඩු බෝනිකි කදක් පෙම් පත්ද මල් මල් ලේන්සුදවිසිතුරු කොටහලු මොගුල් ගවුමදමේ කුඩා හරස්කඩකි එම මල්ලෙහිකිසිදාක යලි තිබුනු විදිහට නොඋපදිනඉතා කුඩා දෙවල්ය ඒ මරුනු මතකෙට පාර විතරක් පෙන්වනඑහෙත් කුඩා සොවකින් මෙනි ඇයනිකමටවත් හැරී නොබැලුව එක ගැන ඔහු කිසිදිනවඩා වටිනා මතක ...

මෙය ඔබට කිසිදිනක කියන්නට නොහැකිවන කතාවකිසත්‍යයක් ඇත එහි තැනක දැවටීඑදා මා දැන නොසිටිනිති පතා අද මා දකිනමගේ කුටියේ කවුලුවට නුදුරින්ගරාවැටුනු නවහනක නටබුන්යඑදා සෙනේ දිය පිරී වැගිරුනුපවුලක හද දහම් රැහැනකතිබිරිගෙය බදු වූකාමර කුස්සි දොර ජනෙල්දිරයි මලකයි ‬පුපුරයිමියෑදෙයි පොලොවටම පස්වෙයිනව දලු ලමින් වෙලෙමින්මුල් ද පසුරුද වෙලා බැදෙමින්දිනෙන් දින ලියවැලක් එතෙයි ඒ වටලෝකපාලු ය නමින් ම මූසලකොහෙන් පැමිනියෙද ඒ ලතා කලලයකෙසේ හැදී වැඩෙනුයෙද ...

සීරුවෙන් ගලවපු කරාඹු දෙක නිර්මලා පුංචි ටිශූ කොල කෑල්ලක ඔතල එයාගෙ අඩුම කුඩුම තියන පෙට්ටියට දැම්ම, මෙතෙක් කල් ලොකු බරක් එල්ලාගෙන ඇවිත් බිමින් තිබ්බ වගේ කන් පෙති සුමුදුවට අත ගෑවෙ කන් පෙති වල වෙහෙස නිවන්න වගේ.නෙලූම් මල් මෝස්තරයක් කැටයම් කරල තිබුනු ඒ පැරනි පන්නයේ කරාඹු දෙක එයාට කොටහළු දවසෙදි දෙමව්පියන්ගෙන් ලැබුනු එකම වටිනාම වස්තුව උනා. කරට මාලයක් කියන්නේ ඒ දවස්වල ...

සිනමාව කියන්නේ චලන චිත්‍රය කියල මුල්කාලීනව හැදින්නුවේ. එහෙම බැලුවම සිනමාවෙදි චලනය වෙන්න ඕනි රූපයද? නලු නිලියොද? එහෙම නැත්තන් බලන ප්‍රෙක්ෂක අපිද? කියල අලුතින් හිතන්න පෙලභෙන සිනමා නිර්මානයක් තමයි විමුක්ති ජයසුන්දරගේ "සුලඟ ගිනි අරන්"(Dark in the white light) කියන්නේ.මරනය කියන්නේ මොකද්ද කියන කුතුහලයක් එක්ක වැඩුනු වෛද්‍ය සිසුවෙකු සියල්ල අතහැර වනගත පැවිදි දිවියට ඇතුලත්වීමත්,එය එසේ සිදු නොවුනානම් සිදුවියහැකියයි සිතියහැකි ලෙස ප්‍රක්ෂේපනය කල ...

ඒ ගිරග මත බොහෝ මල් පිපී තිබිනිනෙක රුවින් හා පැහැයන්ගෙන්සමහරක් නම් දන්නාසමහක් නම් නොදන්නාඑගිර තරනය කල ඔවුහුවහා වැලද ගති එමල් පෙලහරඅහා කෙතරම් සොදුරුද මේ මල්විඩා නිවමින් සෙමෙර සැලුවා ඒ මල්එතකින් නොසෑහී ඔවුහුසොරා ගත්තා මල් ඇටද අතු රිකිලිද‍රැගෙන ගොස් පැලකරනු රිසිඔවුනොවුන්ගේ කුඩා ගෙවුයන් වලනොදත්තවුන් මෙන් ගිරි මුදුන් වල තැවරෙනලපටි හිරු එලියෙන් අච්චුව තැනුන බවනිති පතා හැපෙන මේ කුළු පැහය දියකරඒ ලා ...

වීදුරු බිත්තියෙන් ඇතුලතකවන්ධ අනුරුවක ඇගලා ඇතමා කැමතිම ඇදුම් හා ඇගලුම්හිතින් සවිකර මහිස ඒ සිරුරටහැඩ වැඩ බලමි තාලයට ඇවිදිමිතනියෙන්ම හිනා වෙමිකැඩපතක් කරගෙන තුරුනු හිතසැප රැදුන මැදුරකඉඩ කඩ ඇතිව සුපිපුනතුනු කයක හැඩනිලසීරුවට මැන කොවකට ගෙනවක්කර පෙරාගත් අනුරුවකිහිස නැතත් ඔය කයඑහිම අනුපිටපත්ය මේ ඇදුම් හාඇගලුම්සරු නිසරු කාල පරතර අතරමහත් වී හීන් වී ගැට ගැසුනුතදියන් පෙම්වතුන් අත මිරිකුනු තැලුනු ඇද උනදරු වැදූ බත ඉයූ ...

සිලක් පුහ් ගා නිවෙන ලෙසහිටි ගමන් අතුරුදන් වෙන එකනෙවෙයි වෙන් වෙන්න හොදම විදිහදැකල දැකලම කරමලේ සුදු උනකුකුලෙක් වෙන්න ඔබ මලම කරදරකාරඇයි ඔබට එන්න බැරි සති පොලටඑලෝලු විකුනන්න මම නොකන කරවිලතුක් මොකට හැදෙනවද මේ තිත්ත කරවිලපොලොවේ තියන රහත් තිත්තකට හරෝගෙනමම බලා නොබලා යන්නම් හිතින් බැන බැනනිති පතා යන එන දොර‍ටු දෙකේ බස් එකකකොන්දොස්තර රුවන වී ඔබ ඉන්න එහෙනම්ඉතිරි රුපියල නොදී ඉන්න ...

පෙර දිනයේ කොලඹ හා තදාසන්න පෙදෙස් වලට ඇද හැලූනේ අසාමාන්‍ය වරුසාවකි. එය සියලූ කාලගුන අනාවැකි බොරු කල කොල හැලෙන පෙබරවාරිය මැද ඇද හැලූනු මුරුගසන් වරුසාවක් මෙන් විය. හවස හතර පමන වන විට කොහෙන්දෝ පැමිනි ගන කළු වැහි වලා වලින් කොලඹ අහස පිරී ගොස් උස් ගොඩනැගිලි සමග දර්ශනය උනේ ලෝක විනාශය ගැන පෙන්වන හොලිවූඞ් සිනමා දසුනක් මෙනි, ඉන් පසු ඇද හැලූනු ...

මේක උනේ පසුගිය දා (2015) අවසන් උන ගංගාරාම වෙසක් කලාපෙදි, මතක හැටියට අන්තිම දවසට කලින් දා. මම වෙසක් කලාපේ ඇවිදන් යනකොට බෙරේ වැවේ එහා කෙලවරට වෙන්න වැව මැද හදපු වේදිකාවක සංගීත වැඩ සටහනක් පැවැත්වෙමින් තිබුනා, බැලුවම ඒක ටවර් හෝල් පදනමෙන් කරන එකේ ශිල්පීන් සහභාගී වන සංගීතයක්.වැව මැද හදල තිබ්බ සෘජුකෝනාශ්‍රාකාර වේදිකාව වටේට නෙලුම් පෙති වලින් හැඩ කරල තිබ්බ, වේදිකවෙ ගල් ...

විමුක්තියක් පේනතෙක් මානෙක නැති අද වගේ සමාජයක මිනිස්සු තමන් විදින දුක පීඩනය කොහේ හරි ඉන්න සතුරෙකුට මාට්ටු කරලා ඌට පලිගහල හිත හදාගන්න එක ජීවන විලාසිතාව වෙලා, එහෙව් මිනිසුන්ගේ අඪ්‍යාත්මය බොරදිය පොකුන වගේ නිර්මානයක් ඉදිරියේ මේ තරම් සසල වෙන්නේ ඇයි, මේ තරම් බොර වෙන්නේ ඇයි?ඉතා පැහැදිලිව මේ නිර්මානය ඔස්සේ මිනිසාගේ පරම ගැලවුම්කාර සතුරව තමන් වගේම මිනිහෙක් කරල තමන්ගෙම එකෙක් කරලාඅභිමුක කරලා ...