පහුවදා උදේ ආදිත්‍යට ඇහැරුනේ ප්‍රියංකා කතා කරන හඩින් "ආදි...නැගිටින්න පුතා..." ප්‍රියංකා එහෙම කියන ගමන් ආදිත්‍යගේ ලගින් ඇදේ කොනකින් වාඩි වුනා. ඇස් අරින්නෙත්වත් නැතුව ආදිත්‍ය ප්‍රියංකාට ලං වෙද්දි ප්‍රියංකාට ඉබේටම හිනා ගියා. "නැගිටින්න ආදි...අපි යන්නත් ඕනනේ" ප්‍රියංකා කිව්වේ ආදිගේ හිස්කෙස් අතරින් අත යවන ගමන්.ඒ අතේ සනීපෙට ආදිත්‍ය හෙමීට ඇස් ඇරියා. "තව ටිකක් ඉමුකෝ අම්මා...මට මහන්සියි.නිදිමතයි" ආදිත්‍ය කිව්වේ ප්‍රියංකාගේ බද වටේට ...

ආදිත්‍ය ගුවන් යානයේ ජනේලෙන් පේන ලංකාවේ උස ගොඩනැගිලි දිහා බැලුවා.සුදු පාටට වළාකුලු අතරින් පේන ඒ ගොඩනැගිලි ඇත්තටම ලස්සනයි කියලා ආදිත්‍යට හිතුනා. ආදිත්‍ය සාක්කුවේ තිබුනු දුරකථනය අතට ගත්තේ සුදු වළාකුලු අතරින් පේන දර්ශනය ජායාරූපයකට නගන්න හිතාගෙන.ඒත් දුරකථන තිරය දැකපු ආදිත්‍ය ඒ දිහා බලාගෙන හිටියා.සුදු ගවුමක් ඇදගෙන කලුතර පාලම උඩ අසේලි හිටගෙන හිටපු ඒ දවස කොච්චර ලස්සනද කියලා ආදිත්‍යට හිතුනේ නොදැනීම ...

අවිශ්කගේ දුරකථන ඇමතුම ඉවර කරපු අසේලිට දැනුනේ මහා හිස්කමක්.මහ දවාලේ වුනත් අහසත් කලු කරලා හුලගක් හමාගෙන ගියේ අසේලිගේ හිතේ දුක අහසටත් තේරිලා වගේ. වටේට කලු කරගෙන සීතල හුලගක් හමාගෙන යද්දි කොළඹ හතේ විශ්ව විද්‍යාල බස් හෝල්ට් එක ලග අසේලි හිටගෙන හිටියේ එතනින් යන බස් දිහාවවත් බලන්නේ නැතුව.අසේලිගේ හිත කිසිම හැගීමක් නැතුව හිස් වෙලා තිබුනා.බෝඩිමට යන බස් දෙක තුනක්ම එතනින් ...

නඩුවට වෙලාව තිබුනේ උදේ 11ට වුනත් අසේලි අම්මයි තාත්තායි එක්ක කලින්ම උසාවියට ගියා.එයාලා උසාවියෙන් එලියේ බලාගෙන ඉන්න වෙලාවේ තමයි අසේලිව පැහැරගත්ත කට්ටියව පොලිස් ජීප් එකකින් උසාවියට අරගෙන ආවේ. පොලිස් ජීප් එකෙන් මුලින්ම බැස්සේ ගගන.ගගනට පිටිපස්සෙන් ජීප් එකෙන් බැහැපු දෙන්නා දැකපු අසේලිගේ ඇස් ලොකු වුනා. "ඇයි දූ" ජයවර්ධන ඇහුවේ අසේලිගේ මූණ වෙනස් වෙනවා දැකලා. "අර...අර දෙන්නා" අසේලි කිව්වේ පොලිස් ජීප් ...

කොහොම හරි මේ ඔයාගේ ජරමරේ නිසා අමාරුවේ වැටුනේ ආදි තමයි නේද?" මේධාවි දීපු පලතුරු යුශ එකත් බොන ගමන් දේදුණු කියද්දි අසේලි ගැස්සිලා දේදුණු දිහා බැලුවා. "ඇයි ඔයා එහෙම කියන්නේ?" අසේලි ඇහුවේ වෙව්ලන කටහඩින්. "නෑ ඉතින් බලන්නකෝ ආදි ට වෙලා තියෙන දේ? කතා කරන්නෙවත් නෑනේ" දේදුණු කියාගෙන යද්දි අසේලි වගේම මේධාවිත් බලාගෙන හිටියේ පුදුමයෙන්.ආදිත්‍ය ඉස්පිරිතාලේ කියලා මිසක් මේ වගේ තත්වයක් ...

දේදුණු ආදිත්‍යව බලලා රෝහලින් එළියට ආවේ කණගාටුවෙන්.අවිශ්කත් එක්ක වෙච්ච කතාව දේදුණු ගේ කණේ රැව් දුන්නා. "ආදිත්‍යට ඔහොම වුනේ අසේලි කියලා ඔයා කියන්නේ කොහොමද දේදුණු? ඒ ලමයත් තාම ඉස්පිරිතාලේ " අවිශ්ක කිව්වේ බොහොම සැරෙන්. "එයාගේ මොකක් හරි විකාරයක් නිසානේ ආදි ටත් මේක වුනේ? මේ එකක්වත් නෑ එයා එක්ක නොගියා නම්" දේදුණු කිව්වේ තරහෙන්. "මේ නොදන්න දේවල් කතා නොකර ඉන්නවද? තමන්ගේ ...

සද්ද ගොඩක් මැද්දෙන් පෙනුනු සුදු පාට එළියක් දිහාවට අසේලි ඉක්මනින් දුවලා යන්න හැදුවත් මොකක්දෝ දේකින් අසේලිව ආපහු ඇදලා ගන්න බවක් අසේලිට තේරුනා.ඔලුවේ දැනුනු ලොකු වේදනාවක් එක්කමයි අසේලි ඇස් ඇර්ඇරි. ඇස් ඇරපු ගමන් අසේලිට පෙනුනේ සුදු පාට සිවිලිමක්.එතනින් එහා පැත්තේ ඇද අයිනේ මේධාවි පුටුවක වාඩි වෙලා හිටියේ නිදි කිරන ගමන්.ලොකු වතුර තිබහක් දැනුනු අසේලි වටපිට බැලුවා.මේසේ උඩ තිබ්බ වතුර එක ...

ගගන හෙමීට අසේලි ලගට ඇවිදගෙන ආවේ කට කොණකින් හිනා වෙන ගමන්. " අදුරන්න පුලුවන් නේද?" ගගන අහද්දි අසේලි බලන් හිටියේ පුදුමෙන්. "ඔයා?..ඔයාද මේ..." අසේලි ඇහුවේ පුදුමෙන්. "මොකක්ද? ඔයාව ගෙනාවෙද? අපෝ නෑ" ගගන කිව්වේ මහ හයියෙන් හිනා වෙන ගමන්. අසේලි ලගටම ආපු ගගන අසේලිගේ මූණ ලගට පහත් වුනා. " මේක වෙන කෙනෙක්ගේ වැඩක්.ඔයා වරද්ද ගත්ත වැඩක්.වෙලාවට ඒ ඔයා වුනේ.නැත්තම් මේ ...

මන්දාරම් අහස යට ලබන සතිය වෙනකම් පරක්කු වෙනෝ හොදේ....මං ගෙදරින් පිට ඉන්නේ.ලමයි එක්ක විනෝද 

දිගු නින්දකින් ඇහැරුනු ආදිත්‍ය වටපිට බලන්න උත්සහා කරා.එත් ඒක කරන්න බැරි වුනේ ඔලුවට දැනෙන ලොකු වේදනාවක් නිසා.ආදිත්‍ය ගේ ඇගට සවි කරලා තිබුනු උපකරණ වල බීප් හඩට අමතරව දැඩි සත්කාර ඒකකයේ තිබුනේ නිහඩතාවයක්. ටිකකින් ඇහුනු දොරක් ඇරෙන සද්දයක් එක්ක කවුදෝ ඇතුලට එන හඩක් නිසා ආදිත්‍ය ඒ පැත්ත බලන්න උත්සහ කරා.දැඩි සත්කාර ඒකකයේ අනිත් රෝගීන්ට බාධාවක් නොවෙන විදියට ඇවිදගෙන ආපු අවිශ්ක ...

හවස දේශන ඉවර වෙලා ගෙදර ආපු දේදුණු බෑග් එක ඇද උඩට වීසී කරා. "විසල් අයියා හිතාගෙන ඉන්නේ එයා කවුරු කියලද දන්නේ නෑ" දේදුණු කේන්තියෙන් තමන්ටම කියාගත්තේ කරාබු දෙක ගලවලා කණ්නාඩි මේසේ උඩට වීසී කරන ගමන්. ' මොන මගුලකට දැන් මගේ පස්සේ එනවද මං දන්නේ නෑ.ඒ දවස් වල හෙව්වෙම නෑ.දැන් එක පාරටම ඕනෙකම.එදා නුවරඑළියටත් ආවා.ඒ අය මොනවා හිතුවද දන්නේ නෑ ...

"ඔයා කොහොමද කියන්නේ ඒ ආදිත්‍ය මයි කියලා " මාධවී ඇහුවේ පුදුමෙන්  "ආදිත්‍ය ලග තිබිලා එයාගේ පොඩි කාලේ ෆොටෝ එකක් පෙන්නුවා මට.ඒ හිටියේ ඒ පිරිමි ළමයි දෙන්නා" අසේලි උත්තර දුන්නේ ඇද උඩ හොදට වාඩි වෙන ගමන්. "එක්කෙනෙක් ආදිත්‍ය.එතකොට අනිත් එක්කෙනා?" "එයාගේ මල්ලි.ඒ දෙන්නා නිවුන්නුලු.පස්සේ කාලෙක ලෙඩ වෙලා මල්ලි නැති වෙලා.ඊට පස්සේ තමයි එයාලා රට ගිහින් තියෙන්නේ"  " ඉතින් ඇයි මේ ...

අසේලි තමන්ගේ ලගින් ඇවිදගෙන යනවා ආදිත්‍ය ට පෙනුනා.ආයෙත් සැරයක් අසේලිව නැති කරගන්න ආදිත්‍ය ට ඕනේ වුනේ නෑ .ඒ නිසා අසේලිගේ අතකින් ඇදලා තමන් ලගට ගත්ත ආදිත්‍ය අසේලිව තුරුල් කරගත්තා.එත් අසේලි උත්සහ කරේ ආදිත්‍ය ගේ ග්‍රහණයෙන් ගැලවෙන්න.ඒ බව තේරුණු ආදිත්‍ය අසේලිව තවත් තදින් තුරුල් කරගත්තා. "ඔන්න ඔහොම ඉන්න" තුරුල් කරගන්න ගමන්ම ආදිත්‍ය මිමිණුවා. "ආදිත්‍ය..." අසේලිගේ කටහඩ ආදිත්‍ය ට ඇහුනේ කෙදිරිලි ...

"අ....අම්මා" "ආ....ආච්චි" පොඩි පිරිමි ලමයෙක් කියවන හඩට අසේලි දොර රෙද්ද අස්සෙන් එබිලා බැලුවා.ලොකු වියන් ඇදක් උඩට වෙලා පොතට එබීගෙන ඉන්න පිරිමි ලමයා දැකපු අසේලිට ඉබේටම හිනා ගියා. "මං ආවා..."අසේලි එහෙම කියාගෙනමයි එතනට ගියේ. "උඩට නගින්න ඔයත්" ඒ පිරිමි ලමයා කියද්දි අසේලි අමාරුවෙන් කකුලක් උස්සලා ඇදෙන් තිබ්බා. "කෝ ඔයාගේ අත දෙන්න" එහෙම කියන ගමන්ම ඒ පිරිමි ලමයා අසේලිගේ අතකින් අල්ලගත්තා.ටිකක් ...

එදා රෑ කට්ටිය නැවතුනේ මිගාර දන්න නුවර එලියේ රෙස්ට් හවුස් එකක.රෑ කෑම කාපු අසේලි තණකොල පිඩැලි අල්ලලා ලස්සන කරලා තිබ්බ රෙස්ට් හවුස් එකේ ගෙවත්තට ආවේ ගෙදරට දුරකථන ඇමතුමක් ගන්න හිතාගෙන.ඒත් දුරකථන සංඥා නොතිබුනු නිසා අසේලි මිදුලේ තිබ්බ බංකුවක වාඩි වුනා. වසර අවසාන දීර්ඝ නිවාඩුවේ නුවර එළි නගරය සැනකෙලියක් වගේ විසිතුරු වෙලා තිබුනා.විදුලි ආලෝකයෙන් එලිය වුනු ඈතින් පේන නුවරඑළි නගරය ...

හෝර්ටන් තැන්න පුරාවටම තද මීදුම් ගතියක් පෙන්න තිබ්බේ වැසිබර කාළගුනයක් එන ලකුණු පෙන්වමින්.මීදුම මැදින් ලෝකාන්තයට යන ගමන වැඩියෙන්ම අමාරු වුනේ ගෑනු ලමයින්ට.කණ්ඩායමේ පිරිමි ලමයි ගෑනු ලමයින්ට උදව් කරන්න ඉදිරිපත් වුනු නිසා යන ගමන ටිකක් ලේසි වුනා. "අම්මෝ....කකුල කකුල..." එක පාරටම නෙහාරාගේ කටහඩ මීදුම මැද්දෙන් ඇහුනා. "කෝ කෝ මොකද වුනේ" නෙහාරා එක්ක ගියපු ජීවක ඇහුවේ කලබලෙන්. "මොකක්ද වුනේ අහන්නේ? ගලක් ...

පහුවදා උදේම ආදිත්‍යලා කට්ටිය නුවරඑළි යන්න පිටත් වුනා.දේදුණුව මගින් ගන්න ඕනේ නිසාම ආදිත්‍ය වාඩි වෙලා හිටියේ ඉස්සරහ ශීට් එකේ.දේදුණුත් වාහනේට නැගලා ආදිත්‍ය ලගින්ම වාඩි වුනා.දේදුණු  ආදිත්‍ය ලග වාඩි වෙනවා දැකපු අසේලිගේ මූණ අදුරු වෙනවා හොදටම පෙනුනේ අසේලි ලග වාඩි වෙලා හිටපු නෙහාරාට.නෙහාරා එයාට එහායින් හිටපු විහාරාට ඇගිල්ලෙන් ඇනලා අසේලිව පෙන්නුවා. දිග සුසුමක් හෙලපු අසේලි ජනේලෙන් එලිය බලාගන්නවා නෙහාරායි විහාරායි ...

පේරාදෙණිය උද්භිත උද්‍යානයෙන් එලියට ආපු කට්ටිය මිගාරගේ ගෙදර යන්න වාහනේට නගින්න වාහනේ එනකම් බලන් හිටියා, "හැමෝම ඉන්නවා නේද?" පුරුදු විදියටම මිගාර කට්ටියව ගනන් කරන්න පටන් ගත්තා. "දේදුණු නංගි අපි එක්ක යනවද?" ක්‍රිශාන් ඇහුවේ ආදිත්‍ය ලගට වෙලා හිටගෙන ඉන්න දේදුණුගෙන්  "නෑ අයියේ.මං දැන් ගෙදර යනවා.හෙට උදේ එන්නම් නුවර එලි යන්න" දේදුණු උත්තර දුන්නා. "ඔයා යන්නේ කොහොමද? කැබ් එකක් කතා කරන්නද?" ...

.දුම්රිය නුවරට ලගා වෙද්දි දවල් 2ටත් කිට්ටුයි.කට්ටිය බෑග් ටිකත් අරගෙන කඩිමුඩියේ බැස්සා."කෝ ඔක්කොම බැස්සද?" මිගාර කට්ටියව ගනන් කරන්න පටන් ගත්තා.මිගාරගේ ගම නුවර නිසා මිගාර තමන්ට මේ ගමනේ වගකීම පවරගෙන තිබුනා."ආදි හරි,අවියා ඉන්නවා,දෙනුවන් හරි,ජනිශ හරි,ජිවක හරි,කල්ප හරි,සෙනෙශ් හරි.කෝ කෙල්ලෝ ටික" මිගාර වටේට හැරි හැරි බලනවා."අපි හරි..විහාරා ඉන්නවා.නෙහාරා ඉන්නවා.මල්කි ඉන්නවා,අමායා ඉන්නවා.මාත් ඉන්නවා" අසේලි කිව්වේ ගෑනු ලමයි දිහා බලන ගමන්."ආ...ඔයත් ඉන්නවද?...අන්න ඒකයි ...

සෙනසුරාදා පාන්දරම ආදිත්‍යයි අවිශ්කයි කොටුව දුම්රිය ස්ථානයට ආවේ නුවර යන්න.ඒ වෙද්දිත් අසේලිලා දුම්රිය ස්ථානයට ඇවිල්ලයි තිබුනේ.උදේ 6.50ට නුවර හරහා බදුල්ලට පිටත් වෙන දුම්රිය ඒ වෙද්දිත් ඇවිත් තිබුනේ නෑ.කොටුව දුම්රිය ස්ථානයේ දෙවෙනි වේදිකාව දිගේ කරුවලේම ආදිත්‍යයි අවිශ්කයි ඇවිදගෙන ගියේ අසේලිලා ඉන්න තැනට."හලෝ...මචන් ගුඩ් මෝර්නිග්.වාඩි වෙයන් මෙතනින්" ඒ වෙද්දිත් එතනට ඇවිත් හිටපු මිගාර අවිශ්කවයි ආදිත්‍ය වයි පිළිගත්තා."ගුඩ් මෝර්නින්.තාම නෑ නේද ට්‍රේන් එක?" ...