ගූ කතා ගොඩක්


අද ගූ කතා ලියන්න හිතුනේ මාධ්‍යවේදී චමුදිතට ගූ ගැසූ නිසාම නොව , මගේ නිවස අසල නිවසට අලුතින් ආ කෙනෙකුගේ නාම පුවරුව දැකීම නිසාය.
Julio Gu ඔහුගේ නමයි.
ගු ගේ නම දුටු විට මගේ සිත ඈත අතීතයට ඇදී ගිහින් නතර විය.

මට සිංහළ ඉගැන්වූ මඩදෙණිය ගුරුතුමා නියම ගුරු පියෙකි. මල – මළ වෙනස ඉගැන්වීමට ඔහු පීරියඩ් එකෙන් අඩක්ම වැය කළේය.
සද්දෙ එක වගේ උනාට දෙක සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස්.
අරලිය මල , රෝස මල
මළ ගෙදර, මළ පහ කිරීම, මළ කඩ..

මල පියකරු දෙයක් වුවද , මළ යනු මැරුණු අර්තයයයි. යකඩයක් වාතයට – ලවණ වලට නිරාවර්ණය වීමෙන් එහි මතුපිට මිය යයි. හෙවත් මළකඩ කයි. මිනිසෙක් මැරුණු පසු ඒ ගෙදර මළ ගෙදරයි.
අප මුඛයෙන් ගන්නා ආහාර අන්න ශ්‍රෝතය හරහා ආමාශයට ගොස් නොයෙක් රසායනික ප්‍රතික්‍රියා වලට භාජනය වී කුඩා බඩවැල් වලදී පෝෂ්‍ය කොටස් ශරීරයට උරා ගැණීමෙන් පසුව ඉතිරිය වකුගඩු මගින් පෙරී මළ කොටස ශරීරයෙන් පිට කරයි. මේ මළ සිංහලේ “ගූ” කියා හැඳින්වේ.

ව්‍යවහාර කෙරෙනවා යන්න වැහැරෙනවා කියන්න පුළුවන් නම්
බැහැර කෙරෙනවා යන්න බැහැරෙනවා කියන්න නොහැකිද?

මළපහ කිරීමට ගැමියන් කියන්නේ රෙනවා කියාය. එය බැහැර කෙරෙනවා- බැහැරෙනවා යන වදන් වලින් නිර්මාණය වී ඇත.එසේම “Renal” යන්න වකුගඩු සම්බන්ධ වෛද්‍ය විද්‍යාත්මක වචනයකි. උදා Renal Failure. මළ ද්‍රව්‍ය බැහැර කෙරෙන්නේ වකුගඩු මගින් නිසා Renal යන වචනයද රෙන වචනය සෑදීමට උදව් වී ඇත.

නිදහස් වෙළඳ කලාපේ රැකියාවකට හම්බන්තොට පිටිසර ගමකින් ආ ලාලනී ඉතා ලස්සනය, ඇයට තිබුණේ ගැමි පෙනුමක් මුසු වූ ප්‍රංශ යුවතියකගේ පෙනුමකි. අංශය භාර තරුණයාගේ සිත ඈ කෙරේ ඇදී ගොස් ඔවුන් ඉතා ඉක්මණින් පෙම්වතුන් විය.
“මං එන්නද ඔයාලගෙ ගෙදර”- මහත්තයා ලාලනීගෙන් ඇසීය.
“දැම්ම එපා. අපේ ගේ වැඩ ඉවර නෑ. පස්සෙ දවසක එන්න.”
කෙසේ වෙතත් මහත්තයා ලාලනී ගමේ ගිය පසු ඇයට නොදන්වාම ඇය සොයා ගියේය.

“දුවේ ..ලාලනී. මේං කවුද මහත්තයෙක් ඇවිත් උඹ අහනව”.
“අම්මේ…හ්… මං රෙනෝ..”

“මහත්තයා ටිකක් ඉන්ට. කෙල්ල අකුලට ගිහින් රෙන්ට”.

මහත්තයා කාටත් නොදන්වා අතුරුදහන් විය. ගුවන් තොටුපොලවල් , වරායවල් ඇතත් මේවායේ සාමාන්‍ය ජනයා ඉන්නෙ පැලේ- රෙන්නෙ කැලේය.
වකුගඩුවලින් පෙරෙන මේ මළ ද්‍රව්‍ය ගූ විදියට ඉවතට යන්නේ ගුද මාර්ගය ඔස්සේය. ගමේ ඕකට කියන්නෙ රෙන මග කියලාය. ඕන රෙනමගක් !
ගොටාගේ වියත් මගද දැන් රෙන මගකි.

විවිධ සතුන්ගේ ගූ විවිධය. හා, එළු බැටළු සතුන්ගෙ ගූ කුඩා ගුලි වශයෙන් පිට වේ . එතරම් ගඳ නැත. අශ්වයා කෙතරම් රාජකීය ගාම්භීර සතෙක් වුවද උගෙ ගූ මාර ගඳය. ධාතු කරඬුව වඩම්මන හස්තියාගේ ගූද මාරම ගඳය. එහෙත් ඒවා හොඳ පොහොරකි. ගවයාගේ ගූ ගව-මළ ගොම වී ඇත.

එය එළවලු වලට , මල් වලට නියම පොහොරකි. ටිකක් ගඳ උනාට ගම්වල ගැහැනු ගව ගූ හෙවත් හරක් ගූ අතින් අල්ලා, බිම උලා ගෙබිම ඔප දැමීමට භාවිතා කරයි.

දැනට අවුරුද්දක් වයසැති මගේ මිණිබිරිය ඔලිවියා තවම ආහාරයට ගන්නේ ඇගේ අම්මාගේ තන කිරි පමණය. එහෙත් ඔලිවියාගේ ගූ මාර ගඳය. හප්පා එහෙම ගඳක්.
මගේ දියණියන් කුඩා කල , ඔවුන් රැක බලා ගැනීමට ආච්චි කෙනෙක් විය. පොඩි උන් වතුරට බෝ කියනව වාගේ ගූ වලට කියන්නෙ කක්කි කියාය.
“තාත්තෙ මට කක්කි බරයි” එකියක් කීවා. ඈ මගේ දියණියයි. ඇගේ කක්කා මට ගඳ නැත. අතින් ඇල්ලීමට පිළිකුලක්ද නැත. “තාත්තෙ. ආච්චි නම් අපෙ කක්කා හෝදන්නෙ කකුලෙන්.”
මට මළ පැන්නේ එවිටය.” ආච්චිට මේ පොඩි උන්ගෙ පස්ස හෝදන්න ඔච්චරම අප්පිරියද ? මම හොඳ පඩියක් ගෙවනවා නේද ? බැරි වෙලාවත් නිය පොත්තක් එහෙම ඇණුනොත්?…”
” මහත්තය.. ඔය බබාලගෙ බොරු.”
බබාලා බොරු නොකියත්.

නිරෝගී මිනිසෙකුගේ ගූ කහ පාටය. ඒ කක්කි කහ පාටය.

ගොටුකොළ , මුකුණුවැන්න වැනි පළා ජාතියක් ආහාරයට ගත් දාට ගූ වෙන පාටකි. බීට් රූට් කෑ දාට වැඩේ බලගන්න පුළුවන්ය. කෙහෙල්මුව කෑ දාට ගූ යන්නේ පඳුරු පිටින්ය.

උඹට දෙන්නෙ රෙවෙන්ට. තාත්තා මට දිනක් තර්ජනය කළේය.

රෙද්දේ රෙවුනා ඒ තරම් ගාණක් නැත. ඒත් කළිසමේ රෙවුනාම , කකුල් දෙක පල්ලෙන් බේරෙන කොට අප්පිරියාවක්, කිතියක් පිළිකුළක් ඇතිවේ. එවිට මුහුණ විකෘති වේ. කට ඇද වේ.

කලිසමේ රෙවුණු එකෙක්

ගවයන්ගේ මූත්‍ර “ගොමූත්‍රා” ලෙස ලස්සන අසුරණ වල බහා ඉන්දියන් සුපර්මාකට් වල විකිණේ.

සෝනුම් කපූර්ලා, අයිශ්වර්යා රායිලා ඔය තරම් ලස්සන මේ ගො මූත්‍ර බොන නිසාය.

බුදුන්වහන්සේද , තමන් වහන්සේගේ මූත්‍රා ටිකක් පානය කල වග බුද්ධ බේත නම් පොතක සඳහන් වේ. උන් වහන්සේ තමන් වහන්සේගේ ගූ වැළඳුවා යයි කොහේ හෝ ලියැවිලා තිබේ නම් එය මහඟු ව්‍යාපාරික අවස්තාවකි. අපටද අපේම ගූ පැකට් කර හොඳ ආදායමක් ගන්නට පුළුවන. ඇසුරුමේ පියුමි ගේ පින්තූරයක් උනත් දමන්නට පුළුවන්ය.

අප සුද්දාට පරිභව කරන්නේ උන් පුක හෝදන්නෙ නැති. ගූ ටික කඩදාසි වලින් පිහ දාන අසෝබන ජාතියක් කියාය. උන් අපට , අතට-අත දීමට මැලි කරන්නේ අප අතින් පුක හෝදන නිසාය. ඒත් අප පුක හෝදන්නේ වම් අතින් පමණක් බව උන් නොදනී.

දකුණු අතට සුරත කියයි. සු යන්නෙන් කියැවෙන්නෙ හොඳ යන්නයි. ආහාර ගැනීම , අකුරු ලිවීම වැනි හොඳ වැඩ වලට දකුණු අත පාවිච්චි කරයි. සුරත යන්නට සුරු අත – හුරු අත කියාද කිව හැකිය. ලෝකයේ වම් අත හුරු අය අඩුය. ඒ නිසා චමුදිත ගේ ගෙට ගූ ගහන්නට ඇත්තේ බත් කන දකුණු අතෙන්ය. බත් කන අතින් ගූ ඇල්ලීම ගූ වැඩකි.

නිරෝගී මිනිසෙක් දිනකට ගූ අවුන්ස 15 ක් පමණ පිට කරයි. ගෙදරකට ගැසීමට මිනිසුන් කී දෙනෙකුගේ ගූ අවශ්‍යද?

ගූ පිට කල පසු රෙන මග , නැත්නම් රෙන තැන ගඳය. අප්‍රසන්නය. ඒ නිසා ලෝකයට ඇඳුම් කියා දෙයක් ඇති විය. රෙන දර්ශනය අසෝබනය. ඒ නිසා දොරවල් සහිත වැසිකිලි ලෝකයට එකතුවිය.

වසර 2500 ක ඉතිහාසයක් ඇති, 92%ක සාක්ෂරතාවක් ඇති, පිටරටවලටත් හාල් එක්ස්පෝට් කල ජාතියක් අනුන්ගේ ගූ බත් කන අතින් අල්ලා තවත් කෙනෙකුගෙ ගෙදරකට විසි කිරීම අමු ගූ වැඩකි.
ඇමරිකන්කාරයා සතුරාට පහර දීමට මිසයිල. ඇල්ෆා කිරණ , ගැමා කිරන යොදා ගන්නා විට අපි සතුරන්ට පහරදීමට අපේම ගූ යොදා ගනී. අප රාවණාගේ නෑයන් නොවන්නේ යයි කාට කිව හැකිද?
ජවිපෙට බිත්තර ගැසූ එකාම චමුදිතගෙ ගෙට ගූ ගැහුවා වෙන්නටද පුළුවන.

චමුදිතට පියුමි සමඟද ප්‍රශ්නයක් ඇත. කවුරු තරහ කර ගත්තත් ඔය වගේ ගෑණු තරහ කර ගැනීම ශරීරයට හොඳ නැත. මක් නිසාද යත් උන්ට රජවරුන් සමගද, පුත් කුමාරවරුන් සමගද, සිටුවරුන් සමගද , මිනීමරුවන් හොරුන් සහ කොරුන් සමඟද සම්බන්ධකම් ඇති බැවිනි.

අවසන් වශයෙන් එක් දෙයක් කියමි. අපි යක්ඛ පුත්තු බොලව්.., රාවණාගේ නෑයෝ. කරන දෙයක් හරියට කරපියව්. ආයේ කාගේ හරි ගේකට ගූ ගහනවා නම් එකකට එකක් පොල්තෙල් කලවම් කරල ගහපියව්. ඒ කියන්නේ ගූ බාල්දියකට පොල්තෙල් බාල්දියක්.

ආයෙ මේ ආත්මෙට සෝදා පිරිසිදු කළ නොහැකිය.

බුදු සරණයි

This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

2 Responses to ගූ කතා ගොඩක්

  1. sam perera පවසයි:

    මේ බ්ලොග් පෝස්ට් එක කියෙව්වාම, පරණ ගු කතාවක් මතක් උනා.
    මහාචාර්ය ගුණපාල මලලසේකර මහත්තයා පාසැලක කුඩා ළමයින් වෙනුවෙන් කථාවක් පවත්වලා තියනවා.
    එහිදී, සභාවට එතුමාව හඳුන්වා දීලා තිබුනේ ගු. මලලසේකර ලෙසයි.
    කතාව ආරම්භයේදී එතුමා මෙහෙම කිව්වාලු.

    “ළමයිනේ, මාව ගූ. මලලසේකර කියලා හඳුන්වා දුන්නාට, ඔය ළමයි කියන විදියට ජී. මලලසේකර කියලා කිව්වත් වැරද්දක් නැහැ.”

  2. Sarath Perera පවසයි:

    Goo gana me thram liyanna dewal thiyana bawa kawadawath hithune naha.Post eka harima rasawath.

ප්‍රතිචාරයක් ලබාදෙන්න