ෆර්මිනා,
කල්පයක් ඇස මිදුණ
හිම බිඳුව
මග්දලේනා ගඟට මුහුවුණා.
ඉරී ගිළිහුණ පිටක
ඔබ ලියූ කවි පදය
නෙත් කෙවෙණි අගිස්සෙන් පීදුණා.
මලට
සළුපිළි
සිළිටි පෙති බව දන්නවා
සොඳුරු
අබරණ
රෙහෙණු බව පිළිගන්නවා
දෙබර
විස දළ
හිතක නිරුවත පෙන්නුවා.
සසඟ වියරුයි
සසර දිගු කරණා
නිසඟ හැඟුමකි
ආදරය කියනා.
දයිරියාවත් හරිම අගෙයි
ඔක්කාරෙ කුස සරැලි නැඟෙයි
කාලත්රය මෙතැන
මේ මොහොත
කොළරාව වුණත්
එය මගෙයි.
Monsoon Moon 