ලෝක යුද්ධයකට අතවනන- කිම් ජොං අන් ගේ සෙල්ලම් බඩු – බැලිස්ටික් මිසයිල


ඈත අතීතයේ කඩු කිණිසි තෝමර හෙල්ල වලින් යුධ කළ අපි, දුර ඇති ඉලක්ක වනසා දැමීමට භාවිතා කළේ දුණු සහ ඊතල ආදී ආයුධයි. පුරාතන චීනුන් විසින් වෙඩි බෙහෙත් සොයා ගැනීමත්, ඒවා භාවිතය සතුරන් නැසීමට යොදා ගැනීමත් සමගම තුවක්කු වෙඩි උණ්ඩ භාවිතය ඇරඹුණා. මේ සමගම වැඩි දුරක් ගොස් වැඩි හානියක් කළ හැකි ආයුධ සහ උණ්ඩ නිපැයුමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස කාලතුවක්කු සහ උණ්ඩ, විවිධාකාර බෝම්බ වර්ග ලෝකය වෙත එකතු වුනා. අප රටේ යුද්ධය පැවති කාලයේදී අප දැන සිටියේ බිම් බෝම්බ, ක්ලේමෝ බෝම්බ, අත් බෝම්බ, ආර්. පී. ජී. වුවත්, අවසාන භාගය වනවිට තාප සංවේදී මිසයිල, පේට්‍රියට් මිසයිල වැනි තාක්‍ෂණයෙන් උසස් අවි පිළිබඳ දැනුම ද, ශ්‍රී ලාංකික අපට ලැබුණේ යුද්ධයේ බලමහිමයෙන්. යුද්ධයෙන් පසු මේ අවි පිළිබඳ කුතුහලය සහ කතිකාව කෙමෙන් මැකී ගියත්,  මෑත කාලයේ උතුරු කොරියාවේ ක්‍රියාකලාපය නිසාම සහ ඇමරිකාවේ ප්‍රතිචාර නිසා දැන් දැන් මිසයිල පිළිබඳ නැවතත් කතාබහ කරන්නට පටන් ගෙන තිබෙනවා.

මිසයිල යනු ස්වයංක්‍රීයව ගමන් කරන, නිවැරදි ඉලක්කයකට පුපුරණ ද්‍රව්‍ය මුදා හැරිය හැකි ලෙස මඟපෙන්වීමේ යාන්ත්‍රණයක් ඇති අවියක් ලෙස සරළව හැඳින්විය හැකියි. මිසයිල සහ රොකට් යනු දෙවර්ගයක අවි වනවා. රොකට් මගින් නිවැරදි ඉලක්කයකට හානියක් කිරීම අපහසුයි. ඒ, රොකට් සඳහා මිසයිල මෙන්, ඉලෙක්ට්‍රොණික මගපෙන්වීමක් නොමැති නිසා. ඉලක්කය වෙත මඟපෙන්වන කොටස, අහසේ ගමන් කිරීමට උදව් වන ගුවන් පද්ධතිය, පුපුරණ ද්‍රව්‍ය, සහ මිසයිලයේ එන්ජිම යන ලෙස මිසයිලයක් ප්‍රධාන කොටස් හතරකින් සමන්විතයි.. එසේම මිසයිල නිකුත් කරන ස්ථානය අනුවත් වර්ග කෙරෙනවා. අහසේ සිට බිමට, බිම සිට තවත් බිමක් වෙතට යොමු කළ හැකි බැලිස්ටික්, කෘස්, යුධ ටැංකි හෝ වෙනත් වාහන නාශක මිසයිල මෙන්ම බිම සිට අහසට, නිකුත් කළ හැකි ප්‍රති බැලිස්ටික් මිසයිල, අහසේ සිට තවත් අහසේම ඇති වස්තූන් විනාශ කළ හැකි මිසයිල ලෙස වර්ග කළ හැකියි.

මිසයිල අහසේ ගමන් කරන්නේ එහි වූ රොකට් හෝ ජෙට් එන්ජිමේ සිදුවන දහනය භාවිතා කරගෙනයි. මේවා ඉතා දිගු දුරක් ගමන් කළ හැකි දිගු දුර මිසයිල ලෙසින් හඳුන්වනවා. මෑත යුධ ඉතිහාසයේදී මුලින්ම මිසයිල පාවිච්චි කළේ දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන්දී ජර්මනියේ නාසි සොල්දාදුවන් විසින්. එහි වඩාත්ම ප්‍රචලිත වූ මිසයිල වර්ගය වන්නේ V-1 පියාඹන බෝම්බ සහ V-2 රොකට් යන ඉතාම සීමිත ප්‍රමාණයක් පමණක් නිපදවූ ස්වයංක්‍රීයව ගමන් කළ හැකි, මුලින් හඳුනාගත් ඉලක්කවලට පමණක් යොමු කළ හැකි ඉතාම සරළ මිසයිල පද්ධතීන් දෙකක් ලෙසිනුයි. මේවා සරළ රේඩියෝ තරංග මගින් නිරන්තරයෙන්ම එහි ගමන කෙනෙකු විසින් පාලනය කළ යුතු වූවා.

දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන් පසුව මිසයිල තාක්‍ෂණය ඉතා සීඝ්‍රයෙන් වර්ධනය වුනා. ඒ නිසාම දැන් දැන් මිසයිල ඉතා දිගු දුරක් සහ ඉතාමත් නිවැරදි ඉලක්ක වෙත එල්ල කිරීමේ හැකියාව තිබෙනවා. මෙසේ ඉලක්කයට එල්ල කිරීමේදී එය බොහෝදුරට සිදු වන්නේ අධෝරක්ත කිරණ, ලේසර් කිරණ හෝ රේඩියෝ තරංග භාවිතා කර පාලනය කිරීමයි. මෙයට අමතරව දැන් GPS තාක්‍ෂණය භාවිතා කරමින් ඉතාමත්ම නිවැරදි ලෙස ඉලක්ක සපුරා ගැනීමටත් මිසයිල නිපදවා තිබෙනවා. මෙසේ විද්‍යුත් තරංග මගින් පාලනය කිරීම සමහරවිට ඉලක්කය සතුව ඇති සුවිශේෂී ගුණාංගයක් භාවිතා කරගෙන සිදු කරනවා. තාප සංවේදී මිසයිල (Heat Seeking Missiles) මගින් සිදු වන්නේ අදාල ඉලක්කයේ වූ තාපය නිකුත් කරන ඒකක වෙත ඇදී යාමට සැලැස්වීමයි. බොහෝ විට බිම සිට ඉහළට විදින (Surface to Air Missiles) SAM මිසයිල වලින් සිදු වන්නේ පියාසර කරන ගුවන් යානා විනාශ කිරීමයි. එහිදී ගුවන්යානයේ එන්ජිමේ සිදුවන තාප ජනනය උපයෝගී කර ගන්නවා. මේ මිසයිල Stinger මිසයිල නමින් ප්‍රචලිතයි. මේවා බොහෝ කුඩා අතර උරහිසේ තබා ක්‍රියාකරවිය හැකි සාමාන්‍ය රොකට් ලෝන්චරයක් ආධාරයෙන් ප්‍රහාර එල්ල කළ හැකියි. දැන් දැන් ගුවන්යානාවල ඇති මිසයිල ආරක්‍ෂණ ක්‍රම අනුව, මෙවැනි මිසයිලයක් එල්ල කළ පසු, එය දැනගැනීමේ යාන්ත්‍රණ තිබෙනවා. එසේ වූ විට අදාල මිසයිලය වෙනත් තාප ප්‍රභවයක් වෙත යොමු කිරීමෙන්, මිසයිලයේ මඟ වෙනස් කර පුපුරවා හරිනවා. මේ සඳහා අධිකව තාපය පිටකරන Flair නම් ක්‍රමය භාවිතා කරනවා. මේ සඳහා මැග්නීසියම් හෝ ඉතා අධික තාපයක් නිකුත් කරන වෙනත් ලෝහ මිශ්‍රණයක් භාවිතා කර එන්ජිමේ තාප නිකුතුවට වඩා අධික තාපයක් නිකුත් කරනවා. එවිට තාප සංවේදී මිසයිලය එය වෙත ඇදීගොස් පිපිරී යනවා. මේ ක්‍රමය යොදා ගත හැක්කේ තාප සංවේදී මිසයිලවලට පමණයි.

තවත් සමහර අවස්ථාවලදී රේඩාර් සහ රේඩියෝ තරංග සංවේදී මිසයිල භාවිතා වනවා. විශේෂයෙන්ම සතුරු රේඩාර් උපකරණ විනාශ කිරීමට ඒවා යොදා ගන්නවා. එවිට මිසයිලය මගින්ම අදාල ඉලක්කය සොයාගෙන ගොස් විනාශ කරනවා. ලේසර් මගින් ඉලක්ක සොයා ගන්නා මිසයිල බොහෝ විට ලේසර් කිරණ ධාරාවකින් අදාල ඉලක්කය වෙත යොමු කෙරෙනවා. උදාහරණයක් ලෙස ඉහළ අහසේ වූ ගුවන් යානාවකින් මිසයිලය මුදා හැරි පසු, භූමියේ සිටින කෙනෙකු විසින් අදාල ඉලක්කය වෙත යොමු කරන ලේසර් කිරණ ධාරාවකින් මිසයිලය අදාල ඉලක්කය සපුරා ගන්නවා. Sidewinder මිසයිල භාවිතා කරන්නේ එසේ ගුවන් යානාවක් මගින් සිදු කරන ප්‍රහාර වලදීයි. එය කෙටිදුර මිසයිලයක් වන අතර ප්‍රහාරක ගුවන්යානයේ නියමුවා විසින් අනෙක් ගුවන් යානය රේඩාර් කදම්භයකින් ඉලක්ක කරගත යුතු වෙනවා. මේ නිසා මෙම ප්‍රහාරය ඉතා අනතුරුදායක එකක් වන්නේ තමන්වද සතුරාට නිරාවරණය වන නිසා. මේ මිසයිල රේඩාර් තාක්‍ෂණයෙන් ඉලක්ක සොයා ගන්නා මිසයිල වර්ගයක් වනවා.

මිසයිලයේ ප්‍රධාන බඳ කොටස රොකට් තාක්‍ෂණයෙන් සමන්විත වන අතර එහි මුදුනේ ඇති උල් කොටස පුපුරණ ද්‍රව්‍යවලින් සැකසී තිබෙනවා. මේ පුපුරණ ද්‍රව්‍ය දෙආකාරයකින් සකස් කර තිබෙනවා. මිසයිලය පතිතවීමේදී සිදු කරන ප්‍රාථමික විනාශය මගින් මූලික අභිප්‍රාය ඉෂ්ඨ කරගන්නා අතර, ද්විතීය පිපිරුමකට අවශ්‍ය පුපුරණ ද්‍රව්‍ය හෝ වෙනත් ද්‍රව්‍ය ද එම කොටසේ රඳවනවා. බොහෝ දුරට මෙම ද්විතීය පිපිරුම එක්කෝ න්‍යෂ්ඨික ද්‍රව්‍ය, ජීව විද්‍යාත්මක සාධක, රසායනික ද්‍රව්‍ය, හෝ විකිරණශීලී ද්‍රව්‍ය වලින් යුක්තයි. මේ නිසා පළමු පිපිරුමට පසුව අවශ්‍ය කරන දෙවන පිපිරුම නිසා දීර්ඝකාලීන හානි ගෙනදෙන ද්‍රව්‍ය පරිසරයට මුදාහැරෙනවා.

මෙසේ භාවිතා කරනු ලබන මිසයිල විවිධාකාරයි. අප බොහෝ දෙනෙකු අසා ඇති කෘස් මිසයිල ඒ අතරින් ප්‍රසිද්ධ මිසයිල වර්ගයක්. මේවා දෙවන ලෝක යුද්ධයේ භාවිතා කළ V-1 මිසයිල තාක්‍ෂණය යොදා සැදූවක්. මේවා දැන් බොහෝ විට භාවිතා වන්නේ ගොඩබිම සිදුවන ප්‍රහාර කටයුතු පිණිස පමණයි. නමුත් මේවායේ ඉලක්කය ඉතා නිවැරදිව සපුරා ගන්නවා. කෘස් මිසයිල කෙටිදුර සඳහා භාවිතා වනවා. ඇමරිකානු ටොමහෝක් මිසයිල සහ ඉන්දියාවේ සුපර් සොනික් තාක්‍ෂණයෙන් සැදි බ්‍රහ්මෝස් නම් ප්‍රති නාවික මිසයිලය කෘස් මිසයිල අතරින් ප්‍රසිද්ධ නිෂ්පාදන වෙනවා. නමුත් මේ මිසයිලවල කාර්යක්‍ෂමතාවය සහ අගය ඊට වඩා වැඩි අගයක් ඇති අන්තර් මහාද්වීපික බැලිස්ටික් මිසයිල (ICBM) නිසා අඩු වී තිබෙනවා.

බොහෝ ප්‍රසිද්ධ අන්තර් මහාද්වීපික බැලිස්ටික් මිසයිල (ICBM) යොමු කෙරෙන්නේ පොළවේ සිට වෙනත් ඉලක්ක වෙතයි. මේවා අභ්‍යවකාශය වෙත ගොස් ඉතා අධික වේගයකින් නැවතත් ඉලක්කය වෙත දැඩි ප්‍රහාරයක් එල්ල කරන ආකාරයේ මිසයිල වීම විශේෂත්‍වයක්. සමහරවිට මේ මිසයිල, අභ්‍යවකාශයේ වූ අන්තර්ජාතික අභ්‍යවකාශ මධ්‍යස්ථානය රඳවා ඇති දුරටත් වඩා ඉහළට ගොස් නැවත පැමිණෙනවා.  මේ තාක් කල්, කිසිදු රටක් වෙනත් රටකට එරෙහිව යුධමය අවස්ථාවකදී හෝ වෙනත් අවස්ථාවක අන්තර් මහාද්වීපික බැලිස්ටික් මිසයිලයක් යොමු කර නැහැ. නමුත් බොහෝ රටවල් ඒවා අත්හදා බලා තිබෙන්නේ තමන්ගේ යුධ ශක්තිය අනෙක් අයට ප්‍රදර්ශනය කිරීමේ අදහසින්.

අන්තර් මහාද්වීපික බැලිස්ටික් මිසයිල, එහි නමේ හැටියටම එක් මහාද්වීපයක සිට තවත් මහාද්වීපයක් වෙත ගමන් කිරීමේ හැකියාව සහිතයි. එය මුදා හළ පසු බොහෝ විට ගමන් කරන්නේ වක්‍රාකාර මාර්ගයකයි. එනම්, මුදා හැරීමේ කෝණය අනුව යන මාර්ගයක. උදාහරණයක් ලෙස ක්‍රිකට් පන්දුවක් ගතහොත්, පිටියෙන් පිටතට යන හයේ පහරක් ගැසීම සහ එකතැන ගැසූ උඩ පන්දුවක්  සළකා බැලිය හැකියි. නමුත්, බොහෝ දුරට කොරියාව මෙන්ම අනෙක් රටවල්ද, පර්යේෂණ සඳහා මිසයිල අත්හදා බැලීමේදී මේ කෝණය අංශක 90 ට ආසන්න අගයක පවත්වාගෙන යනවා. එසේ සිදු කරන්නේ එය වෙනත් රටකට පතිතවීම වැලැක්වීමටයි. උතුරු කොරියාව මෑතකදී ජපානයට ඉහලින් පියාසර කරවූ මිසයිලය මෙසේ කෝණය ගණනය කර යැවූ මිසයිලයක් වූ අතර එය සැතපුම් 620ක් ගමන් කර ජපානය අසළ මුහුදට කඩාවැටුනා. එය නිසි ලෙස ඉලක්කගත කළ හොත්, කිලෝමීටර 8000 ක් පමණ ගමන් කර, ඇමරිකාවට පවා ලඟා විය හැකිව තිබුණා.

අන්තර් මහාද්වීපික බැලිස්ටික් මිසයිල ප්‍රහාරයක් ප්‍රධාන කොටස් තුනකින් යුක්තයි. පළමුව එය ඉහළට නැංවීමේදී සිදු වන්නේ රොකට් මගින් අහසට යැවීමයි. මෙය විනාඩි දෙකක සිට පහක් දක්වා කාළයකදී සිදු වනවා. ඒ වනවිට මිසයිලය අභ්‍යවකාශය දක්වා ගොස් අවසානයි. මෙය සාමාන්‍ය රොකට්ටුවක් යැවීමට හා සමාන ක්‍රියාවලියක්. බොහෝවිට මේ රොකට්ටු සඳහා භාවිතා වන්නේ ද්‍රව ඉන්ධන වර්ගයි. ඒවා ඉතා කෙටි කාළයක් තුළ ඉහළ බලශක්ති ප්‍රමාණයක් ලබා දෙන නිසා භාවිතා වනවා. නමුත් තාක්‍ෂණය ඉහළ යනවිට ඝණ ඉන්ධන භාවිතාවට බොහෝ මිසයිල නිෂ්පාදකයන් යොමු වන්නේ ඒවා භාවිතයේදී ඇති පහසුව විෂ වායු නිකුත් නොකරන නිසා. දෙවන කොටසේදී අභ්‍යවකාශය තුළ ගමන් කරන රොකට්ටුව වායු ප්‍රතිරෝධයක් නැති නිසා පැයට සැතපුම් 15,000 ක පමණ වේගයෙන් ගමන් කරනවා. තෙවන කොටසේදී නැවත පෘථිවි වායුගෝලයට ඇතුළුවන මිසයිලය මිනිත්තු කිහිපයක් තුළදී සිය ඉලක්කය සපුරා ගන්නවා. අභ්‍යවකාශ යානා මෙන්ම, නිසි තාප පරිවාරක යොදා නැතිනම්, මිසයිල පවා නැවත වායුගෝලයට පැමිණීමේදී ගිණිගැනීමකට ලක් වනවා. මේ නිසා මේ සියල්ල සළකා බලා ඔවුන් මේ මිසයිල නිෂ්පාදනය කරනවා.

මෙසේ නිපදවෙන මිසයිල විනාශ කිරීමට ද වෙනම මිසයිල වර්ගයක් නිෂ්පාදනය වෙනවා. ඒ අප කවුරුත් දන්නා පේට්‍රියට් මිසයිලයි. (Patriot Missiles). මේවාද බැලිස්ටික් මිසයිල වර්ගයක් වන අතර ප්‍රමාණයෙන් මීටර 3 – 6 දක්වා දිගක් ගන්නවා. මෙහි වේගය ශබ්ධයේ වේගය මෙන් දෙතුන් ගුණයක්. මෙහි එකම ක්‍රියාකාරීත්‍වය වන්නේ කිසියම් උපායශීලීත්‍වයෙන් වැදගත් ස්ථානයක් වෙත එල්ල වන මිසයිල ප්‍රහාරයකදී, එම මිසයිලය විනාශ කිරීමයි. පේට්‍රියට් මිසයිල භාවිතා කරන්නේ රේඩාර් මගින් ඉලක්කය හඳුනාගැනීමේ ක්‍රමවේදයක්. මේ නිසා සෑමවිටම පේට්‍රියට් මිසයිල නිකුත් කෙරෙන්නේ භූමියේ සිටයි. සියයට සියයක් ස්වයංක්‍රීය වන මේ මිසයිල කිසියම් ස්ථානයක් වෙත එන සතුරු මිසයිලයක් මිනිස් ඇසකින් නිරීක්‍ෂණය කිරීමටත් පෙරම රේඩාර් සංඥා මගින් හඳුනාගෙන ස්වයංක්‍රීයව මුදාහැරෙනවා. මේ මිසයිල ස්ථාපනය කළ පසු සියල්ලම සිදු වන්නේ ස්වයංක්‍රීයවයි.

න්‍යෂ්ඨික යුද්ධයකට ඉතා පහසුවෙන් මග පාදන මේ අන්තර් මහාද්වීපික බැලිස්ටික් මිසයිල අයත් රටවල් වලින්, ඇමරිකාව, රුසියාව, චීනය සහ ඉන්දියාව ප්‍රධානයි. මේ සියළුම රටවල් කෙතරම් අත්හදා බැලීම් සිදු කළත්, ඒ සියල්ල කරනුයේ පුපුරණ ද්‍රව්‍ය හෝ න්‍යෂ්ඨික ද්‍රව්‍ය සිය මිසයිලවලට ඇතුලත් නොකර, ඉතා ආරක්‍ෂා සහිතවයි. එසේම මේ කිසිදු පරීක්‍ෂණයක් වෙනත් රටක අභ්‍යන්තර ගුවන් කලාප රීතීන් උල්ලංඝණය කිරීමකින් තොරව පවත්වා තිබෙනවා.

නමුත් කොරියාවේ න්‍යෂ්ඨික වැඩපිළිවෙල මුළු ලෝකයේම කණස්සල්ලට ලක්ව තිබෙනවා. ඔවුන් සිදු කරන භූ අභ්‍යන්තර පිපිරවීම් නිසා රික්ටර් පරිමාණයේ ඒකක 7 ටත් වඩා වැඩි, තාවකාලික භූ කම්පන පවා ඇතිවී තිබෙනවා. එසේම, නිරන්තරයෙන්ම සිදුවන ඇමරිකානු – කොරියානු කෙණෙහිලිකම් නිසා, කිසිවකු අමනෝඥ තීරණයක් ගතහොත්, නැවත ලෝකය යුද්ධයක පැටලීමට බොහෝ ඉඩකඩ තිබෙනවා. එය න්‍යෂ්ඨික යුද්ධයක් බවට පත් වූවහොත් ලෝකයේ පැවැත්ම කෙතරම්දැයි යන්න බොහෝ දෙනෙකුට පිළිතුරු දිය නොහැකි ප්‍රශ්නයක්.

 

 

 

About Alchemist

ආචාර්ය පියල් ආරියනන්ද, ජීව අකාබනික රසායන විද්‍යාව අංශයෙන් ඇමරිකාවේ ඩෙලවෙයා විශ්ව විද්‍යාලයෙන් ආචාර්ය උපාධිය ලබා වසර කිහිපයක් එහිම විද්‍යා පර්යේෂකයෙකු ලෙස සේවය කර, ජර්මනියේ BASF රසායන ආයතනයෙහි රසායනික උත්ප්‍රේරක සම්බන්ධයෙන් පර්යේෂණ කළ විද්‍යාඥයෙකි. හරිතාගාර ආචරණයට ප්‍රධාන දායකත්‍වයක් දක්වන කාබන් ඩයොක්සයිඩ් වායුව රසායනික සංයෝගවලට පරිවර්තනය කළහැකි රසායනික පර්යේෂණවලට ඉතා ඉහළ දායකත්‍වයක් දී ඇත. ලංකාවට පැමිණි පසු මයිඩාස් සේෆ්ටි ආයතනයෙහි පර්යේෂණ ප්‍රධානී වශයෙන් ද කටයුතු කර, දැනට MAS Holdings අනුබද්ධ Bodyline ආයතනයෙහි නවෝත්පාදන ප්‍රධානී වශයෙන් කටයුතු කරයි. රැකියාවට අමතරව ඔහු විද්‍යාත්මක Blog අඩවියක් ද, රිවිර -රිවිනෙත කලාපයට සතිපතා ලිපි පළකරන විද්‍යා ලේඛකයෙකි. මෙයට අමතරව ඔහු නවෝත්පාදන සහ නිර්මාණශීලීත්‍වය පිළිබඳව දේශන සහ වැඩමුළු ද පවත්වයි. Dr. Piyal Ariyananda was schooled at Mahinda College, Galle and obtained his first degree at the Institute of Chemistry, Ceylon. He excelled the studies being the Batch top in the First year and overall Batch second in the final year exams. After two years of work as a chemist at the Unilever Sri Lanka, Dr. Piyal received a scholarship to pursue his Masters Degree at the university of Louisiana, Monroe where he became the most outstanding Graduate student of the Department of Chemistry in 2003 at his graduation. Dr. Piyal did his Ph.D at University of Delaware, with another scholarship to study his Ph.D in Chemistry, where he studied the conversion of Carbon Dioxide to useful chemical compounds. After graduation with a Ph.D he continued the research at the same university in Energy generation through Carbon Dioxide conversion for two years. Dr. Piyal was offered a scientist position at the Catalytic Research Lab at BASF – Germany and prior to return to Sri Lanka, He worked on converting Carbon Dioxide to Superabsorbant materials, which are used in Diapers if simply explained. Prior to the current assignment, Dr. Piyal headed the R&D team at Midas Safety, a safety and sports glove manufacturing organization located in the Export processing zones in Sri Lanka. His team introduced several new products and technologies into the glove industry, which includes a recent international patent on a new method of making a special type of a coating. His team won the most outstanding innovation team Gold award, in the 2015 National Chamber of Exporters’ award Ceremony. Dr. Piyal is currently heading the Bodyline Innovation team in General Manager capacity. Bodyline is one of the largest business units in MAS holdings with over 15000 employees. He uses the latest innovation methods in the world to innovate the products, and new business models to cater the latest trends in apparel market. Apart from his professional work, He is a science communicator and he writes a special article in Sunday Rivira – Rivinetha, and a science fiction to the same paper. He is also a trainer of Science teachers working with the department of education, and the secretary of the Royal Society of Chemistry, Sri Lanka Section.

Posted on දෙසැම්බර් 30, 2017, in ඇල්කෙමියාගේ දිනපොත and tagged , , , . Bookmark the permalink. ප්‍රතිචාරයක් ලබාදෙන්න.

ප්‍රතිචාරයක් ලබාදෙන්න