මෙය මාගේ මව ගැන නොවේ. එය මා ඔබට මුලින්ම පැවසිය යුතුය.
එක්තරා දිනයක මාගේ මිතුරෙකුගේ නිවසට ගොඩවු විට ඔහුගේ මවගේ හැසිරීම මා නෙත ගැටුනේ අහම්බයෙනි.
සමාජයේ කිසිවෙකුගෙන් කතාවක් නොඇසෙන පරිදි ඇය තම දරුවන් තිදෙනා උස්මහත් කර රටට වැඩදායි පුද්ගලයින් බවට පත්කොට තිබේ.දීග ගොස් ගම රට අතහැර කොළඹ පදිංචියට පැමිණි තම දරුවන් නැති පාලුව ඇයට දැනෙනු ඇතැයි මට හැගිනි.එහෙත් නිවාඩුවකට මහගෙදරට එන දරුවන් සතුටින් පිලිගෙන ඔවුන් පිටත්ව යනතුරු ඔවුන්ට ආදරයෙන් සලකනවා මම දුටිමි. ඒවා කවිපද බවට හරවන්නට දින කිහිපයක් ගතවිය.
කියවා රස විදින්න.ගුණ දොස් ගෙනහැර දක්වන්න.
අද සමාජයේ සියලුම අම්මවරුන් මැය වාගේ කියා විටෙක මට සිතෙයි.
මිණිකැට වගේ දරුවන් තිදෙනෙක් හදලා
ඇස් දෙක වගේ ආදරයෙන් ලොකු කරලා
උන් අද සිටින තැන් දැක හද තුටු වීලා
සතුටට ඇහැට කඳුලැලි ඉනුවද අම්මා
කැදැල්ල අතැර පියඹා යන පැට්ව් මෙනේ
දරුවන් දීග ගොස් ඇත අද සිදාදියේ
වෙනදා නැති දුකින් හිත බර විලාසෙනේ
ඇත්තට මූන දෙමු ඔහොමයි සසර අනේ
නිවාඩුවට ආවම දරුවන් ගෙදර
සලකනවා තාම උන් පොඩි සිතාගෙන
මහමෙර උසට තියෙනා දරු සෙනෙහසට
තව උපමා මොටද අම්මේ නුඹ මිසක
පිටවී යන්න දරුවන් දැන් සැරසෙන්නේ
දුක හංගගෙන ආශිර්වාදය දෙන්නේ
කඩුල්ල ලගට ගොස් පෙරමග බලමින්නේ
සෙත්කවි කියා දරුවන් හට සමුදෙන්නේ
දරුවන් ගැනම සිතලා ඇති වෙන්නැද්ද
යන තැනකට යමක් නුඹ කරගන්නැද්ද
පමා නොවී හනිකට ධෛර්යය ගන්න
ඉක්මනටම මේ සසරෙන් ගොඩ යන්න
-සගා-
25/07/2018
Saga 