නොවිය එක් කවියක්

Share

අඟුලු ලා සීල් කළ

හදවතේ දොර පියන්

විවර වූ සැටි පුදුමයි

ඔබේ නෙත් දුටුව දා

ඇරයුමක් නොලබා ම

ඉඟියකින් පමණක් ම

ඉඳින් මට අවසර ද

විඳ ගන්න ඒ හැඟුම

 

මුවින් මුව නොදොඩා ම

ඇස් වලින් පමණක් ම

දෙඩූයේ පෙම් වදන්

අහිමි වන දා ප්‍රේමය

රිදුම් දෙන නිසාම ද හදවතට

පවසන වදනක් පාසා ම

කෙතරම් නම් ඉමිහිරි ද

නිහඬ වුව ඒ අරුම ආදරය

 

විසල් හිස් අහස් ඉම

ඉඩක් බද්දට රැගෙන

යොදා නෙක නෙක වර්ණ

කළත් සිතුවම් සිහින

සිතන්නට නොතිබුණි ද

සේදී යන බව වර්ණ

කාල ඝන වලාවන්

පෙම් බඳින දින හිරුට

 

සයුරු රළ වෙරළ හැම

මොහොතක ම සිඹින වග

දැන දැනත් තැනුවේ ම

මාළිගා වෙරළ තෙර

තැනූ ඒ සැම සිහින

දිය වෙලා ගැඹුරට ම

රැගෙන ගිය සයුරට

නොහැකි ය දොසක් නැඟුමට

 

කරනට සිතුවම් තවත්

අහිමි බැව් පොදු සිහිනයක්

ගමන් ගත් තනි මඟ

දැන් මාවත් දෙකක්

තබා නැවතුම් තිතක්

නොහැරීම ඔබ දුර ගියත්

පියවරක් නොතබා ම

මම එතනමයි තවත්

 

ඉකිබිඳින හදවත

සනසන්න මොහොතක්

පබඳින්නට කවක්

ගෙන ඔබේ ප්‍රේමයෙන් බිඳක්

නොහැකි වූයේ මන්ද

මෙය නම් අරුමයක්

නොවිය එක් කවියක්

විය ඔබේ ප්‍රේමය ම කවි පොතක්

 

 

Written By: Sanduni Gunaratne

Image link: https://bit.ly/3kfMKam

 
Tagged : / /