අක්‍රිය මාපසෙකට ඉඳුවාඉදිරියේ දිග හැරෙනජීවිතයවිටෙකචිත්‍රපටියක්

ඇස් නිලුපුල් නොවුනට මුහුන සඳවත දෙතොල් නාදලු සිගිනිඟ සිරිවස කෙස් සුනිල් වලා නිය මුතු නොවුනට ඇය ඔබද මන්දා.

වඩාත් විනීතවලිපියක්ද දීනැවත හැරී යනසමනලහොඳටම දගකාරවමුහුනතම සිපඑහිම නවතිනමී මැසි

තුරු සිරසමුදුනින්මසුපිපිඅර-ලිය මලක්,හිනෙහෙනාඅයුරු දැකඔරවනාබිම් මලක්.

හදිස්සියේ ඔබ හමුවී...ඇයි ද මග හැරුනෙ එසැනින්...පෙනී නොපෙනී යනතාරකාවක් මෙන්....

තුහින මලක් මමතණ අග සුපිපුණුබලා හිඳිමි රන් හිරු රැස් එන මඟඉන් එළි බිඳකටමොහොතක් පෙම් කරසැඟවෙමි දිදුලන මතකය පොදිබැඳ

තලුමරමින්අරක්කුබුදියි සුදුළුණුකට ගැස්ම

උණ්ඩයටබිය නොවුහදවතප්‍රේමයටඅත් බෝම්බය

මම නැඟිටිනකොටඋඹේ නිදිඋඹ නැගිටිනකොට මගේ නිදි..!

කදුල අවසානනැගෙන සිනහවවිදි නම් හදවතින්දුකද සතුටකිකදුල මිහිරකිදිවිය සොදුරුයිහැම කල්.

වැස්සකට පසු එන්නහද සීත තවරන්නවෙව්ලනා දෙතොල් අගතුහින සුසුමක් වෙන්න...අව්වකට පෙර යන්නදිලිසිලා සැඟවෙන්නඅනුපම රටාවක්හදවතේ ඇඳ යන්න

ඔතා යමක් මැදට දමා තුනී ලියුං කොලේසිතා අහස ළඟ ළඟමය කියා උරන වෙලේපිතා ළඟට එනු නොදැකම ඔතා උරපු කලේකතා නොකර දුම ඇරියම කණක් වැදුනි පොලේ

කාශ්‍යප රජතුමා,ඇගේ සිත ගැන දැනසිටියා නම්,සත්තයි....මාලිගය හදනවා ඇගේ සිත උඩ...

මාලතී මල් සුවඳපිරුණු ඒ නිශායමසිතුවිලි නුවර පුරාමඇවිද ගිය අනන්තය...ළං ළංව මායාවනෙතු පියන් දැවටෙනසුන්දරයි නුඹ මතකවිඩාබර මගේ සිතට...

මලක් නොපිපෙයි ඉරක් නොමැතිවලොවම දන්නා යථාර්තය එය....මලට බඹරෙකු පැමිණි පසුවදනොකියන් මලේ....හිරුට පිටුපා, එන්න බැරි බව...

උඹට තවමඋඹත් එක්ක ජීවිතේ බෙදාගත්තු එකාගේ අගේ දැනෙන්න ගත්තේ නෑ..,ඒක දැනෙන්න ගන්නකොට උඹ පරක්කු වැඩියිඋඹටම දුක හිතෙයිඋඹගැන එතකොට

දුර ඉදන් ඉගි කරපු හද,කජ්ජක් නෙවෙයි කියපු ඔබයන්න ගිහින්, හදටත් නොකියම. සුබ ගමන් ආම්ස්ට්‍රෝන් !!

විනය නියෝග නියෝග නිකුත් කලාකම්කරුවාටඋතුරන ජල ටැංකියේකරාමය වසන්නට දිව්වාටජාතික ගීය අතරතුර

රහසින්වත් පෙම් නොකළපුරහදඅන්න දෙපලු කරගෙනහදවත

කටු කාගෙනවැඩ වමාරගෙනරෑ නිදි මරාගෙනඋදව් කළ මේ අත්කපා දැමුවානම්හිතේ දුකවාවගන්න තිබුණා...මිත්‍රත්වය වෙනුවෙන්දිගුකළඅපේ අත්වලටහෙණ ගහපන්......