ජනතාව අතර ගුප්ත මාතෘකාව බවටත් යථෝක්තය පත්ව ඇත. දිගින් දිගටම සිදුවුනු අතුරුදහන් වීම්,
ඝාතන, සුදු වැන් සිදුවීම් හේතුවෙන් ලාංකීය දේශපාලනය ජනවාරි 01 දා සිට උණුසුම්විය. පසුගිය
දෙසැම්බර් 9 දා අතුරුදහන් වු ලලිත් හා කූගන් නිසා නිසා එය ජාතිකවත් ජා්‍යත්තන්තරව ප්‍රබල
මාතෘකාවක් බවට පත් විය. අතුරුදහන් වුවන් සොයා, පුද්ගල ඝාතන හා පහර දීම්වලට එරෙහිව
දිගින් දිගටම උද්ඝෝශන පැන නගින්නට විය. ප්‍රධාන විපකෂය යැයි කියා ගන්නා එ.ජා.ප යද මහා
වාමවාදීන් යැයි පාරම් බාන ජ.වි.පෙ ද මේ පිලිබඳ මුනිවත රකිද්දි සටන් බිමට පිවිසීමට කිසිවෙකු
සිටියේ නැත. එහෙයින් ආණ්ඩුව ගේම අතට ගෙන සිටියේය. ඔවුන් විපක්ෂයට කෝචොක් දමන්නට
විය. ඔවුන් ඇසුවේ විපක්ෂය කෝ ? කියාය. ඔවුන්ට නිවැරදි වීමට විපක්ෂයක් අවශ්‍ය බවට වහසි බස්
දෙඩීය
සංදර්ශණවලට පමණක් සීමා නොවි කොළඹට පැමිණ ලිප්ටන් වසා සරමක් කැස පොට කවා චණ්ඩි
රැගුමක් දමා හවසට නැවත ගෙදර යන විපක්ෂයක් වෙනුවට දවසින් දවස උද්ඝොෂණයෙන්
උද්ඝොෂණයට ජනතාව රැස් කරන විපක්ෂයක් මතු වෙමින් ඇත. අද මේ රටේ සිදුවන
ශිෂ්‍යය අරගල,තරුණ අරගල, මෙන්ම පීඩිතයාගේ සටන් බිමටද ඔවුන් නායකත්වය දිමට සූදානම්ව ඇති සෙයකි.ජනතාවගේ සිතැති පරිදි ඔවුන් සමග සිටින විපක්ෂයක් සන්ධානගත වෙමින් ඇත.
ඒ වාමංශික නායකත්වයක්ද සමගිනි.
පුද්ගල පැහැරගැනිම් වලට එරෙහිව පසුගියදා ඔවුන් යාපනයේ උද්ඝොෂණයක් සංවිධානය කර තිබිනි
එහෙත් ඔවුන්ට පුලියන්කුලමෙන් එහාට යාමට අවසර ලැබි නැත. විවිධ බාධා කිරීම්, තර්ජනය කිරීම්,
බිය වැද්දිම් ඔවුන්ට එල්ලවි තිබිණි. එහෙයින් කිලිනොච්චියේ කළ පත්‍රිකා බෙදීමකින්ද පුලියන්කුලමේ
කළ උද්ඝොෂණයකින්ද පසු ඔවුන් නැවත හරවා එවා ඇත.
මෙරට පැහැරගැනීම් දකුණේ මෙන්ම උතුරේ ද වන බව සත්‍යයකි. පුද්ගල ඝාතනද එලෙසමය.
එහෙයින් වත්මන් රෙජීමයට එරෙහි උද්ඝොෂණ ලිප්ටන් වටරවුමට සීමාවිම තවදුරටත් සිදුනොවනු
ඇත. අද දිනයේ බාධාකිරිම් සිදුවුනද හෙට දිනයේ එවැනි බාධා කිරිමකට ඔවුන්ට ඉඩක් නැත දකුණෙන්
හෙට උතුරට යන ජනයා වැලැක්විමට ඕමන්තේ මුර පොලට හෝ කලිනොච්චියට නොහැකි වනු ඇත.
ඔවුන් ඒ තරම් ශක්තිමත් වනු ඇත. එහෙත් එතෙක් රාජපකෂ ජුන්ටාව අද දිනයේ සිදු කරන
ක්‍රියාකාරකම් නම් නිනිදා සහගතය, කැතය, ලැජ්ජා සහගතය ඇත්තෙන්ම පජාතිය.
Posts
0 comments:
Post a Comment