හදවත පැකිලෙයි
කළු සුදු ඉරි මත
සිතිවිලි වැලපෙයි
ඉඳහිට හෙමිහිට
අමතකවුනු ප්රේමය
හදිස්සියෙම පැමිණ
අවුස්සයි විරාගික සුන්බුන්
සොය සොයා
හදවතේ කළුපෙට්ටිය
සම්මතයට ඇති
අනියත බියමත
සමාප්තියට පිටුපාමි
අපලාපනය කොට යථාර්තය
නොදන්නා අනාගතයට බය
ගතානුගතික වර්තමානය
යලි යලි අවුස්සයි
අතීතය නම්
නිමක් නැති කුණු බක්කිය
පසසමි ගරහමි
මංම මගෙම හිත
හංගනවට
මටම හිතෙන දේවල් මට
ලැජ්ජාවට බය
මේ පුදුම ලෙන්ගතුකම
නැවතුම්පලක් සොයයි
ගිමන් හරින්නට....
නිමේශයකට....
1 comment:
+++
Post a Comment