2010 ජූනි 7 at 3:28 පස්වරු (කැඩපත් පවුර)
2010 ජූනි 7 at 3:47 පස්වරු
නියමයි 🙂 පින්තූරයකුත් දැම්මා නම් තවත් අගෙයි
2010 ජූනි 8 at 3:19 පෙරවරු
බලමුකො පිංතූරයකුත් හොයා ගන්න එහෙනම්.
2010 ජූනි 8 at 7:13 පෙරවරු
මනුෂ්ය ජීවිතේට වඩා සතුන්ගෙ ජීවිතේ වෙලාවකට සුන්දරයි කියල හිතෙනව තමයි. ඔවුන්ගේ අව්ශ්යතා සීමිතයි. ඒ සීමිත දේ තුලින් ඔවුන්සැනහී සතුටින් ඉන්නව. අදහස වගේම පද පෙලත් සුන්දරයි.
2010 ජූනි 10 at 3:35 පෙරවරු
අලුත් විදියකට පද ටික දිහා බලල තියෙනව. ස්තූතියි outsider ඔයාට. මම මේ පද ගලපද්දි රන් සමනළියන්ට, සුවඳ හමන මල් පෙති වලට ආරූඩ කලේ විසිතුරු ඇඳුම් පැළඳුම් වලින් හැඩ වැඩ වෙලා මූණ පුරා සුවඳ හමන පුයර උලාගත්තු ගෑණු ළමයින්ව. ඒ වයසෙම පහු වෙන දැරිවියක් මේ ගෑණු ළමයි දිහා බලාන ඉන්නෙ තමන්ගෙ හිතේ උපන් ආශාවන් මෙච්චල් කරගන. ඒ එයාට තමන්ගෙ ආශාවන් මුදුන් පත් කර ගන්න කාසි පනම් නැති නිසාවෙන්. ඒකයි මම කියන්නෙ “කාසි පනම් නැති දෝතට ආශාවන් බර වැඩි හින්දා” කියල.
2010 ජූනි 8 at 7:49 පෙරවරු
ආසයි මට ඉගිලෙන්නට රන් සමනළයින් අතරේ සමණල සිහිනෙක පාවී දුරස් වෙලා මේ ලෝකෙන් ලස්සනට ලියල තියනවා. මැණික්(සුළඟ)
2010 ජූනි 10 at 3:39 පෙරවරු
සමනළ සිහිනෙක පාවී ඉන්නට ඇත්නම් සැමදා සත්තයි මම පියඹා යනවා මේ ලෝකෙන් දුරස් වෙලා ආසාවන් මගෙ බර වැඩි හින්දා………
2010 ජූනි 9 at 1:09 පස්වරු
බලා ඉන්නවා ඇරෙන්න වෙන කුමක් කරන්නද…
2010 ජූනි 10 at 3:41 පෙරවරු
අතේ මිටේ කාසි පනම් හිඟ උනාම බලාන ඉන්නව ඇරෙන්න වෙන මොනව කරන්නද නේද?
2010 ජූනි 9 at 3:46 පස්වරු
ලස්සනට පද ටික ගලපලා තියනවා
2010 ජූනි 10 at 3:42 පෙරවරු
බොහොම ස්තූතියි මතක මන්දිර මේ පැත්තෙ ඇවිදින් ගියාට. ඉවරයක් තියෙන වෙලාවට ආයෙත් ඇවිදින් යන්න එන්න.
2010 ජූනි 10 at 6:40 පස්වරු
අක්කෙ කෙනෙක්ගෙ අතක තිබුණු දෙයක් දැකලා මම පොඩි කාලෙ හොදටම දුක් වුණා. එක මගෙ අතෙ නොතිබුන හින්දා… අද මගෙ අතෙ තියන දෙයක් හින්දා කිසි කෙනෙකුට දුකක් හිතෙන්න ඉඩ දෙන්න හොද නැහැ කියන තැන මම ඉන්නවා…. එක හින්දා මම මෙහෙම විතරක් කියන්නම්.. ආශාවන් …. සීමාවන් අතර විචලනය වන සිතුවිලි ප්රවාහයන් සමහර වෙලාවකදි මිහිරියි.. සම්හර වෙලාවකදි ඉතාම මිහිරියි…
2010 ජූනි 14 at 3:45 පෙරවරු
අපේ අතේ නොතිබෙන දේවල් අනික් අයගෙ අතේ තියෙනව දැකල පොඩි කාලෙ අපි කොච්චර නම් අඬන්න ඇද්ද නේද මල්ලී. ඒත් ඒ පොඩි කාලෙනෙ. දැන් අපි දැනුම් තේරුම් තියෙන අය ඒ නිසා අපේ අතේ නැති දෙයක් වෙන කෙනෙකුගෙ අතේ තියෙනව දැක්කම දැන් අපට හිනා වෙන්න පුලුවන්. ඒ වගේම අපේ අතේ තියෙන දෙයක් නිසා තවත් හිතකට දුකක් දැනෙනවනම් මට ඒ දෙයින් කිසි වැඩක් නෑ කියලත් මම හිතනව.
2010 ජූනි 15 at 8:25 පෙරවරු
කාසි පනම් නැති දෑතින් දුක නොසිතන් හැමදාමත් තටු සලනා සමණලයින් සතුට ගෙනෙයි හැමදාමත් කවදාහෝ වැටහේවී සැබෑ සතුට එයම බවත්…!!
2010 ජූනි 16 at 5:25 පෙරවරු
කාසි පනම් නැති හින්දම තටු සලනා සමනළයින් දෙස පාට පාට මල් පෙති දෙස බලා හිදින්නම් කවදාහෝ සැබෑ සතුට එය වේ නම්……
2010 ජූලි 28 at 4:23 පස්වරු
ලස්සන පැදිපෙළක්… ජයවේවා!!!
Δ
Hasitha said,
2010 ජූනි 7 at 3:47 පස්වරු
නියමයි 🙂 පින්තූරයකුත් දැම්මා නම් තවත් අගෙයි
isimbuwa said,
2010 ජූනි 8 at 3:19 පෙරවරු
බලමුකො පිංතූරයකුත් හොයා ගන්න එහෙනම්.
```Outsider``` said,
2010 ජූනි 8 at 7:13 පෙරවරු
මනුෂ්ය ජීවිතේට වඩා සතුන්ගෙ ජීවිතේ වෙලාවකට සුන්දරයි කියල හිතෙනව තමයි. ඔවුන්ගේ අව්ශ්යතා සීමිතයි. ඒ සීමිත දේ තුලින් ඔවුන්සැනහී සතුටින් ඉන්නව.
අදහස වගේම පද පෙලත් සුන්දරයි.
isimbuwa said,
2010 ජූනි 10 at 3:35 පෙරවරු
අලුත් විදියකට පද ටික දිහා බලල තියෙනව. ස්තූතියි outsider ඔයාට. මම මේ පද ගලපද්දි රන් සමනළියන්ට, සුවඳ හමන මල් පෙති වලට ආරූඩ කලේ විසිතුරු ඇඳුම් පැළඳුම් වලින් හැඩ වැඩ වෙලා මූණ පුරා සුවඳ හමන පුයර උලාගත්තු ගෑණු ළමයින්ව. ඒ වයසෙම පහු වෙන දැරිවියක් මේ ගෑණු ළමයි දිහා බලාන ඉන්නෙ තමන්ගෙ හිතේ උපන් ආශාවන් මෙච්චල් කරගන. ඒ එයාට තමන්ගෙ ආශාවන් මුදුන් පත් කර ගන්න කාසි පනම් නැති නිසාවෙන්. ඒකයි මම කියන්නෙ “කාසි පනම් නැති දෝතට ආශාවන් බර වැඩි හින්දා” කියල.
සුළඟ said,
2010 ජූනි 8 at 7:49 පෙරවරු
ආසයි මට ඉගිලෙන්නට
රන් සමනළයින් අතරේ
සමණල සිහිනෙක පාවී
දුරස් වෙලා මේ ලෝකෙන්
ලස්සනට ලියල තියනවා.
මැණික්(සුළඟ)
isimbuwa said,
2010 ජූනි 10 at 3:39 පෙරවරු
සමනළ සිහිනෙක පාවී
ඉන්නට ඇත්නම් සැමදා
සත්තයි මම පියඹා යනවා
මේ ලෝකෙන් දුරස් වෙලා
ආසාවන් මගෙ බර වැඩි හින්දා………
palaamalla said,
2010 ජූනි 9 at 1:09 පස්වරු
බලා ඉන්නවා ඇරෙන්න වෙන කුමක් කරන්නද…
isimbuwa said,
2010 ජූනි 10 at 3:41 පෙරවරු
අතේ මිටේ කාසි පනම් හිඟ උනාම බලාන ඉන්නව ඇරෙන්න වෙන මොනව කරන්නද නේද?
මතක මන්දිර said,
2010 ජූනි 9 at 3:46 පස්වරු
ලස්සනට පද ටික ගලපලා තියනවා
isimbuwa said,
2010 ජූනි 10 at 3:42 පෙරවරු
බොහොම ස්තූතියි මතක මන්දිර මේ පැත්තෙ ඇවිදින් ගියාට. ඉවරයක් තියෙන වෙලාවට ආයෙත් ඇවිදින් යන්න එන්න.
රවා said,
2010 ජූනි 10 at 6:40 පස්වරු
අක්කෙ කෙනෙක්ගෙ අතක තිබුණු දෙයක් දැකලා මම පොඩි කාලෙ හොදටම දුක් වුණා. එක මගෙ අතෙ නොතිබුන හින්දා… අද මගෙ අතෙ තියන දෙයක් හින්දා කිසි කෙනෙකුට දුකක් හිතෙන්න ඉඩ දෙන්න හොද නැහැ කියන තැන මම ඉන්නවා…. එක හින්දා මම මෙහෙම විතරක් කියන්නම්.. ආශාවන් …. සීමාවන් අතර විචලනය වන සිතුවිලි ප්රවාහයන් සමහර වෙලාවකදි මිහිරියි.. සම්හර වෙලාවකදි ඉතාම මිහිරියි…
isimbuwa said,
2010 ජූනි 14 at 3:45 පෙරවරු
අපේ අතේ නොතිබෙන දේවල් අනික් අයගෙ අතේ තියෙනව දැකල පොඩි කාලෙ අපි කොච්චර නම් අඬන්න ඇද්ද නේද මල්ලී. ඒත් ඒ පොඩි කාලෙනෙ. දැන් අපි දැනුම් තේරුම් තියෙන අය ඒ නිසා අපේ අතේ නැති දෙයක් වෙන කෙනෙකුගෙ අතේ තියෙනව දැක්කම දැන් අපට හිනා වෙන්න පුලුවන්. ඒ වගේම අපේ අතේ තියෙන දෙයක් නිසා තවත් හිතකට දුකක් දැනෙනවනම් මට ඒ දෙයින් කිසි වැඩක් නෑ කියලත් මම හිතනව.
nimanthi said,
2010 ජූනි 15 at 8:25 පෙරවරු
කාසි පනම් නැති දෑතින්
දුක නොසිතන් හැමදාමත්
තටු සලනා සමණලයින්
සතුට ගෙනෙයි හැමදාමත්
කවදාහෝ වැටහේවී
සැබෑ සතුට එයම බවත්…!!
isimbuwa said,
2010 ජූනි 16 at 5:25 පෙරවරු
කාසි පනම් නැති හින්දම
තටු සලනා සමනළයින් දෙස
පාට පාට මල් පෙති දෙස
බලා හිදින්නම්
කවදාහෝ සැබෑ සතුට එය වේ නම්……
sampathjt said,
2010 ජූලි 28 at 4:23 පස්වරු
ලස්සන පැදිපෙළක්…
ජයවේවා!!!