සුමුදු වදනින් බවින් සුන්දර, ඉමින් සැමවිට සිතම අද්දර, සිහිල් පැන්පොද නුබයි පින්බර, ගිලන්වූ මුව පොවෙකු සුව කල…

සිතු පැතුම් සඵල කර රැගෙනවිත් පිරුනු බව, මතු දිවිය එලිය කොට හැර දමා අදුරු බව, සතු නුබට පමනමයි උපදිනා හැමක භව, රතු රෝස මල්වලින් හැඩ කෙරුනු මගේ ලොව….

සියදහසක් සිහින පැතුම් වී සපල, දින දිනයක් වැඩි වී නිති සුව සතුට, පය තැබුමට නව වැඩ කටයුතුවලට, ජය නියතයි දෙදහස් දහ තුන ඔබට…

සිතක් සිර වුනු අදුරු ලෙන බිද, ගෙනත් තුරුලට සෙනෙහෙ පැන් ඉස, සියක් දහසක් පැතුම් මල් මැද, තැබු නුබ මගෙ සදා පින් කද…

නිහඩ නිසසල අදුරු රැය තුල, හදක උනුහුම මකයි තනිකම, සිතට සෙනෙහස් සුවය මුහු කොට, සොදුරු සිහිනෙට වඩිනු මැන අද…

සතුට පිරි හෙට දිනට මග හසර සලසමින්, දිවිය ඇති තුරු මගේ දෙනෙත මෙන් රැක ගමින්, ගැටලු දුක් පැමිනි කල ලගම ඉද දිරි දෙමින්, නොවන බොද ආදරය පුද කරමි නුබ නමින්…

දිය දෝතක සිසිල අරන්, දේදුන්නක පැහැය අරන්, මල් ගොමුවක සුවද අරන්, රැදුනු ලගින් නුබ මනරම්…

දිනේ සිටන් හමුවූ අප පෙම් කෙරුවද කොයි තරම්, ගතේ වෙලී හිදිනා ඒ හැම මොහොතක් ඉස්තරම්, හදේ තැවුල් නැහැ තවනම් ලැබුනු නිසා පින්කදක්, හිතේ එකම එකම පැතුම නුබයි මගේ රත්තරන්… ...

රැදෙන්න සැමවිට ලගින්ම සෙනෙහස් මලින් පිරී ගිය සිරි නිවසෙ, වසන්තයක් ගෙන කුමරි වඩියි හෙට විදින්න උනුහුම අප සෙනෙහෙ, සියල්ල සතුටින් ඉටුවෙයි අද හෙට රැයෙත් දවාලෙත් පැතු විලසෙ, කිරිල්ලි සමගින් පියබා යන්නට නිමක් කොනක් නැති නිල් අහසෙ… ...

ලෝකයෙ කොතන සිටියත් අප ගතින් දුරින්, ආදර පැතුම් දළුලයි නිති බැදුනු සිතින්, කීමට හැකිය නුබ සිටිනා බව සතුටින්, සීතල පවනෙ මුසු වී එන හැගුම්වලින්…

හිරු නැගෙන හිමිදිරියෙ පැතුම් මල් මෝදු වෙන, දින පුරා ලග දැනෙන සෙවනැල්ල දෙවෙනි වෙන, හද කොනක දුක් සුසුම් පහව ගොස් එක් සැනම, සිත නිමෙන අරුම කිම නුබ ලගින් හිදින විට… ...

ඉමක් කොනක් නැති තරු ලෙස රෑ අහසේ පායනා, දිනක් දිනක් ගත වෙන හැම පැතුම් මලින් පිරවුනා, රැයෙත් දවාලෙත් සිතකට නැවුම් හැගුම් කැන්දනා, නුබත් නුබේ සෙනෙහෙ සිතත් සැමදාමත් වාසනා… ...

හිරු එළියෙ රශ්මියේ ජීවයක් තියෙන කල්, සාගරේ රැලි වෙරළ කෙලිදොලින් සිබින කල්, හද මගේ නුබ නමින් සෙනෙහසින් වැයෙන කල්, හිත මගේ නුබ ලගයි ආදරෙන් සදාකල්…

හීනවලට වඩා සොදුරු සැබෑ ලොවක් දැක ගන්නට, දෝස සියලු මග හරවා සෑම ලෙසින් ජය වන්නට, බාර දමමු දෙවියන්හට නියත ලෙසින් ඉඩ ගන්නට, දෝරෙ ගලන සෙනෙහෙ හැගුම්වලින් දිවිය පුබුදන්නට… ...

හුරුවූ ලෙසින් පෙර අත්භවෙ බැදුනු බැදුම්, ලං විය දෙසිත් ඉටුවී දසදහස් පැතුම්, දින දින බොහෝ දළුලයි තව වෙමින් නැවුම්, දොරගුළු කඩා නිදහස් කල සෙනෙහෙ හැගුම්…

සීතල රැයේ ආදර උනුහුම රැගෙන, ආදර වදන් දොඩමින් තනිකම මකන, ජීවය නුබයි දිවියට දියපැන් ඉසින, දාහය මකා සැනසූ වැස්සක් ලෙසින…

ගසකට සවිය අරටුව හැර නැහැ වෙනකක්, පවසට දිය පොදකි කුමටද මහ මුහුදක්, ඉදුමට රුදුරු ලොව තුල දිරිගෙන සැම දවසක්, සිතකට සිතක් මිස නැත අන් පිලිසරණක්…

අතැගිලි ගනිමි සුබ සිහිනෙක සිත පොවමින්, මැසිවිලි නොමැති හෙටකට සුබ මග හදමින්, සිරිසැප ලගා වේවා දුක පහව ගොසින්, අතැගිලි බැදෙන දින සිට අප සිත සතුටින්…

පාකර දමා ලතැවුල් තිබු සිත් කොනක, ලෝකය සොදුරු පලසක් කල සැම දිනක, යාමට සිතෙයි කර ගැනුමට මගෙ හනික, ජීවන ගමන කලඑළි කල නිල් මැනික…

හිත සතුට ඇති කරන කාරනා කැන්දවන, වැට කඩුලු අබිබවන දිරියකට පන පොවන, ඝන අදුරු ජීවිතයෙ රුදුරු බව දුරු කරන, තරු එලිය නුබය මා නිසි මගට යොමු කරන…