දවසක් ගොඩයා පන්සලට ගියා පයින්ම. ගෙදර ඉඳන් හැතැක්ම 3 ක් විතර ඇති. ගොඩයට ගොඩාක් දුක හිතිලා. තමන්ට අත දෙන්න කෙනෙක් නැති වීම ගැන සහ කරදර ගොඩක පැටලී ඉන්න තමන්ට සළකන විදිය ගැන සීතල සුළඟට දුක කිය-කියා තමා ඒ මුළු දුරම ඇවිද්දේ.

පන්සලේ ලොකු හාමුදුරුවෝ හිටියා මිදුලේ තවත් ශ්‍රී ලාංකිකයෙක් සමඟ කතා බස් කර කර.. උන් වහන්සේ ඔහුට ගොඩයා හඳුන්වා දුන්නා.
” ජාගොඩ මහත්තයෝ.. මේ අර අහවලාගෙ ළඟ නෑයෙක්. විසිටින් වීසා වලින්. ඇවිල්ල මාසයක් විතර වෙනව. පුළුවන් නම් බලන්න මොකක් හරි රස්සාවක් හොයා දෙන්න.”

ජාගොඩ මහත්තය ලංකාවෙ ප්‍රසිද්ධ ධනවත් ව්‍යාපාරිකයෙකුගෙ පුතෙක්.
” කොහොමද ජීවිතේ … රස්සාවක් හොයා දෙන්න මස්සිනා උනන්දුවක් නැද්ද ?”
” මම රෙසමි කීපයක්ම තැපැල් කරලයි තියෙන්නෙ.. තවම නෑ උත්තර”
” රෙසමි යවල හරි යන්නෑ.. මම කියල දෙන්නම් කරන විදිය.. ඔෆීස් වල රස්සාවල් ලැබෙන තුරු බලන් ඉන්න එපා. ඔයාට තියෙන්නේ විසිටින් වීසා නම්. අර වගේ රස්සාවක් කරන්න ග්‍රීන් කාඩ්වත් තියෙන්න ඕන.. ඔයාට මං හොයල දෙන්නම් ගෑස් ස්ටේෂන් එකක් හරි- 7 ඉලෙවන් එකක් හරි. ඒවාට ඔය පේපර්ස් බලන්නෙ නෑ… ඊට පස්සෙ දිගටම ඉන්න ඕන නම් පේපර්ස් හැදෙන විදියක් බලන්න. ඊට පස්සෙ ඉස්කෝලෙ ගිහිල්ල මොනව හරි කෝස් එකක් කළාම ඔෆීස් ජොබ් එකක් කරන්න පුළුවන්.. බය වෙන්න එපා අපි උදව් කරන්නම්”

ගොඩයගේ ඇඟට ලේ ටිකක් ඉනුවේ දැන්. කාන්තාරයක අතරමං උනු අයෙකුට ළිඳක් හම්බ උනා වගේ.

” ඔයාගෙ ඥාතියා මං දන්නවා. මහ ඔළුව ඉදිමිච්ච එකෙක්. මිනිහගෙ හිතේ සුද්දා එයාට ඔය දේපළ සේරම දෙයි කියල. සුද්දො මහ අමාරුකාරයො. මිනිහට ළමයි නැති උනාට මිනිහට මල්ලි කෙනෙක් ඉන්නව. එයාට දරුවන් ඉන්නව. මේ යකා ඔය සුද්ද කියන ඒවට රැවටිල.. නිකම් අසෝබන වැඩ කරනව.. මෙහේ කිසි කෙනෙක් ඔයාගෙ ඥාතියට කැමති නෑ”.

ඔය කාලෙ i Phone තිබුණෙ නෑ. පුසුඹ මල්ලිගෙ ෆෝන් එක නාද උනා. කීප සැරයක් නාද වෙලා නතර උනා. ආයෙම නාද වෙන්න පටන් ගත්තා. ආයෙම නැවතුනා. ගොඩයා නිකමට ගිහින් බැලුවා. පුසුඹා මල්ලී නිදිවත්ද කියල. කාමරේ නෑ. ෆෝන් එකේ අංකය සටහන් වෙලා තිබුනා. +94…. ලංකාවෙන් ආ කෝල් එකක්.
හදිසියක්වත්ද දන්නෙ නෑ . කවුරු හරි මැරිලද දන්නෙ නෑ. ගොඩයා පුසුඹා මල්ලි හොයා ගෙන ගියා.

සුද්දගෙ බාත් රූම් එක බාගෙට ඇරල. ඒ තුල දෙන්නෙක් ඉන්න බව ගොඩයා දැක්ක. “මල්ලී.. මල්ලී” කියල සැරෙන් කතා කලා. බාත් රූම් එකේ දොර ඇරුනා.
සුද්දයි- පුසුඹ මල්ලියි ටබ් එකේ. උඩ කෑල්ල විතරයි දැක්කෙ. ෂුවර් එකටම දෙන්නම හෙළුවෙන්.
” Hey.. young man .. you wanna join us ” සුද්ද ගොඩයගෙන් අහනව. චිඃ විතරක්. ඊට වැඩිය හොඳයි කොමෝඩ් එකට ඔළුව ඔබා ගන්නවා.
“ලංකාවෙන් කෝල් එකක්. කීප සැරයක්ම රින්ග් උනා. ඒකයි ආවෙ. සොරි.”

ගොඩයට රැකියාවක් ලැබුනා. 7 ඉලවෙන් එකක. 7 ඉලවන් කියන්නෙ දවසෙ පැය 24 ම අවුරුද්දේ දින 365 ම ඇරල තියෙන හදිසියකට ඕන වෙන ඇස්පිරින් පෙත්තේ සිට කොන්ඩම් එක දක්වා විකුණන්ට ඇති මිනි සුපර්මාකට් ජාතියක් කිව්වොත් හරි.
අයිතිකාරයා ඉන්දියන්කාරයෙක්. මුලදී ලැබුනේ පිරිසිදු කරන වැඩ. ඒක ටිකක් බිසි තැනක්. උදේම කට්ටිය එන්නේ කෝපි බොන්න. දවස පුරාම පල් වෙවී තියෙන කෝපි ” ඕ .. ගුඩ් කොෆී” කිය කිය තලු මර මර බොනව. ඒවා ලංකාවෙ කෝපි තරම සුවඳත් නෑ. ලංකාවෙ පෙට්ටි කඩේක උනත් කෝපි හදන කොට පළාතම සුවඳයිනෙ .. නැද්ද හා..?
වැඩි හරියක් ආවේ මෙක්සිකන් මිනිස්සු. උන් පෙනුමෙන් ලංකාවෙ අයට සමානයි. අපේ මහන ගෙදර සුසිලක්කා වගේම ගෑණියෙකුත් එනවා උදේට.. හායි අමිගෝ.. බුඑනෝස් දියෙස් කියා ගෙන.
ටිකක් කල් ගත වෙනකොට ගොඩයත් ඉගෙන ගත්ත ඒ භාෂාවෙන්ම ඒවට උත්තර දෙන්න. එහෙම තමයි ඕනම කෙනෙකුට අළුත් පරිසරයක හැඩ ගැහෙන්න ටිකක් කල් ගත වෙනව. අරූ කියන්නෙ ගොඩයා ෆෝවර්ඩ් මදි කියලනෙ. ඌ අමුතුම වැජයිනා එකකින් එළියට ආ එකෙක්.

” ඔය ජාගොඩ ජෝඩුව ඉන්නව නේද ? උන් දෙන්නටම ඉංග්‍රීසි බෑ”
එහෙම කියන්න හේතුව පුසුඹ මල්ලිට ආරංචි වෙලා ගොඩයට රස්සාව අරන් දුන්නෙ ජාගොඩ මහත්තය කියල.
පුසුඹා කියන්නේ කිසිම කෙනෙකුගෙ හොඳ නොදකින sperm dog කෙනෙක්.
ගොඩයා බැරිම තැන ඇහුව මල්ලිට කොහොමද ඔච්චර හොඳට කඩ්ඩ පුළුවන් උනේ”? කියල.
” ඒව එහෙම තමයි” …හරියට උගෙ පරම්පරාවෙ සේරම ඉංග්‍රීසි කතා කරන උන් වගේ.
අනේ .. කේ.. නන්නානේ .. කියල ගොඩයට හිතෙන් කියැවුනා.
රට ගිය ගොඩය ගේ කතාව කියවන ඔබ සමහර විට හිතනව ඇහි ” ඇයි ගොනෝ කට ඇරල දෙකක් කියන්න බැරි ඕකට” හැමදාම හිතෙන් බැණ බැණ ඉන්නෙ කියල.
උත්තරේ මේකයි. ගොඩයා සාමාන්‍යයෙන් වලියට බර කෙනෙක් නෙවේ. ගොඩයා තාමත් ඉන්නෙ එයාගෙ තැන. ඉන්නේ විසිටින් වීසා වලින්. හරි හමන් රස්සාවක්- ඉන්න තැනක් තිබ්බ නං ගොඩයා දනී ඌට උත්තර දෙන හැටි.

7 ඉලෙවන් එකට එනවා ලොතරැයි ගන්න- හූරන්න නා නා ප්‍රකාර අය. මෙක්සිකන්- ඉතියෝපියන්-කළු-සුදු ජාතිකයන්. සමහර උන් මාර බුද්ධිමත්. උන් ලංකාව ගැන ගොඩයට වඩා දේ දන්නව. ගොඩයා දන්නා විදියට තමන්ගේ රට ප්‍රොමෝට් කලා. රටේ හොඳම කිව්ව.
එකෙක් අහනව ඇයි එහෙනං මෙහේ ආවෙ කියලා. දීපල්ලකෝ උත්තර.
” ඩොලර් එකක් මගේ සල්ලි වලින් හැටක්. (රුපියල්) මම සල්ලි ටිකක් එකතු කරන් ගිහින් බිස්නස් එකක් පටන් ගන්නයි අදහස” ගොඩයා පැහැදිළි කළා.

ලොතරැයි ගන්න එනවා කළු ගෑණියක් නම හැරියට්. රස්සාව කළේ පොලිසියේ. ෆයිලින්ග් ක්ලාර්ක් කෙනෙක්. හැමදාම ලොතරැයියක් ගන්නව. ඒව ඇදිලද කියල තමන්ටම බලන්න පුළුවන් ස්කෑනර් එකක් තියෙනව. ලොතරැයියෙ බාර් කෝඩ් එක ස්කෑන් කරන්න විතරයි තියෙන්නෙ. කිසි හොර බොරුවක් නෑ. හැම එකාම ලොතරැයි ගන්නෙ එකම අරමුණකින්. ඒ ලොකු ගානක් ඇදුනොත් පහුවදාම රස්සාවෙන් අස්වෙන්න.
හැරියට් හැමදාම ලොතරැයි පත ස්කෑන් කරල ” බෑක් ටු වර්ක් ” කියල ඒක කුණු කූඩෙට විසි කරනව. සමහරදාට මේසෙ උඩම දාල යන්න යනව.
ගොඩයගේ සෙනසුරු ඒරාෂ්ටකය ඉවරයි. දැන සඳුගේ මහ දසාව ලබල තියෙන්නේ. ගොඩයා ලක් කාරයා.

කෙනෙක් ආවා. කලින් දා ගත්තු ටිකට් එක ස්කෑන් කලා. ” not today ” කියල කුණු කූඩේට විසි කරල යන්න ගියා. ඒත් එක්කම හැරියට් ආවා. එයගේ ටිකට් එකත් ස්කෑන් කලා. “not a winner ” කියල ස්කෑන් තිරයේ සටහන් උනා. ටිකට් එක මේසෙ උඩම දාල යන්න ගියා.
( මතු සම්බන්ධයි )