Skip to main content

පළමු වියමන | හිතළු



"හිතළු"    ඒක තමයි මම මුලින්ම මේ බ්ලොග් එකට දාන්න ගිය නම.මට ඕන වුණා මට හිතෙන දේවල් එහෙම නැත්තන් මගේ හිතළු කාට හරි කියන්න. අඩුම තරමේ ලියලාවත් තියන්න...ඒක හින්දා තමයි මම මේ බ්ලොග් එකට හිතළු කියලා නම දාන්න හිතුවේ. 

ඒ උනාට පස්සේ හිතුනා හිතළු කියනකොට ඒකේ එක විදිහක අවුල් වෙච්ච ගතියක් තියනවා කියලා... හරියට නිකන් මනස්ගාත වගේ. 

සමහර අයට මම කියන ඒවා මනස්ගාත වගේ පේනවා වෙන්නත් ඇති. ඒකට මම මොනව කරන්නද හැමෝටම එකම විදිහට හිතෙන්නේ නැහැනෙ.අනික වෙන අය හිතන ඒවා මට වෙනස් කරන්නත් බෑනේ.(ඕනෙත් නෑනේ). මට ඕන උනේ මට හිතෙන දේවල් කොහේ හරි ලියන්න. ඒ ලියන ඒවයින් වියමනක් හදන්න...කාටවත් යන්න බැරි.. අල්ලන්න බැරි තැනක... අකාසයෙ... හරියට තරු වගේ. ඉතින් ඒක නිසා මම මේ බ්ලොග් එක තරු වියමන කියල බෞතිස්ම කලා. 

කෙනෙක්ට කියන්න පුළුවන්... " ඉතින් ඔය හිතෙන දේවල් diary එකක ලිව්ව නම් මොකද වෙන්නේ " කියලා.

එක. මට ඇත්තටම ලියන්න පුදුම කම්මැලියි. කොටින්ම කියනවනම් මගේ බොසා මොනවහරි ලියාගන්න කියුවමත් මම කරන්නේ ලැප් එකේ word document එක් open කරගෙන type කරන්න පටන් ගන්න එක. ඒ තරමට ලියන එක වස කම්මැලියි.

දෙක. මට හිතෙන දේ diary එකක ලියුවම කවුද ඕක කියවන්නේ. මට හිතුණා... මට හිතෙන දේවල් අනිත් අයටත් දැනගන්න තිබුනොත් හොඳයි කියලා. කවුරු හරි පොඩි දෙයක් හරි දැන ගනියි නේ.

ඕන්න ඔය කාරණ දෙක හින්දා තමයි මට හිතෙන දේවල් මේ බ්ලොග් එකක ලියලා පළ කරන්න හිතුවේ. 

ඉතින් ඉස්සරහට මම මේ ලෝකය ගැන දකින විදිය මේ බ්ලොග් පිටු හරහා ඕගොල්ලොන්ට ඉදිරිපත් කරන්නම්. ඔගොල්ලෝ ඒ ගැන හිතෙන දේත් comment විදිහට දාන්න. සමහර විට මම කියන දේ ඔගොල්ලොන්ටත් ඔගොල්ලෝ කියන දේ මටත් දිරවන්නේ නැති වෙන්න පුළුවන්. ඒකට කමක් නෑ. දිරවන පොඩි දේ හරි දිරව ගමුකෝ නෙහ්.

එහෙනම්  වැඩි විස්තර නැතුව මගේ පළමු වියමන මම මේ විදියට ඉවර කරන්නම්. මේක මම කියපු දෙයක් නෙමේ. කවුද කිව්වේ කියලත් මතක නැහැ. හැබැයි කියපු දේ වටිනවා. (ඇත්තටම මම අහල තියන ගොඩක් කතා කවුද කිව්වේ කියල මතක නෑ. අදහස විතරයි මතක. මේ කතාව කවුද කිව්වේ කියලා ඕගොල්ලෝ දන්නවනම් comment කරගෙන යන්නකෝ.)

"මම ඔබේ මතයට මගේ මරණය දක්වාම එකඟ නොවේවි. හැබැයි ඒ මතය දරන්න ඔබට ඇති අයිතියට මම මැරෙන තුරාම ගෞරව කරමි"

මම කේෂව අනුරාධ.

ප.ලි. : මට සිංහල ගොඩක් හොඳට පුළුවන් කෙනෙක් නෙමේ. මට පුළුවන් විදිහට ලියන්නම්. වැරදි තැන් තියනවනම් කියන්නකෝ හදාගන්න.

Comments

Popular posts from this blog

සිව් වන වියමන| කාන්තාරයේ වෘකයා - එක

පුර්විකාව පොත් කියවිල්ලයි.තරු බැලිල්ලයි හැරුනම මම ආසම විනෝදාංශය තමයි ෆිලිම් බැලිල්ල.ෆිල්ම් එකක් මම බලන්න ගන්නේ හොඳට හිතල බලල. internet එකේ review ටිකක් කියවලා. imdb rank එක එහෙම බලලා, synopsis එක කියවලා එහෙම තමයි මම ෆිල්ම් එකක් බලන්නේ. මොකද වැඩක් නැති ෆිල්ම් එකකට යොදවන කාලය අපරදේනේ. ඊට වඩා හොඳයි ඒ වෙලාවේ පොතක් කියවගන්න එක. ඉතින් එහෙම හොඳ ෆිල්ම් එකක් හොයන කොට තමා මට හම්බ උනේ " Valkyrie" කියන ෆිල්ම් එක. මම ආසම නළුවන්ගෙන් එක්කෙනෙක් වන ටොම් කෲස් තම ප්‍රධාන චරිතයට පණ පොවන්නේ. මේ ෆිල්ම් එක කොච්චර ලස්සනද කියනවනම් මම ෆිල්ම් එක විසි තිස් වතාවක්වත් බලන්න ඇති. එතනින් නවතින්නේ නැතුව මට හිතුණා ෆිල්ම් එක සිංහලින් අයෙමත් ලියන්න.ලිව්වට කියවන්න කෙනෙක් නෑනේ. ඒක හින්දා මම හිතුවා අද ඉඳන් කොටස් වශයෙන් ඒක මේ බ්ලොග් එකේ දාන්න. ඇත්තටම මේක කොහෙවත් දාන හිතාගෙන ලියපු එකක් නෙමේ. මගේ තියෙන කැහිල්ලට ලියපු එකක්.ලියපු එකේ අපරාදෙනේ මම විතරක් කියවන්නේ. ඔගෝලොත් අද ඉඳන් මාත් එක්ක කියවන්නකෝ. ෆිල්ම් එක ගැන කියනවනම් මේක 2008 නිකුත් වුණේ.imdb අගය 7.1 ක්.ටොම් කෲස් මෙහි ප්‍රධාන චරිතය වන කර්නල් වොන් ස්ටෆන්බර්ග්ට රඟපාන

සත් වන වියමන | මකරට ගිය රට

ඕන්න එකෝමත් එක කාලයක එක්තරා දේශයක වුන කතාවක් තමා මේ කියන්න යන්නේ. මේ එක්තරා දේශය ඒ කාලෙ ලෝකේ සමෘදිමත්ම රාජධානියක් විදිහට තමයි හැමෝගේම පිළිගැනීම. ධාන්‍ය ධනය නෙක මල් පලතුරු පිරි ජය භුමියක් විදියටයි ලෝකයේ හතර දිග්බාගයේම මේ එක්තරා දේශය ප්‍රසිද්ධ. එක්තරා දේශයේ වැසියන්ට කිසිම දෙයකින් අඩුපාඩුවක් තිබුණේ නෑ. රට වටේම මහ මුහුද. අවුරුද්ද පුරාම සෞම්‍ය හිරු කිරණ. කලට වැසි. දණ්ඩක්, ඇටයක් බිමට නිකන් විසි කලත් පැලවෙන තරම් සාරවත් පොළව. ආයෙත් මොන අඩුපාඩුද? මේ එක්තරා දේශයේ වැසියොත් බොහෝම සාමකාමි දැහැමි පිරිසක් ඒ නිසා ඔවුන් අතර යුද්ධ කළකෝලහල එහෙම නෑ. හරිම සාමයෙන් සාමදානයෙන් තමයි මින්ස්සු ජීවත් වුණේ.  හැබැයි මේ එක්තරා දේශයේ වැසියන්ට පොඩි ප්‍රශ්නයක් තිබුණා. ඒ තමයි අවුරුදු ගාණකට සැරයක් එන මකර උවදුර.ඒ කියන්නේ අවුරුදු ගාණකට සැරයක් මේ එක්තරා දේශයට දැවැන්ත ගිනි පිඹින මකරෙක් පියඹාගෙන එනවා. ඒ එන්නේ දේශයට උතුරෙන් තියෙන මහා විශාල කෑලෑවෙන්. මේ කැලෑව කිසිම මනුෂ්‍ය වාසයක් නැති රුදුරු සත්තුන්ගෙන් පිරිච්ච කැලයක් විදිහටයි මිනිස්සූ විශ්වාස කලේ. ඒ නිසා පණට ආදරේ කිසි කෙනෙක් ඔය කැලෑවට යන්නේ නෑ. ඔන්න ඉතින් ඔය කැලෑවෙන් අවුරුදු ග

දෙවන වියමන | තෙපිටයි ඒ ශාපේ... පව්කාරයිනි !

ප්‍රදීපා ධර්මදාස සහ දීපිකා ප්‍රියදර්ශනී ගායන කරන "සොයා දියව් මට සරණක්" ගීතය මෑත කලයේදී වඩාත් ජනප්‍රිය වුනේ එක්තරා රියලටි තරඟයකදී ආධිත්‍යා වැලිවත්ත විසින් ගායනා කිරීමත් සමඟයි. මම මේ කියන්න යන්නේ ආධිත්‍යා ගැනවත් රියලටි තරඟ ගැනවත් එහෙම නැත්තන් මේ ගීතය ගැනවත් නෙමේ.ඒවා ගැන පස්සේ කතා කරමු. මම හිතන්නේ හැමෝම දන්නව ඇති ආචාර්ය සුනිල් අරියරත්න මහත්තයා මේ ගීතය ලියන්න පාදක කරගෙන තියෙන්නේ 88, 89 කාලයේ මේ සකල පිරින් පිරි සිරි ලංකාවේ සිදුවුණු හැබැයි මේ ලෝකයේ කවදාවත් සිදු නොවිය යුතු සිද්ධි සමුදායක් පාදක කරගෙන කියලා. ඒ ගැනත් මම පස්සේ දවසක ලියන්නම්.මේ ගීතය මගේ ජීවිතයට සමීප වෙන්නේ මට පෞද්ගලිකව සිදුවුණ සිදුවීමක් නිසයි. ආධිත්‍යා මේ ගීතය කියනකොට මගේ හිත මීට වසර ගණනාවක් ඈතට ගියා. සමහර ගීත තියනව ඒ ගීත මතක් වෙද්දී අපිට පෞද්ගලික අතීත සිදුවීමක් මතක් කරන. සමහර විට ඒ සිදුවීම ගීතයේ තේරුමට ලොකු සම්බන්ධයක් නැති වෙන්න පුළුවන්.මම ඒ කතාව නම් ගම් නැතුව කියන්නම්. මීට වසර කීපයකට පෙර මම සේවය කළේ කොළඹින් ඉතා දුර දුශ්කර පලාතක.ප්‍රධාන නගරයකට එන්න නම් හැතැප්ම 10 කටත් වඩා යන්න තියනවා. ඒකත් දවස් දෙකකට සැරයක් තියෙන බස් එක