ඔක්තෝබර් 15, 2009

අඳුරේ කැරම්

By කල්ප පැතුම්

අද අපේ බෝඩිමේ ඉන්නෙ ටික දෙනයි. අනිත් අය ගෙවල් වල ගිහින්. ඉන්න අයත් හවස ලෙක්චර්ස් ඉවර වෙලා බෝඩිමට ඇවිල්ලා පොඩි කයියක් ගහන් ඉන්නකොට කරන්ට් එක ගියා. දැන් ඉතින් මොනව කරන්නද? වෙලාවට ඉටිපන්දමකුයි ටෝච් එකකුයි තිබුණෙ, නැත්තන් ඉතින් කළුවරේ තමයි ඉන්න වෙන්නෙ 😉

හරියට පේන්නෙ නැතුව වැඩ කරන්නත් බෑ නේ. ඒක නිසා කට්ටියම සෙට් වුණා කැරම් ගහන්න, අපේ බෝඩිමේ ජාතික ක්‍රීඩාවනේ 😉 එක කොණකින් ඉටිපන්දම පත්තු කරන් තමයි ගේම් එක ගැහුවෙ. යන්තම් කළු සුදු ඉත්තො අඳුරගන්න පුළුවන්. මේකෙන් අපිට සිරාම කණාකාරයො ටික අල්ල ගන්න පුළුවන් වුණා. උන්ට විතරයි ඉත්තො දාන්න පුළුවන් වුණේ. ටැලන්ට් එක තියෙන උන්ට ඉත්තො දාන්න වලවල් පේන්නෙ නෑ නේ 😉

මෙහෙම වට කීපයක් යද්දි අපි ක්‍රීඩාව වෙනස් කරා. කැරම් ගහපු අපි කැරම් බෝඩ් එකේ දාම් අදින්න පටන් ගත්තා. ඒ කියන්නෙ ඉත්තො උස්සන්න පටන් ගත්තා. කළුවරේ පේන්නෙත් නෑ නේ. ඒක නිසා අවුලක් නෑ. සමහර වෙලාවට උස්සන ඉත්තො මාට්ටු. කැරම් බෝඩ් එකේ දාම් ඇදීම ප්‍රගුණ කරපු කීප දෙනෙක්ම අපේ බෝඩිමේ ඉන්නවා 😉 මෙහෙම ඉන්න අතරේ එකෙක් කළු ඉත්තෙක් කියල හිතල රෙඩා උස්සල, පොර අතේ මාට්ටු 😀 හොරකම වුණත් අහු නොවෙන්න කරන්න එපැයි, මුන්ට කැම්පස් අවිල්ත් ඒක තේරෙන්නෙ නෑ නේ.

තව ටික වෙලාවක් යද්දි වැඩේ පොඩ්ඩක් සාධාරණ වෙන්න පටන් ගත්තා. ඒ කියන්නෙ ගේම් එක ඉවර වෙලා තමන් උස්සපු ඉත්තො ගාණ තමන් කියනවා. අපි ඉතින් සාධාරණ හොරුනේ 😉 කොහොම හරි අන්තිම වෙනකොට කැරමුත් නෙවේ දාම්නුත් නෙවේ. අනිත් පිලට නොදැනෙන්න වැඩියෙන්ම ඉත්තො උස්සපු කණ්ඩායම තමයි දිනුම්. පරිණාමයද මොකක්ද කියන්නෙ මේකට වෙන්න ඇති 😉

ටික වෙලාවකින් ඒකත් එපා වුණා. වෙන කරන්න අලුත් සෙල්ලමක් හොයා ගන්නත් බැරි වුණා. ඉතින් කටිටිය නිදා ගන්න ගියා. ගිහින් වැඩි වෙලා යන්න වුණේ නෑ කරන්ට් එක ආවා. ටික දෙන්ක් නිදි, ඉතුරු ටික නැඟිටල. මමත් නඟිටපු නිසා දැන්මම මේ පෝස්ට් එක ලියන්න ඕන කියල හිතුණා.

ඔන්න ඔහොමයි අපි කළුවරේ කැරම් ගහන්න පටන් අරන් අන්තිමේ නමක් නැති ගේමකින් වැඩේ ඉවරකරේ…..

This entry was posted on බ්‍රහස්පතින්දා, ඔක්තෝබර් 15th, 2009 at 5:48 ප.ව. and posted in මගේ අත්දැකීම්, මට වුණ හදියක්. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.

8 responses to “අඳුරේ කැරම්”

ප්‍රතිචාරයක් ලබාදෙන්න