අඳුරු වන වඳුලක කටු කොහොල් අතරත දෙපා සීරී ලේ ගලනවේදනා සනහන්නට මල් කැකුළු ඇත හැංගී ඉදහිට... කාශ්ටක කතරක දැවෙන වැලි අතරත ලය පුරා නැගෙන සරතැස සනහන්නට මල් කැකුළු ඇත හැංගී ඉදහිට... අදමිටු ලොවක සදොස් දන අතරත බැට කා හුදෙකලා වුන මිලින හදවත සනහන්ට මල් කැකුළු ඇත හැංගී ඉදහිට.. ...

හිත් මැදපාළු වූ පුදසුනකපුදන්නටදෝත පුරාලමැදට තුරුල් කරරැකගත්එකම මල ගිලිහුණිඅඳුරු රැයෙකඑක් අසුරු සැනෙයකදෑඟිලි තුඬඟින්නික්මෙනසිහින් මල් සුවඳක් හීනියට රිදවයි සිතඅකාලේ වියැකුණුසුසිනිඳු මල් පහසලය මත ශේෂකර අහිමි වීමකගැඹුරු කැළැලක්.... ...

සුසුම් කැටිමා හුළඟට මුහු කරනනුඹේ කොපුල්තෙමූවත් නොතෙමූවත්නුඹේ චායානොමැකෙයි හදින්...මතු යම් දිනකඅවසන් නිද්‍රාවෙහිමා ගිලෙන සඳදකින අවසන් සිහිනයටද එතෙකුන් ගෙවෙනහැම රැයකමත් සිහිනෙන් වඩින්නදෙව්දුව....එයම පමණකිනුඹෙන් අයදිනඑකම දෙය.... ...

අහස් කොනකදහවලක් සොඳුරු කරකෝළ වී හැංගුනු වළා සේලයක් සේ නුඹ....සිත් කොනක සොඳුරු සිතුවමක කැලැලක් ඒ මතින් හමන අහිමිවීමක සුවඳක්පමණක්ම ශේෂකර සීරුවෙන් කෙමින් වියැකෙන කාරණා වියකුල්....පපුතුරේ දැල්වෙන ගිණි සනහන සිහිල් දිය දහරක් වූ නුඹමැ දාහිත හිරු වූ ලොවක, පණ ගැස්මටදදෙදරයි ඉරිතලයි වියැලුණු හද...නුඹ මවාගත්මායා යතාර්තයේ ශෝකාන්තයකි පෙළ එහි මල් ඉකි ගසයි තටු සිඳී සමනලුන් මුලාවූ සිතුවිලි මිරිඟු ලාලසාවන් ඒ සියල් මැද ...

අයාලේමාරුතයේ පාවීඅරුතක් සොයා යනපඩුවන් පතක් විය ජීවිතය...සාගර පතුලෙන්කදු ශිඛර මතින්තුරු ලතා අතරින්මල් පෙති මතින්ජීවිතය නොලද ජීවිතය...දුහුවිලි වැකුනු වීදි අතරින්දිදුලන පහන් එළියෙන්ගුගුරන දෝංකාර ශබ්දයෙන්ගත දවන හුළඟෙන්ජීවිතය නොලද ජීවිතය...ඈත් මෑත් වන පහසින්සවන් පුරවන මැසිවිල්ලෙන්උරහිස් දවාලන සුසුමෙන්පිපිරී යන ආශාවෙන්ජීවිතය නොලද ජීවිතය...නොදැනී හැඟුනුනෑසී ඇසුනුනොපෙනී මැවුනුනොතේරී වැටහුණුනුඹේ ආදරයෙන්,ජීවිතය ජීවිතයක් විය... ...

දෙවියන් විසිය යුතු දෙවියන්ටම තැනූ දෙව් මැදුරු අරා පිසාචයන් කෙලෙසයි ප්‍රේමයේ හිරිඔතප්...දෙවිවරු ලොවේ නැත කිසිදා සිටියේද නැත හිස් දෙවොල් තැන තැන...

වළා පහවනැගෙන නැවුම් සඳගෙනෙන්නේවසන්තයයිමිලින අහසටසිත් ඉම කොනකතනිකම ඉරාගෙනසුපිපෙන ආදරයක්ගෙනෙන්නේවසන්තයයිපුරන් සිතකට...

විශ්වයේ ගැඹුරරහසේ කියන්නේචන්ඩ හිරුසූරා ගලනහිරු කිරණආදරයක ගැඹුරරහසේ කියන්නේරළු පිරිමි සිතක්සූරා වෑහෙනකඳුළු බිදුවක්

අනන්ත ශිශිරයකතුහින කතරකශිඛර තුඩුවකවාසුළි සමඟ රමණිතනොදිරණ ක්වන්දයගැබ් ගෙළ මඟකසිරවී පණ'ඳිනමොලකැටි සිහින....

ජීවිතය පඨිතයක්වචන නොගැලපෙනඑකිනෙක ගැටීවිසිරෙන අකුරුරුහිරයසාංසාරික පාපයන්හිතුන්කල් ලකුණඇගේ නළලතදිදුලණරෝධිත අකුරු මළකුණුසීත රුහිර....අර්ථය ගබ්සා වූකවියක මතකජීවිතය... ...

අතරමංවජීවිතය සොයන සමයක අවිනිශ්චිත මංසලක මගක් විය එකම සිත මිමීනූවත් හද උරණ වූවත් නොයා යුතු මඟකැයි එය බුද්ධියයි ගෙන ගියේ එමඟ සංචරණය ප්‍රකෘතිය වූ ලොවක යා යුතුමැ හෙයින් මඟක.... අවිනිශ්චිත මංසලේ නැවතීම සංකර වුවත් නැවතීම විඩාබර වුවත්ප්‍රකෘර්තිය අපුල් කොට නැවතිය යුතු වුවත් සහජ සංඥාණනය එසවීය පා නොයා යුතු මඟටම එමඟ මග ජීවිතය හමු වූ යැයි පුන පුනා කීවත් බුද්ධිය හද ...

විල් දිය තලෙකපිළිබිඹු මවන්නටඅකැමැතිනම් සඳනැඟුනේ කිම්ද පාළු අහසකටසඳ සීරුවෙන්දැඩි සිත්ව මුරණ්ඩුවසයුරු ඉම ගිලෙන කළවිල පාළු වූවදවිල පතන්නේ සඳමයකරදිය උරුමසයුරටමනම්දිවා රෑ රළපෙරළෙන්නේ කිමවෙරළ දෙසටමරළ පහර කුඩාහමුවීමකින් පසුවවෙරළ මත කුඩාසලකුණක් හැරසයුරේම ගිලෙන කළවෙරළ හිස් වුවදපතන්නේ රළ පහසමයඅකීකරු විලනොදැමුණු වෙරළදුක උරුම මා සිතයසඳ රුවට සසැලෙනරළ පහස් අයදිනවිලෙක පත්ලෙකවෙරළක වැලිකැට තරමටදුක සඟවන්සඳට රළට හිනැහෙනමේවිල සිඳෙන්නට වෙරළ මැකෙන්නටසමයයිසියළු දේ කලු ලොවකඅන්ධකාරය රජයනසිත් පහනකකුඩා ආලෝකයනොසෑහෙයිජීවිතයද සමඟම ...

තනිකමත් අරුමයකවි සිතට කදිමය,නමුඳුහදවතට නොරිසියඇය නොදැකුමත්සොඳුරුයඇය ගැනම සිත විමසුමකොනක හැම හුස්මකනමුඳුනෙත සොයන්නේ ඇයමය...කදිම තනිකමත්සොඳුරු නොදැකුමත්දැරිය නොහැකිය තවත්හදවත උරණයනෙතට වෙහෙසයමේ විරාමය දිගුනැවතිය යුතුම සමයය.... ...

යුද බිමක ඇත්නම්නිසල බවක්කිසිවෙකුන් නොහඟිනඒ මගේ හදවතයි,වළා පිරුණද අහසකනොමැකෙයිහිරු එළිය එයින්අසංක්ශිප්තිත රික්තය එයයි,ඉර්තු වෙනස්වන ලොවකගසක අරටුවනොවෙනස්ය මියෙන තෙක්,සසැලෙන ලොවකනොසැලන දෑ හිඟය,නිසල හද බිමකරික්ත අවකාශයකහටගනී නම් යමක්ඒ ඕපපාතික පෙමක් පමණය... ...

අඳුර ලොවවසාගත් විටනුබේ සෙවනැලි අඳින්නම්නෙතු පියන්වැසුණු විට නුඹගෙ රුව මවන්නම්රාත්‍රියේ සීතලගත වෙලාගත් විටනුඹගෙ උණුහුම සිහි කරන්නම්කුරුළු සර ලොවමැකුණු දිනයකනුඹගෙ හඬ සිත පුරන්නම්මගේ හද ගැස්මනවතින යම් දිනකමේ සියල් මතකයන්සුසානය වෙත රැගෙන යන්නම්.... ...

ගිම්හානය නපුරුයසවන් පත් අසලගී ගැයූපුංචි කිරිල්ලියඅද ටිකක් ඈතය....වසන්තයේ ඇයනැවත එන බැව්දවසන්තයටතව දින දෙකක් බැව්ද,එතෙක් රිස්සිය යුතු බව ගිම්හානයේ දාහය කියාදිය හැක්කේදපුංචි කිරිරිල්ලියටමය.... ...

සඳ අමාවකවියලිසීත නිශා යාමයන්විටෙකදී ඉතා දිගුවෙත්ආදරයද වියෙලෙනේසඳ දියෙන් නොතෙමනඑවන් සමයට....තරු මල් පිපුණද දහසක්අහස පුරාවටසඳ නොමැති අවසරයෙන්පෙම් මල් පිපෙන්නේසඳ දිය පහසටමය,පුංචි පුංචි තරු කැට වලටකෙලෙසක හැකිදපුදන්නට සඳක සෙනෙහස,අහසකට උරුමඑක සඳකි වෙන නැතඅහස පිරෙන්නේ එවිටයපෙම් මල් පිදෙන්නේසඳලියට පමණය.... ...

ඉවුරු බිඳීගියබොරදියෙන් පිරීගියපත්ල ගලින් වැසීගියඅරණක කොනකසුසුම් හෙළනවිලකට වුවකදිමයි අනගියිස්නේහයේ එකමැ නෙළුමක්...සුනිල දිය විලක වුවකිළිටි මඩ වලක වුවපිපුනේද නෙළුමක්ගෙන එයි එකමැ සුවඳක්,ඒ ප්‍රේමයයිකුමන විලක් වුවලොවට පුදාලන...ලොවට අතැහැරුනුසියුම් සොඳුරු තැන් දකිනසමනල කිදුරියකටනෙළුමකින් වෑහෙනනොඉඳුල් ආදරයකවිසිරෙන සුවඳ මිස,පිපුණු තැන කිළිට්ටද පිපුණු සැටි නිමිත්තදපළක් වන්නේ නොමැතිපළක් වූයේද නැති...නෙළුමක්නම් නෙළුමක්මයපෙමක්නම් පෙමක්මයකොතැනක පිපුණදකෙලෙසක පිපුණදඑකම සුවඳක් විහිදුවාලන....... ...

වාළුකා තලය නිසලය සීතල රාත්‍රියක වළා සේලයක එතී සඳ සැඟවිලාය සංසාර දුක උරුම කළ ඈතක... තරුවකුදු නොපිපෙන රාත්‍රිය සිසිරයක හිම සීතයි උණුහුමක් අයදියි වාළුකා තලය නිසසල අහසින් විඩාපත් දෑස් විමසයිසඳ එන්නේ කවදාද යළිත් අහිමි වසන්තයේ සුවඳක් කැටුව....රුදුරු හිරු මුදාලන දිවාකල දාහයෙන් දැවුන සීත කැන්දන් එන රාත්‍රී අහසක් පිරවිය නොහැකපුංචි පුංචි තරුමල් වලට!දහවල් දාහෙන් පිපිරී රාත්‍රී සීතෙන් හැකිලෙන වාළුකා තලයකට සොඳුරු ...

පුළුන් පිඩක් සේසියුමැලි වුවදසඳ සාවිය සේපියකරු වුවදදෑසට නොපෙනෙනහසු නොවෙන ඇඟිලි තුඩගටදෘඩ බවක්ඇයට උරුමයි....ඒ ඇගේ හදවතදමවාගත් පිට පටලයක්ද....පටලයක්නම් දිය වේවිස්නේහෙයක උණුසුමකින්සීරී කැබළි විසිරේවිනෙතු දහරකින් ලොව දකින...දිය අංශුවක ගැබ් වුන සිහිලසද හීන් සුළං රැල්ලක මදහසද ලපළු දල්ලක මෘදුබවද ඉපිදෙන්නට නොහැකිවසුසුම් හෙළන කිදුරු සෙනෙහෙකසියුම් ඉඟියක්කෙලෙසක හැඟෙයිදදෘඩ බවින් වැසී ගියහදවතකට...... ...