Thursday, November 1, 2012

ඕවර් ටයිම් භාවනාව...




ටික්...ටික්...

ඔරලෝසුව සෙමින් සෙමින් තම ගමනේ යමින් මගේ ජීවිතයේ තත්පර,මිනිත්තු,හෝරාවන් ගණනය කරමින් සිටී. වේලාව දහවල දොලහේ කණිසම වැදී හෝරා හතක් පසුව ගොස් ඇත. නිවසට යාමට නියමිත ව තිබූ කාලය පසුවී ඒකේ කෑලිත් නැතිව ගොස් ඇත. වැඩ කන්දරාව ඔරලෝසුවත් එක්ක කිසිම ඇයි හොදයියක් නැති බව මට දැනී දැන් ගොඩක් කාලයක් ගතව ගොස් ඇත.

 ගෙදර ගෑනි මම එනකන් ඇහැරගෙන ඉන්නවා ඇති.

පව්!

ඒකී මට  ගොඩක් ආදරෙයි, කවදාවත් පරක්කු වීම ගැන වචනයක් වත් නොකියා," අද ගොඩක් වැඩ නේද? ඉන්න මම තුවාය අරන් එන්නම් ඔයා wash එකක් දාගෙන එන්න" කියමින් මට උපේක්ශා සහගත බැල්මක් දමයි.ඒ ඒකිගේ හෙටවත් කලින් එන්න කියන නිහඬ ආයචනය යි.

හ්ම්..

මම සුසුමක් හෙලුවෙමි. මේ ටික අද වෙනකොට ඉවර කරේ නැත්තම් හෙට ලොක්කා මට ** අරිනවා සිකුරුය. මගේ නේවසික cubicle හිමියාගේ සින්දුව මේ වෙලාවට හොඳටම ඔබිනේය.

ඔහු ලොක්කාගේ කාමරේ මීටිමකට ගොස් එලියට පැමිනි හැම දිනකම

 "ලොක්කාට පු* දීලා ඉවර නොමැත දෙවියනේ... කුමටද මම Assistant වී ඉපදුනේ" යැයි තාලයට ගායනා කරන්නේ අනිත් එවුන්ගේ මැඬ ගත් සිනා හඬ මැද්දේය.

අවුරුදු ගණන්  experience ගොනුවට එකතු කරමින් මේ කොම්පැනියට ආ දවසේ සිට interview එකේදී දුන්න කැරට් පොදියට අසුවී, ප්‍රමෝෂන් කට්ටක් අද ලැබෙයි හෙට ලැබෙයි  හිතාගෙන ලොක්කගේ අලි සීන් ඔක්කොම විඳ දරාගෙන ඉන්නේ මොන මගුලකට ද කියල මට වෙලාවකට හිතෙනවා.

 ඒ වුනත්... දැන් මම රවුම් ගහන, යාළුවෝ එක්ක හවසට සෙට් වෙන, කරටි කැඩෙන්න ගහන ඒ සරල ජීවිතයෙන් ගොඩක් ඈතයි. පඩිය අතට ගත්තාම අර බිල්, මේ බිල්, කෑම අරක මේක සියල්ල ඔළුවට එයි.  "මචං, උඹ අද සෙට් වෙන්න එනවාද?" යන පැනයට, "නෑ! බං අද බෑ!" කියලා මාරු වෙන්න මගේ සිස්ටම් එක සකස් වී ඇත.

අයියෝ සැලරි! තමා. ඉගෙනගෙන කට්ට කාලා, ජොබ් එකක් හොයාගෙන ෆුල් එකේ ඉන්න හීන දැකපු මම දැන් මේ මාසේ පඩිය කරගන්න දහ අතේ කල්පනා කරනවා.


කසාද බැන්දා වගේ නෙවෙයි, ගෑනීට කන්න දෙන්නත් එපැයි. මෙහෙම ගියොත් මම කොයි වෙලේවත් ගෙදර නෑ කියලා සමහර වෙලාවට ඒකිත් මාව දාලා යයි. මරු family life එක!!

හ්ම්..

මේ වැඩ ටික ඉවර කරලා ගෙදර යන්න ඕනේ ඉක්මනට. Weekend එකේ එයාව කොහේ හරි එකක් අරන් යන්න ඕනේ...

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...