තල් අරඹේ මුර කුටියේ ගිනි අවියක් දෑත දරා සිටි මා නුඹෙ රුව දුටුවේ අහම්බයෙනි සරෝජිනී පිච්ච මලින් හිස සරසා කුංකුම නලලත තවරා ලැජ්ජාවෙන් හිස බරකර කෝවිල් ගිය සරෝජිනි කර්කෂ ගිනියම් පොලවේ සිසිලක් අහලක නැත්තේ නුඹ හෙලනා සුසුම් වලින් මුසුවී හමනා මද නල ගත වෙහෙසට දිව ඔසුවකි මට සිතුනා සරෝජිනි සිරුරෙන් ගලනා රුධිරය පැහැයෙන් සම සම වූවත් විසම ජාතියේ ඉපදුනෙ පෙර ...

වෙස් නැටුමට ගල් ගැහුවට දේවාලේ කාවඩියට අපි නැටුවේ උඹල එක්ක මතක නැද්ද මල්ලියේ කාවඩියේ ඇති තාලය වෙස් නැටුමේ නැති නිසාද අත රැදි පොලු විසිකෙරුවේ ඔලු පලන්න මල්ලියේ සන්හිදියාවද මොකක්ද කියල කියන්නේ මෙයටද කිසිවක් වැටහෙන්නැති මට කියල දියන් මල්ලියේ නින්දෙන් ඇහැරුන වේලෙට සිහිනය නැති වී යනවා දන්නේ නැතිනම් දැන්වත් වටහ ගනින් මල්ලියේ -සාගා- ...

ගිම්හානෙ පැමිණියත් වෙනදා විදියටම මගේ හිත පාලුයි සිතාගන්නට බැරිව වෙනදා පුරුද්දට මග බලා හිටියත් නුඹ තාම ඇවිත් නෑ ගිම්හානෙ අවාට එලබෙන ශීතයටවත් ඇවිත් යන්නට එන්න සීතලට ගුලිවෙන්න මට නුඹව ඕනෙ වෙයි -සාගා- ...

කූඩය ඉනේ බැඳ හිමිදිරි පාන්දර තේ දලු නෙලන්නට යනවා වත්ත වෙත හැලුනාට චුරු චුරුව ඉදින්නට බෑ ගෙදර කැපෙයි දවසේ පඩිය නොගියොතින් අද වැඩ්ට ණය තුරුස් නොබේරා පැත්තෙ එන්නට එපා ලැයිමෙ කෙලවර කඩේ මුදලාලි කියනවා මීනා ලොකු දූට ඉස්කෝලෙ අදින්නට තියනවා අද හෙටම සුදු ගවුම මහන්නට ජේස්වරී උඹ නිකන් මොකට දුක් විදිනවද මගෙ කාමරේ පැත්තෙ ඇවිද පලයන් යන්න ඉඩ තියන වෙලාවට ...

කබරගල අලියාගල කඳු පාමුල ඇත්තේ වෙල්යායකි ගම ඇරඹුම දිස්වන්නේ මහවැලි කොමලියගෙ ගමනට ඉඩ ඇත්තේ බලන් සකි බලංතොට ගම දැන් තත්වේ ඉස්සර තිබුනු වැල් පාලම දැන් නැත්තේ යකඩින් සැදුව පාලම ගමනට ඇත්තේ වැලි ගොඩ දාන මිනිසුන් ගඟ මැද නැත්තේ උණ පාරුව තොටුපොල ලග ඇයි නැත්තේ පීදෙන කුඹුරු අද වෙල් ඉපනැල්ල වෙලා හරකුන් තණ බුදී රිසිසේ දිගා වෙලා කමතක් දකින එක අද ...

තණ අග රැදුනු පිනි බිඳක් නොතරම් අස්ථිරයි මේ ජීවිතේ එහෙව් දිවියක කුමට දහසක් පැතුම් පොදිබැද මිනිසුනේ හැල්මෙ දුවනා තරඟෙ මදකට නතරකොට හිද බලන්නේ අප්‍රමාදී වීම විතරයි රැකවරණයකට තියෙන්නේ -සාගා- ...

මහමෙරක් තරමට නිමක් නැති සෙනෙහස සමුදුරක් තරමට උතුරන කරුණාව දුකේදී සැපේදී ඇතිදා මෙන්ම නැතිදා සැමදා ලගින් උන් කෙනෙකු ඇතිනම්  මෙලොවේ වීය ඇය නමින් අම්මා……… -සාගා- ...

රතු රෝස පඳුරේ තාම මල් පිපෙනවා පිපෙන මල් දැකගන්න මගෙ පැලට ඔබ එන්න උදෑසන ගෙවත්තට වළිකුකුලො ඇදෙනවා රඟන උන් දැකගන්න මගෙ පැලට ඔබ එන්න කබරගල කඳු වැටිය මීදුමෙන් වැසෙනවා ඒ සිරිය දැකගන්න මගෙ පැලට ඔබ එන්න වත්ත මායිම දෙසින් මහවැලිය ඇදෙනවා ගං දියේ පීනන්න මගෙ පැලට ඔබ එන්න කඳු මුදුනෙ පන්සලේ සමිදු වැඩ ඉන්නවා මල් පුදන්නට යන්න මගෙ පැලට ඔබ ...

මගතොටේදී ඇවිද යද්දි ගියෝතින් නුඹ බිම බලන් ඇහැක් වෙයි මට සේම අම්මට ඇවිද යන්නට උඩ බලන් ඒත් දෝනියෙ නොසැලකිල්ලෙන් නුඹ ගියෝතින් උඩ බලන් සිදුවන්නෙ බිම බලන් යන්නට දුක් සුසුම් පොදි හිර කරන් -සාගා- ...

ගල් ලෙනක් නොවුනාට මේ විසල් මන්දිරය ගල් ලෙනක් මට ඇයි තාම නැත්තේ කෝ මේ සිංහබාහු හිරු නැගී එද්දිම සිංහයා පිටවෙනව ඇයි තාම නැත්තේ කෝ මේ සිංහබාහු එයි කියා සිතුවත් හිතෙත් ඇත සැකයක් සිංහයා නිදන්නේ අනෙක් පැත්තට හැරිල -සාගා- ...

වෙන්න නම් එපා නුඹ තවත් මනමේ කුමරියක් අතීතයෙදී  මට මුන ගැසුන නිසා මනමේ කුමරියක් අසිපතෙන් ගෙල නොසිඳුනත් ඊට වැඩියෙන් රිදුම් දෙයි සිය දහස් වරයක් ඒ නිසා එපා වෙන්නට තවත් මනමේ කුමරියක්… -සාගා- ...

කලා වැව පේන දුර ගම්මානෙ අපි උන්න කාලයක් තිබුන මට සුන්දරව ගතවෙච්ච හිටියෙ හරහට තත්වෙ පෙමට ගොඩ නැගුන අපෙ වැඩි කලක් නෑ ගියේ සිහින බොඳ වන්න මගෙ කරකාර බැන්දුවා නොතාරිස් මාම නුඹ මොටෝ රථයෙන් ආව සිදාදියෙ ගැටයාට දින සති මාස ලෙස කාලය පියැඹුවා වියපත්ව වැහැරි ගිය මම අසරණ උනා නගරයේ මඩමට ආවා බැරිම තැන පිහිටෙන් ගමේ හිටි අපෙ මුල් ගුරුතුමට ...

අදත් ආව උදෑසනම කිරි වෙහෙරේ පාර ලගට මල් කූඩය විකුනන්නට වදින්න යන බැතිමතුන්ට පහුගිය දින කිහිපයේම ඇද හැලෙනා වරුසාවට වැව පෝසත් වෙලා නිසා නෙලුම් හිගයි විකුනන්නට ගහෙන් වැටිල මියැදුනාම අප්පච්චී ලොකු කෙලීගෙ පහලොස් වසරකට කලින් මම අවා වෙහෙර ලගට පූරුවෙ කල පාපයකට දුක් කරදර පැමිණුනාට වෙහෙර දකින දකින වරෙක හිත සුවපත් වේ නොදැනිම බණ පද එක දෙක ඇහෙනව පීකරයෙන් දාල ...

එදා වගෙ මතකයි උඹ මෙලොව දුටු දවස රජෙකුටත් වැඩි සතුට දැනුනා මයෙ පුතේ උඹේ හුරතල් කමට එලි උනා මුලු ගෙදර රෑ දවල් ගත උනේ අපිටත් නොදැනීම උඹෙ මුහුණ දකින විට තුටු කඳුලු බර උනා උඹ රජෙක් කරන්නට මයෙ පුතේ මම හිතුව කුලී වැඩ කරන මට දෑතෙ කරගැට හුරුයි මම විදපු දුක් ගැහැට උඹට නම් නුපුරුදුයි පහේ පංතියෙ ඉහල ලකුණු උඹ ...

ආදරයට වඩා බලගතු වෙලා පොරොන්දම දැන ගත්තෙ මම නුඹෙන් විටෙක පුදුමත් හිතෙනව මේ ඉන්නෙ ඔයාමද ඉර හඳ තියාගෙන දුවන්නේ ඇයි ඔයා කනමැදිරි එලි පස්සේ දහසක් හේතු ඇති දැන් කියන්නට යන නිසා මම දන්න එක දෙයක් කියන්නම් සෙනෙහසින් රැයේ ගනදුර පහව යයි හිරු එද්දි මටත් ඒ ලොව දහම පොදුයි අන් සැමට මෙන්…… -සාගා- ...

හිතුවේ නෑ මම සිහිනෙකින් වත් අතැර යන බව නුඹ ලඳේ මගේ හිත බය කරන්නට මින් පෙරත් කෙරුවා මේ ලෙසේ ඉවසා ඉන්නට බැරිම වෙන්නැති ලොවට සැඟවූ පෙම අපේ කිසිම වරදක් නුඹේ නම් නෑ ඒ සියල්ලම මගෙ අතේ වේගයෙන් ගිය අතීතය දෙස හැරී බලනා වෙලාවේ මතක අතරේ තවම දුවනව තනිව දුක්වන සිත මගේ වර්තමානෙන් අනාගතයට පදවා ගිය නෞකාව මේ රුවල බිඳිලා සුනුවිසුනු ...

බස් රියේ දුම්රියේ තෙරපෙන සෙනග මැද ගෑවුනොත් පිරිමියෙක් ඔරවන නංගිලා ඇදි තම තිසරපට විසිකරයි කොහෙවත් ඉන්න සුද්දෙකුට…

සුපිරි වෙළදසලෙක එක් පසක ඇති ඇතුල්වීමේ ගේට්ටුව දෙපස එක් කොනක මවක් ලොතරැයි අත තබාගෙන විකුණමින් තම සිඟිති පුතු සමග අනෙක් කොන පියෙක් සිඟිති දියණියක් සමගින් හුරතල් කරමින් සෙල්ෆියක් ගන්නා අයුරු දුටුවෙමි මීට දින කිහිපයකට පෙර එහෙත් දුටුවේ හැබැහින්ම පව් පින් අතර වෙනස….. -සාගා- ...

දන්සලට ඇති සෙනග පංසලට ඇයි නැත්තෙ සසර ගිනි රුදුරුයි කුසගින්නට වඩා දැනුනොත් යම් දිනක දන්සලේ ඇති සෙනග පංසලේ හැමදාම

පැරීසියට උඩින් නැගෙන හිරු මඩලෙන් වහන් වෙලා මුවා වෙලා ගියොත් හොදයි මම ඔබ වෙත බොහෝ දුරයි හිම වැටෙනා කාලය තුල එපා සීත නොදැනෙන්නට උණුසුම ඔබ ලග රැදෙන්න එපා ඇයව දමා යන්න බක් මාසේ නැකත් දාට කිරිබත් මේසය හදන්න අවුරුදු කුමරිය වීලා ඔබෙ නිවසට සිරිය දෙන්න ෂේන් ගගේ රල රුදුරුද අයිෆල් කුලුනට නැංගද මේවා ගැන දැනගන්නට අපිටත් දවසක් ඒවිද නොආවාට අහිතක් ...