පින්තූරය : ගත්තේ මෙතැනින් තෙමුණ පාරක, අඳුරු හවසකකහඉරක් නොපෙනෙනා මානෙකපාර පැන්නා, දෑත් පටලන්අදත් ඉඳහිට මතක් වෙනවලුඋඹ නොදැක්කට, මම නොකිව්වටකෝපි කඩයක වීදුරුව මතඇඳුනු සෙවනැලි රටා අතරටඇවිදයන හරිපොඩි ඇසිල්ලකඋඹේ රූපෙයි, මගේ රූපෙයිකලුවරෙත් හරි හැඩට පෙනුණලුපාර පැනලත් හුඟක් දුරකටඋඹ මගේ අත ඇරිය නැති එකහිතලා කෙරුවද, නොදැන කෙරුනදඑතැන ගහ උඩ කුරුලු යුවළක්හවස් වෙනකල් වාද කෙරුවලුඅදත් ඒ මඟ එදා වාගෙමවහිනවත් ඇති, තෙමෙනවත් ඇතිඅතින් අල්ලන්, සිතුම් ...

පින්තූරය : todofondos.com“ඊට පස්සේ කුමාරයයි, කුමාරියි…”නින්දට වැටුණු තම සිඟිත්තා දිහා බැලූ ඇය සීරුවෙන් කතන්දර පොත වැහුවා … යටිතොල මඳක් විකාගෙන නිදියන සිඟිත්තා ඇයට සිහිකළේ ඔහුගේ ආදරණිය මුහුණ… දරුවාගේ පොරෝනාව සැකසූ ඇය සිඟිති නළලට අතතබා උණගතිය වැඩිවීමක් නැති බව සැක හැර දැනගත්තා… නිදන ලාම්පුවේ ආලෝකය සුසර කර ශබ්ද නොනගා ඇය සිඟිත්තාගේ කාමරයෙන් පිටවූයේ ඉන් අනතුරුවයි…“අදත් පරක්කුයි…” ඔහු කෙදිරුවේ ඇගේ සවනත වූ ...

පිංතූරය ගත්තේ duniamagda“ෂ්..ෂ්.. මේ… ඔව් ඔයාට තමයි කතාකලේ… කියන්නම් මම කතාවක්… අහන් ඉන්නවද ඉවර වෙනකල්…? ““හැබැයි ඔයා එක උදව්වක් කරන්න ඕනේ ඔන්න… කතාව කියද්දි මට හුස්ම ගන්න අමතක උනොත් ඔයා මට මතක් කරන්න ඕනේ හොඳද..? මොකද මම හදවත් රෝගියෙක්… නෑ රෝගියෙක්ම නෙමෙයි… හදවත් සැත්කමකට මූණ දුන්න කෙනෙක් කියමුකෝ… ඉතින් මට අවවාද කරලා තියෙන්නේ හුස්ම නොගෙන ඉන්න හොඳ නෑ කියලා… හදවත් ...

පාලකයන් කතාවී..කිඹුල් කඳුළු හෙලාවී..එකිනෙකාට මුවාවී..ඇඟිල්ල දිගු කරාවී..නීති රීති ගෙනේවී..දහක් කතා කියාවී..හිසක් ගොඩට ගනීවී..මිලක් හිලව් කරාවී..විචාරකයෝ විචාර දෙයිප්‍රචාරකයෝ ප්‍රචාරෙ දෙයිඉතිං අනේ අපිට මොකෝඅපිට ඕවා ඇහෙන්නැතෝඉරට හොරෙන් හඳට හොරෙන්හැංගිමුත්තා හැංගියෝ...නුඹේ මවත්, පියත්, මමත්කවුරු වුනත් අපි අසමත්මුවින් නොබැන දෙතොල් වසාහැංගිමුත්තා හැංගියෝ...හෙටක් තියෙන ලොවක් අරන් අල්ලන්නට අපි එනකල්හුඟක් තදින් දෑස පියන්හැංගිමුත්තා හැංගියෝ...පින්තූරය අන්තර්ජාලයෙන් ...

image sourceඒ ගිම්හානයේ අන්තිම කාලේ දවසක්. එළියේ මහා රස්නෙත් අමතක කරලා මම දුවමින් හිටියේ ටවුමේ සංගීත බඩු කඩේට. විශ්‍රාම ගිය සොල්දාදුවෙක් වෙච්චි ගාර්ඩි මාමා තමන්ගේ පැන්ෂන් පඩියෙන් එකතු කරපු සල්ලිත්, වැන්දඹුවක් වුණු අපේ අම්මා මාස ගාණක් තිස්සේ වීදුරු බෝතලේකට එකතු කරපු සල්ලිත්, ඒ දෙන්නගේ සීමාවක් නැති ආදරයත් එක්ක මගේ අතේ කිටි කිටියේ මිරිකිලා තිබුණා. රෑ පාසල ඉවරවෙලා යමින් ගමන් මාස ...

පිංතූරය : travel poster for "what a trip to TRAPPIST-1e might be like"අපේ ගමේ කඩ තුන හතරක් තියෙනවා... ඒ වුනාට සනත් නන්දසිරි කියනවා වගේ "ගැටව් කතාබහට කඩ එළිපත්තේ ර‍ංචු ගැහෙන්නේ" ඔතනින් එක කඩේක විතරයි... ගැටව් කිව්වට හැට හැත්තෑව පැනපු උන්දෑලත් ඔතන ලගා ගහගෙන ඉන්නවා...ගමේ කෙහෙල්කැනක් නැතිවුණ තැන ඉදන් ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප්ගේ ආරක්ශක උපදේශක ඉල්ලා අස්වුණ එක වෙනකල් දේවල් ඔතන විශ්ලේෂණය වෙනවා... ...

ගිලිහී වැටෙන තරුවකහමන සුළඟේ ස්වරයක වසත් කුසුමෙක සුවඳකපින්න දිලිසෙන උදයකදැවටෙනා පෙණ බුබුලකසැඳෑ හවසක අහසකඉසින විලවුන් සුවඳකඋණුසුම් කෝපි සුසුමකදැකිය හැකි අරුමයක් තිබුණිදඅතිර බව හැර අන් යමක් වෙද ණයට ගත් අසිරියකි මේ හැමඅහිමි වන අසුරක පමාවටතරුව ගිලිහී වැටේවීසුළඟ හෙමිහිට හමාවීකුසුම මිලිනව වැටේවීපින්න දිලිසී මැරේවීසුසුදු පෙණ කැටි බිඳේවීඅහස අදුරේ ගිලේවීසුවඳ හනිකට මැකේවිකෝපි සීතල දැනේවිඇස් පියන් වැසෙනා පමාවකගමන නිමවී තිබේවීනුඹ නමට වූ මතකන් හැමලොවෙන් ...

නෙතක් කඳුළු ඉතිර ගියාසිතක් පිරුණු සුසුම් තියාමිටක් සරින් හරින නියාසඳක් හොරෙන් අරන් ගියා...ඉඳුනිල් මිණි දෑස පියාසුකුමල මුව කමල වසාකෙළිලොල් කිරිකවඩි සිනාසිතුවම් මතකයක් කළා...ලොවක් නිවන ඇසිල්ලකින්වසන්තයක් අරන් ඇවිත්කවක් ලියන්නටත් කලින්රැයක් පහන් වෙලා ගිහින්...සහස් සුසුම් පවන් රැලීනැලැවිලි ගී ගයනු ඇතීසමනල් සිහිනෙක පේවීසුවෙන් නිදන් සඳ සාවී...ඉවරයක් නැතුව ආදරය කරන්න කොච්චර කාලයක් ගතවෙයිද? ඉවරයක් නැති කාලයක් ගතවෙයි කියලයි මම හිතාගෙන හිටියේ... ඒත් අසුරක් ගසන ...

කවි නොලියු කවියාට ලියා තබමි ලිපියට පිළිතුරකි...නිකිණි මේඝයට සනෙහසිනි,සියළු වැරදි වලට මා වැරදිකරු කරමින්, බොහෝ දෑ මඟ හැර නුඹ ලියාතැබූ ලිපිය ලදිමි... වසන්තයන් දෙකක් ගතවෙන්නටත් මත්තෙන් නුඹට මඟහැරී ඇතිදේ බොහෝ හෙයින් ඉතිරිය අමතක වෙන්නට පෙර ලියා තබමි...ඒ අප බාහිර ලෝකයෙන් වසන්ව එකිනෙකාගේ ඇස් කාච තුළට අනායාසයෙන් රිංගාගෙන ආයාසයෙන් ජීවත් වූ සමයයි... හරි හැටි නමක් නොදන්නා අඩුවක් ගැන මම නිතර මැසිවිලි ...

ඉසා උන්තැනම ගල් ගැහුණා... දෙපා අප්‍රාණික වෙද්දී කොසු මිටට වාරුවුණු ඇය බිමට නැඹුරුවෙලා ආයෙත් ඒක දිහා බැලුවා... මේ පාර හොඳ කල්පනාවෙන්... ඇයට වැරදිලා තිවුනේ නැහැ..."දෙවියනේ හාදුවක්...!"ඒත් එක්කම ඇය අතින් කට තදකරගෙන වටපිට බැලුවේ තමන් කියපු දේ අවට කාට හෝ ඇහුනදෝ කියන බියෙන්... නිදහස් ස්මාරකයේ රටාවකට හිටවුනු කොන්ක්‍රීට් කණු එකිනෙකාට මුවා වුනේ අනේ අපි ඕවට නෑ කියන්න වගේ... ඒවායේ කොටලා තියෙන ...

කැප්ටන් කලමාරිගේ වීර ක්‍රියා…!හලෝ කැප්ටන් කලමාරි… කොහොමද වාස දේසේ…වස්තුවක් හොයනවැයි..? තියෙන්නෙ කොයි දේසේ…දිලිසෙන මාලු නයිදෙගේ කොරල නම් ඉස්තරම්…ඒත් ඌ වටින්නෑ පැන්සයක් තරම්…මූහුදු ලිහිනියා සිංදු කිය කියා නටයි…හොටය ලස්සනයි ඒත් වටින්නැති හැඩයි…තාරකා මාලුවාගේ නැටුමකුත් බලමු...වස්තුවක් නෑ උගෙන් පාරවත් අහමු… ඉර එලියේ දිලිසෙනා ඉබි නයිදෙගේ කටුව...තේරුමක් නෑ අපි හොයන දේ නැතුව… පී-ක-බූ බෙල්ලා ලඟත් වස්තුවක් නැද්ද..?නෑ වගෙයි අපි යනවා නොකර වැඩි ...

අට්ටි ගැසූ ප්ලාස්ටික් පුටුද, අනෙක් අඩුම කුඩුමද පටවා ගත් ඩිමෝ බට්ටා රථය වෙරිවූවෙකු මෙන් දෙපසට වැනෙමින් ගොස් මහපාරට හරවා නොපෙනී යන අයුරු රොෂාන් ඉස්තෝප්පුවට වී නිහඬව බලා සිටියේය…ලොරි රථය නොපෙනී ගියද එය සැර දමා කන්ද නඟින හඬ ඉන් අනතුරුව ඔහුට ඇසුණි…අලසව ඈනුමක් හැරි ඔහු හුන් ඉරියව්වෙන්ම ගෙමිදුල දෙසට නෙත් යොමු කලේය… පිනි දියට පෙඟී, පයට පෑගී ගෙබිම තැන තැන මියෑදී ...

සහසක් සක්වල,සුවහස් සෙනෙහස...සුරතට ගෙන එක මිටක හොවා...අත අතනෑර, සිහින දරාගෙනනිදන් දියණියේ තුරුළු වෙලා...තරුමල් ඉහිරුණු,අහස් වියන යට...සඳදිය මුමුණන ගීය අසා...අත අතනෑර, සිහින දරාගෙනනිදන් දියණියේ තුරුළු වෙලා...සසරක වෙහෙසක්,අසුරක සනහන...සුරඟන සිනහව දෙතොල අරා...අත අතනෑර, සිහින දරාගෙනනිදන් දියණියේ තුරුළු වෙලා.කවදා, කොතැනක,කෙලෙසක හෝ නුඹ...සියළු පැතුම් ඉටුකරන තුරා...අත අතනෑර, සිහින දරාගෙනනිදන් දියණියේ තුරුළු වෙලා...ප.ලි.- සිඟිති දියණිය මා තුරුළේ නිදද්දී, මගේ ජංගම දුරකථනයේ සටහන් වුන ඡායාරූපයකට කවියක් ...

පිංතූරයමරණය අහිමිවීම ගැන ශෝකයෙන් හඬාවැටෙන ටෝනි නික්ලින්සන් නම් මිනිසෙකු දැකීමෙන් පුදුමයටත්, කම්පනයටත් පත්ව "අසා මිනිසෙකු මළ පුවත අද… හඬමි සතුටින් පළමුවර මම…" නමින් සටහනක් අකුරු බ්ලොග් අඩවියේ ලියැවුනේ මීට වසර තුනකට පමණ පෙර... ලින්ක් එක ඔස්සේ යන්නට ඉස්පාසුවක් ඇතොත් euthanasia ගැන දැනුමැත්තන් කිහිපදෙනෙකුගේම අදහස් කමෙන්ට්ස් වල සඳහන්..අද විවේකී දිනයේ අන්තර්ජාලයේ රස්තියාදුවක් ගසන්නට ලද ඉසිඹුවකදී ඇසගැටුනු මාටින් පිස්ටෝරියස් නම් මේ අලුත් ...

රන් කිරි කටගා ගත් දා පටන් දෙසවන් සනහා මා නැලවූයේ අම්මා පමණක් නොවේ… අඬන ළමයි අල්ලන්නට එන එන බිල්ලන් ගැන කියමින් මා බිය කල ආච්චි අම්මාද, අතට වෙරළුද ඉනට පලාද නෙලාගෙන අම්මා එන බව කියමින් මා රැවටූ ගමේ ආත්තම්මාද, හැන්දක් කිරි බී නින්දක් නිදියාගත් ළමයෙකු ගැන කතන්දර කී නැන්දාද, කොහේදෝ කන්දක අතරමන් වුන ෆයිව් ලිට්ල් ඩක්ස් නම් තාරාවුන් පස් දෙනෙකුට ...

වසර ගණනකින් තීන්ත පුසුඹක් නොවිඳ මළගිය බිත්තිද, එකිනෙකා පරයා ඉහළට නැගෙන්නට පොරබදින තෘණ ශාඛයන්ගෙන් හැඩිවූ මිදුලක්ද සහිත ඒ අඳුරු නිවස, පාරේ යන එන්නන් හැඳින්වූයේ “හොල්මන් ගෙදර” නමිනි… ඊට සුදුසු නම එයම විය… හොල්මන් ගෙදර පසුකර යන එන්නන්ගෙන් කෙනෙකු අහම්බෙන් හෝ ඒ දෙස බැලුවහොත්, අඳුරු බැල්කනියේ සිට තමා දෙස ඇසිපිය නොහෙළා බලාසිටින ඇස් දෙකක් දකියි…වහා ඉවත බලාගෙන කඩිනමින් ඒ නිවස පසුකර ...

ඌ දෙමළෙකු බව මම දැන නොසිටියෙමි... බෝල මුහුණත්, පැහැපැත් පෙනුමත් ඌ දෙමළකු බව මුළු ලොවෙන්ම වසන් කලා වැන්න... ඒ මීට වසර ගනනකට පෙර මා අලුත් රැකියාවක් ලැබ අලුත් රටක අලුත් ජීවිතයක් ඇරඹූ මොහොතයි.. ආයතනයෙන් ලබාදුන් නවාතැනේ හොඳම කාමර සියල්ලම උදයේ පැමිණි කුරුල්ලන් හිමිකරගෙන තිබුණි... ඉතිරිව තිබූ එකම කාමරයේ මා සතු බඩු අඩුක් කරමින් සිටියෙමි... ඉඩ පාඩු ඇති කාමරයක් බැවින් ...

නොරට තනිකඩ සඳළුතලයකපැඟිරි සුවඳක් ඉහෙනවා...පිරුණු සඳවත වලා අතරින්සඳළුතලයට එබෙනවා...කිමද අද මේ පුදුම එළියක්සඳවතෙන් මම අහනවා..."සිහි මදිද? අද වෙසක් පෝදින"ඇයත් ඔච්චම් කරනවා...ගමේ හැමතැන වෙසක් කොහොමද?"හොඳයි..! දන්සැල කරනවා...""මෙදාපාරත් කවි බණක් හෙම පන්සලේ අද තියෙනවා..."බණ අහන්නට ඇයත් එන්නැති?සඳවතෙන් මම අහනවා..."ඇවිත් හිටියද කොහෙද වෙන්නැති..."සඳ නෝක්කඩු කියනවා...නංගිලත් එක්කලා එන්නැති?නැවත මීවිත පිරෙනවා...පිළිතුරක් දෙන්නැතුව සඳවතවළාකුළකින් වැහෙනවා...පිංතූරය ගත්තේ @clarebear6t3 ...

Wrong Place, Wrong Time… ස්වභාවික විපතකින් අනතුරට පත්වූවෙකුගේ ඉරණම ගැන හිතහදාගන්නට ඊට වඩා සාධාරණ යෙදුමක් මට කල්පනා වෙන්නේ නැහැ…. ගතවෙන්නේ වැරදි මොහොතේ වැරදි තැනක ඉන්නට අවාසනාවන්ත වුනු මහා හුඟක් දෙනාගැන ලෝකයේ හැම කොනකම ප්‍රවෘත්ති උතුරා යන දිනයක්… ස්වභාවික විපතක පැටලෙන ඡායාරූප ශිල්පියෙකුට නම් මෙය හාත්පසින්ම වෙනස් අත්දැකීමක්… Right Place, Right Time… එතැන් පටන් ඔහුට ඇත්තේ කඳුළු දිස්නය දෙන්නට ආලෝකය ඇල්ලීම… ...

ගොළු ළමයෙක් කතාකරනවා මම කවදාවත් දැකලා තිවුනේ නෑ… ඒ විතරක් නෙමෙයි කවුරුහරි මට එහෙම දෙයක් ගැන කිව්වත්, මම ඒ කතාව විශ්වාස නොකර ඉන්න ලොකු ඉඩක් තිබුණා… විශේෂයෙන්ම අපේ කොම්පැණිය ඉස්සරහා “මම ගොළු ළමයෙක්මි.” කියලා අඟුරු කෑල්ලකින් ලියපු කාඩ්බෝර්ඩ් දැන්වීමක් ඇඟේ එල්ලාගෙන ඉන්න ගොළු ළමයා ගැන…ව්‍යයාකරණ ටක්කෙටම ගලපලා කවුදෝ ලියලා දුන්න බෝඩ් එක හැරෙන්න, ගැලපෙන වෙනදෙයක් ගොළු ළමයාගේ ජීවිතේ තිබුණාද ...