තනියාගේ ඉක්කෝල ගමන් - 2: උල්කාගේ විත්ති

ගිය දෙසැම්බරේ නත්තල් ප්‍රීතිය නිමිත්තෙන් තනියා බයිට් කතාවක් ප්‍රේක්ෂක ජනතාවට තිළිණ කළ බව ඔහෙලට මතක ඇති නෙව? අන්න ඒ කතාවේ දෙවෙනි කොටසක් වගේ එකක් ලියන්නයි මගේ අද සූදානම...(ඔය කොටස් ලිවිල්ල මේ කාලේ නම් තනියට අවංකවම කරගෙන යන්න ඇහැක් ගේමක් නෙවෙයි..ඒත් ඉතින් අර බැඳ ගත්තු බෙරේ වගේ එකක් තමයි දැන් මේ වෙලා තියෙන්නේ..කවුරුවත් දැන් අර පිචෑර් එක එහෙම මතක් කරනවා නෙවෙයි ඔන්න!) 

ඉතින් සිඟිත්තනේ මම පොරොන්දු වුණානේ තනියාගේ සහෝදරී උල්කාගේ වික්‍රමයන් ගැන ලස්සන (රෙද්ද තමා!) කතාවක් අරන් ආයෙත් ඕගොල්ලෝ හමුවට එනවයි කියලා...ඒක තමා මේ ආවේ..! ;)

ඉතින් ඔය උල්කා ඇවිල්ලා.. සොරි! වැටිලා අවුරුදු දෙක තුනක් වෙද්දිම උන්දැට තිබ්බ ලොකුම ගාය තමයි කොහොමහරි ඉක්මණට ඉක්කෝලේ යන්න පටන් ගන්න එක..! මොකද කියනවා නම් උල්කගේ අක්කා තනියා එතකොට ඉක්කෝලේ යනවනේ..දැන් ඔය දෙමළ පත්තරේ හරි එයාට දෙනවා නම් මටත් ඕනේ කියන ළදරු මානසිකත්වයේ පසුවුණ (එවකට) මේ ළදැරිය ගෙදර බත් කෑවෙත් ඉක්කෝලේ ගෙනියන බෑග් එකක කෑම පෙට්ටිය දාගෙන ගිහින් එයාගේ සිඟිති මේසේ වාඩිවෙලා, කරේ එල්ලන් ඉන්න රතුපාට රොබෝ බෝතලේකින් වතුර බිබී තමයි..ඒ කාලේ අපේ ගෙවල් ලඟ තිබුණා නරි-සරියක්...මේ යෝදිගේ මේ බෝතල් බෑග කෙරුවාවේ තරම කියන්නේ ඔය නරි-සරියේ ඇන්ටි-මනී උල්කව බලෙන් වාගේ එක්කන් ගිහින් වාඩි කරගෙන තමයි බඳවාගෙන තිබ්බේ..එදා ඉඳන් ඉතින් ආයේ මොනවද ඇන්ටි-මනී පතල් වට්ටිය බබා වගේ කරකෝන එකමයි කලේ!


එනිවේ, ඉතින් දැන් ඔය උඩ පැනගෙන ගෙදර ලඟ එකට හැතැක්ම ගාණක් ගිහින් එනවා වගේ ඇඩ් එක දාගෙන ගිය අපේ උල්කා බබීට සිද්ධ වුණානේ ඇත්තටම හැතැක්ම ගාණක දුර ඉක්කෝලෙකට යන්න..ඉතින් තාත්තාගේ ගොට්ට වෙච්චි! වෑන් එකේ මුල කාලේ ගියේ හරිම කලාතුරකින්..තනියටත් වැඩි චෑන්ස් එකක් පෑදුණේ එයා නිසාම තමයි...නැත්නම් වෑනං සරණං වෙන්ට එපැයි..! ඉතින් පව් දෙයියනේ දැන් අකලට උස්මහත් වුණාට මොකද ඒ දවස්වල බටු ඇටේ වගේ පොඩි එකී වෙච්චි..වෑන් අන්කල්  පොඩි පොඩි ඇච්චෝ පැච්චෝ 6ක් 7ක් විතර දානවනේ එක සීට් පේළියකට...අනේ ඉතින් නංගි බබා අලි බෑග් මල්ලකුත් බදාගෙන ජම්පිං සීට් එකක වාඩිවෙලා කිරනවා කිරනවා බරටම කිරනවා..
කිරීම පටන් ගත්තුවම කටත් එයාගේ නෙවෙයි හිසත් එයාගේ නෙවෙයි...!!

ඔව් ඔව් ඒවා මගේ..! 
මොකද්ද ඒ අපංබ්‍රන්සේ කියනවා නම්, උල්කා බබා කටත් ඇරන් දොයි!! හිස පරිභ්‍රමණය වේගෙන වේගෙන වේගෙන යනවා...

එතකොට තනියා මොනවා කරනවා කියලද ඔහෙලා හිතන්නේ??? 


තනියා අක්කා යන්නේ වෑන් එකේ අන්තිම සීට් එකේ බජාර් එකත් එක්කනේ..උල්කා හැමදාම වාඩිවෙන්නේ අක්කා ඉස්සරහම ජම්පිං එකේ...මොකද ආවේශයෙන් වගේ කැරකෙන උල්කාගේ සූට්ටිත්තං ඔළුගෙඩිය දෝතින්ම මල්වට්ටිය වගේ අල්ලන් ඉන්නේ අක්කා නිසා..! ඔව් අන්න එහෙමයි අපේ සහෝදර ප්‍රේමය...! දැන් කරදඬු උසමහත් වෙච්චි උන්ට අමතක වුණාට!
(මේක දාපු හැටියෙම කෝල් එකක් එයි මම හිතන්නේ..අයි මිෂ් යූ ටූ...ඉහි ඉහි ඉහි..! ;( ) 

ඉතින්, දැන් බාලවයසෙන් ලොකු අම්මෙක් වෙච්ච අක්කට ඇස පිනවන-මන සනසන-හද නලවන රුවක් දිහාවත් බලන්ට ඉස්පාසුවක් තියේවිද පින්වතුනි.?? .
නැහැ..!!!
 කවුරුහරි එවන් දර්ශනයක් පෙන්වන විට සැණින්-එසැණින් හැරෙන්නට බැහැ නෙව නගාගේ ඔළුවත් ගලවන්..! ඉතින් හෝල්-සේල් එකේ වැනෙන අනුන්ගේ ඔළුව වත්තම් කරන් හැරිලා බලද්දි අලිඩංනුත් වේලිලා...
පසුපස වීදුරුවේ ලා දූවිලි දුමාරය අතරින් පෙනී නොපෙනී යන දසුන දිහා බලලා හුස්මක් හෙලුවහම ස්ලෝ මෝෂන් එකේ ඒ හුස්ම ගිහින් දූවිලි බිඳිති සිපගන්නවා...පසුබිමින් මැණිකේ අත්තනායක ඈ වෙනුවෙන් ගයනවා "අයියූ මාගේ යව්වන කාලේ මෙහෙමද ගතවෙන්නේ ඒ..ඒ.."

දැන් පින්වතුන් ඔය නෙතට නැගුණ කඳුළ පිසින්න ඒ උත්තම අක්කා වෙනුවෙන්..
එපා එපා ටිෂූ කෑල්ල විසිකරන්න එපා තව කඳුළු හෙලන්න වෙනවා..

ඉතින් දැන් ඔහෙලා හිතුව විදියට උල්කා පන්දම් යකා වගේ ඔළුව කරකවමින් දිගටම දොයියනවද?  (නෑ නම් දිගටම කියවන්න..ඔව් නම් ගිහින් වෙන වැඩක් බලාගන්න!)

කෙහෙම්මල!!! 

මේකි හිටිගමන් කිසිම මාර්ග සංඥාවක් නැතුවම "බොවෑක්.." ගාලා හෝටලයක් අතාරිනවා!! 

හීනෙන්???

හීනෙන් ද මන්දා ඉතින් නින්දෙන්ම තමයි!! කොටින්ම බඩේ ඉඳන් මහගිරි දඹේ නැගගෙන ඇවිත් කතුරු ඔංචිල්ලාවක තියෙන පුංචි කටකින් දොට්ට පනිනකල්ම උන්දැ ඒ ගැන දැනුවත් නැහැ නේ..ඒකත් ඉතින් බෑග් එකේ, ඇඟ පුරා, මගේ ඇඟේ, හතර වටේම!!...
සේල් සේල් සේල්...තොග අවසන් කිරීමේ මහා සේල්!! (ඒකත් බාටා සේල් වගේ...තොගේ අවසන් වෙන්නෙම නැහැ...)

පුදුම ණයක් කියන්නේ ඔය තනියගේ, හැමදාම හෝටල් වන්දනාව සෙට් වෙන්නේ වෑන් එකේදි විතරයි..එතකොට කවුද මේ දරුවගේ භාරකාරයා?     අක්කා!! 

දවසක් නම් දුන්නා ආයේ නෑ නියමම හෝටලයක්...! කොටින්ම වමනේ දැම්මේ අක්කද නංගිද කියලා කාටවත් හිතාගන්න බෑ..! උඹේ කටෙත් පස් මගේ කටෙත් පස් වගේ..එදා වෑන් එකේ කලින් බහින ළමයෙක්ගේ අම්මා ඇවිත් හිටියා..අනේ ඒ ඇන්ටි අපි දෙන්නව එයාලගේ ගෙදර පිටිපස්සේ තිබ්බ වතුර ටැන්කියක් ලඟට එක්කන් ගිහින් හිටවලා බෝස් බෝස් ගාල වතුර පනිට්ටු දෙක තුනක් ඇදලා ඇරියා නිකන් බයිසිකල් රේස් එකට වතුර ගහන්නැහෙ..! 

හිනා!! හිනා නෙවෙයි වෙන්නේ...
වමනේ නාගෙන ගිය අපි දෙන්නා ආයෙත් වෑන් එකට ආවේ, තෙමිලා විනිවිද පේන සුදු ගවුම් සාය කුමාරි වගේ දෙපැත්තෙන් අල්ලන් වතුර පිරිලා ජොක ජොක ගාන සපත්තු පිටින්...අර බටු කෙල්ලට නම් අවුලක් නැහැ..යව්වනයේ පොපියන චමත්කාරය කියලා දැලි රැවුලක්වත් ඇවිල්ලා නැති, උගුරු ඇටේවත් පැනලා නැති කොලු කුරුට්ටෝ ටිකක් තෙත බේරෙන අක්කා දිහා දෑස් දල්වා බලා සිටිනකොට කොහොමද නේ? 

ඉතින් පින්වතුනි, ඔන්න ඔහොමයි උල්කගේ වෑන් ගමන සිද්ධ වුණේ...මොනාවුණත් ඔය හෝටල් කෙරුවාව නිසා කොයිතරම් කට්ට කෑවත් තනියා උල්කව අතෑරියද මිත්‍රවරුනි? නැහැ..! හෙට හෝටලයක් දැම්මත් අවුලක් නැහැ ඉතින් බයිට් කරකර හරි අපි හෝටලේට බැකප් එක දෙනවා...

අන්න එහෙමයි...

ඉතින් ඔය මක්කා කොළත් වැඩක් තියෙනවයැ නේද ඉතින්..ඔය නිදි මන්තරේ මතුර මතුර ඉන්න හෝටල්කාරි පුංචිකමට කළ හරිය..! තනියට යමක් කොරගන්න ඉඩක් තිබ්බෙත් නැතුවට මොකද තනියා යාළුවෙක්ගේ චපෝටර් වැඩේ කොරන්න ගිහින් ඔය උල්කා ගෙදර ගොහින් ගින්න දුන්නේ නැද්ද මම යාළු වුණා වගේ..! එදා නම් මට හිතුණා අනේ අර ඔළුව දෝතින් අල්ලන් ඉන්න වෙලාවක කාන්දමක් වගේ ඇහැ ඇදෙන දසුනක් පෙනිච්චා නම් කියලා...! 

 ඔය කොච්චර දුරේක්ෂ දැම්මත් එච්චර දුර දිග යන වැඩ කරන්න මහා බයක් තිබ්බ එක නිසාවෙන් තමයි යහතින් පවතින්නට හැකිවුණේ..ඒත් ඉතින් උල්කා දැන් ඇවිත් කියන සමහර කතන්දර අහනකොට මට හිතෙන එව්වා බ්ලොගේ ලියන්න බෑ හිටං..! :@

ඒක නිසා, උල්කා වැනි නගාලා සිටි තනියා වැනි අක්කලා සියළුම දෙනාට උපහාර පිණිස මෙය නැවත නැවත කියවා සිනාසෙන්ට ඈ?