අහිමි හිරු…

Share

වසන් වී තුරු වැල් අතර හිඳ

ඔවුන් හැර යන්නට නොහී

පිනි බිඳක් ගෙන හඬනු ඇසුණා

හිරුට, එක් තුරු කුමරියක්…

 

පුදා රන් හිරු රැස් හුඟක්

කුඩා සුහුඹුල් තුරු පතට ඒ

නමා ගති හේ හිරු දෙසට ඈ

මුදාගෙන තුරු වැල් මතින්..

පිස දමා පිනි හිරු රැසින්….

 

පැයෙන් පැය දින මස ද ගත වී

හිරු සමග සතුටින් පිරී

බලා ඉද්දී පිරී දිලුණා

තුරු කුමරි දලු ලා වැඩී….

 

දිනක් ඒ හිරු සැඟව ගොස්

මහ මේඝ කැටියක පැටලිලා

නුබ ට ළං වී හිඳින්නී ඈ

හිරු, එළිය ගෙන එනතුරා….

 

දිලුණු ළා දලු මැල ව ගොස් දැන්

සොවින් තනි වී වැලපිලා

සැඩ ව මේඝය  රුදුරු වැසි දී

තුරු මුල’ග සවි ලුහු කළා….

 

හිරු එතැ’යි නෙත් යොමා සිටි මුත්

නො එන බව වැටහී ගියා

දරා සිටිනට නොහී සුළඟ ට

හසුව, ඇය සැඟ වී ගියා….

 

Image credit – https://bit.ly/2V3Lo6e

 

 
Tagged : /