බණ පොතට හිත
වඩා ලඟ නැතුවාට
බුදු සාදු මට නුඹගේ
ලෙංගතුව නැතුවාද
හිත හඬන තරමටම
හංගනවා හැමගෙන්ම
පොඩි සාදු පිටිසරින්
කොළඹ පංසල් ආව
අපිට නෑ පත පොත
මහා පරිනත වෙන්ට
හේනෙ බර වැඩ මිසක
පංසලත් රැකගන්න
කොළඹ අහසත් පෙනෙන
ඝණඳුරයි එහෙ වගෙම
ඒත් මෙහෙ නෑ නොවෙද
අලි අවුත් පන්නන්න
පොඩි නම දැං හොඳයි
පිරිවෙනට කාලයත්
උප්පැන්නෙ අරං එමු
කියයි දැං ලොකු නමත්
තුනට හතරට නවපු
ඉරී ගිය කොං නැවුණු
පරඬැල් කොලයක්ය
උප්පැන්නෙ කටුගාපු
පුරවපු අකුරු
නැතුවට හිස්වට ලියැවුණු
කතන්දරයක් ලොකුම
පුරවලා විය තිවුණු
මවු පියන් නැත,
"විවාහක"
අවුරුද්ද ඇතත් නැත
දිනයක් උපන්න
පියා ගැන දිගම දිග
ඉරක්ය ඇඳිච්ච
මේ අතර පොඩිනමත්
පංසලට වැඩැම්ම
පං පැදුරට වඩා
සුව නැතුවාට මට
ස්ප්‍රින් මෙට්ට
ජීවිතේ අහුමුළු
හොඳින් අමදිමි
පිරිපහදු වන්නට
ඉබේටම මට ලැබුණු
හිස්තැන් පුරවන්න
ආසයි මට ටිකක්
හැමදේම අතහැරත්
ඇබින්දක් විතරක්ම
උඩුගං පීනන්න . . .
ඔහු හිතින් මුමුණවයි
No comments:
Post a Comment
ඔබේ අදහස් දිරියක් මට .