දිනයක් නොමැති කවියක්....
දිනයක් නැතත්
නුබ වෙනුවෙන් මා ලග වෙන් වී...
දිවියම කැපයි
නුබේ සෙනෙහස පුරා රැදි...
කවදාවත් නොසිතුවේමි
මම,
නුබ
සිර කරනට
කවි පදයක් තුල...
සෙනෙහසක බර දරන්නට කවි පදක බර
මට මදි නිසා...
පන්හිඳක් ලග ලඟු කරනු නුබ මගේ
සිත ඇකමැති උනා...
"අම්මේ නුබයි
සෙනෙහස් නිම්නයේ ආදර දිය දහර...
ජිවිතේ අඳුරු කතර
අස්වැද්දුව....."
වේල්ලක් බැද තියා ගන්නට සිතයි නුබේ
ආදරේ බැදි දිය දහර...
වාන් දොරකින් කෙලෙස බෙදනු ඒ
ස්නේහයේ රැදි දිය දහර...
හොදයි ජය
ReplyDeleteමව් ගුණ වයන්නට පද කොහෙන් හොයන්නද?
ReplyDeleteලස්සන කවි පෙලක්
ReplyDeleteලංකාවේ නිදහස්ම ෆෝරම් වෙබ් අඩවියේ බුද්ධිමතුන් අතරට ඔබත් එකතු වෙන්න
//වේල්ලක් බැද තියා ගන්නට සිතයි නුබේ
ReplyDeleteආදරේ බැදි දිය දහර...
වාන් දොරකින් කෙලෙස බෙදනු ඒ
ස්නේහයේ රැදි දිය දහර//
ලස්සන ටම ලියල තියෙනවා...
ජය වේ....
"දිනයක් නැතත්
ReplyDeleteනුබ වෙනුවෙන් මා ලග වෙන් වී...
දිවියම කැපයි
නුබේ සෙනෙහස පුරා රැදි..."
පට්ට වදන!!!!
නියමයි!!
ReplyDeleteමවු ගුණ ලියන්න දිනයක් නෑ වගේම වචනත් හැමදාම මදියි කියන එකයි මගේ අදහස නම්..
ReplyDeleteහරියටම හරි. අහවල් දේකටද දින නියම කරගන්නෙ. "අම්මා". දිනයකින් නියම කල හැකි නීතිමය රාමුවක්ද මේ?
ReplyDeleteඉතා වටින සංකල්පයක්
ReplyDelete